Σαν σήμερα, 30/11/1874, στις 01:30 ταεσάνυχτα (ωροσκόπος παρθένος, σελήνη στο λέοντα) γεννήθηκε στο Woodstock της Μεγάλης Βρετανίας, ο Winston Churchill.
Ο Churchill φοίτησε στο περίφημο σχολείο του Χάροου, όπου κάθε άλλο παρά διακρίθηκε. Εξίσου δυσκολεύτηκε να μπει στη Στρατιωτική Ακαδημία του Σάντχερστ επιτυγχάνοντας στις εισαγωγικές εξετάσεις μόνο με την τρίτη του απόπειρα. Αποφοιτώντας από τη στρατιωτική σχολή ο Τσόρτσιλ υπηρέτησε στην Ινδία και στο Σουδάν, δημοσιεύοντας παράλληλα πολεμικές ανταποκρίσεις στον Τύπο και εκδίδοντας τα πρώτα του βιβλία.
Το 1899 ο Τσόρτσιλ παραιτήθηκε από τον στρατό και αφοσιώθηκε στη δημοσιογραφία και στη συγγραφή. Στη Νότια Αφρική, όπου πήγε για να καλύψει τον Πόλεμο των Μπόερς (1899-1900), συνελήφθη αιχμάλωτος αλλά δραπέτευσε. Οι μυθιστορηματικές συνθήκες της περιπέτειάς του τον έκαναν πασίγνωστο και όταν επέστρεψε στην Αγγλία έγινε δεκτός με ενθουσιασμό.
Ο Τσόρτσιλ εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής το 1900 με το Συντηρητικό Κόμμα. Διαφωνώντας όμως με τη δασμολογική αλλά και την κοινωνική πολιτική των συντηρητικών, το 1904 μεταπήδησε στο κόμμα των φιλελευθέρων.
Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Τσόρτσιλ επανεκλέχθηκε αρκετές φορές βουλευτής και κατέλαβε διάφορες θέσεις στην κυβέρνηση. Το 1910, ως υπουργός Εσωτερικών, εφάρμοσε μεταρρυθμίσεις στο σωφρονιστικό σύστημα, από την άλλη όμως επικρίθηκε σφοδρά επειδή χρησιμοποίησε τον στρατό για να καταστείλει απεργία ουαλλών ανθρακωρύχων.
H αποτυχία στα Δαρδανέλια
Το 1911 ο Τσόρτσιλ έγινε Πρώτος Λόρδος του Ναυαρχείου και συνέβαλε σημαντικά στον εκσυγχρονισμό του αγγλικού στόλου αλλά και στην ανάπτυξη του νέου όπλου της αεροπορίας, στις δυνατότητες του οποίου ήταν ένας από τους πρώτους που πίστεψαν.
Το 1915, δεύτερο έτος του A' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τσόρτσιλ υποστήριξε την εκστρατεία στα Δαρδανέλια που αποσκοπούσε να αποσπάσει τον έλεγχο των Στενών από τους Τούρκους και να εξασφαλίσει απευθείας επικοινωνία με τη Ρωσία. Κάπως υπερβολικά θεωρήθηκε υπεύθυνος για την αποτυχία του εγχειρήματος, η οποία επέσυρε εις βάρος του θύελλα επικρίσεων. Ο Τσόρτσιλ παραιτήθηκε από την κυβέρνηση, όπου, μετά τον θόρυβο, του είχαν ανατεθεί υποδεέστερα καθήκοντα, και επέστρεψε στις τάξεις του στρατού για να υπηρετήσει ως αντισυνταγματάρχης στο Δυτικό Μέτωπο. Τον επόμενο χρόνο (1916) εγκατέλειψε τον στρατό για μία ακόμη φορά και επανέκαμψε στο κοινοβούλιο.
Περνώντας από διάφορα υπουργικά αξιώματα αλλά και γνωρίζοντας εκλογικές ήττες, συγγράφοντας βιβλία και εμφανιζόμενος ως αδιάλλακτος αντισοσιαλιστής τόσο ώστε να θεωρείται πλέον ακραίος δεξιός, ο Τσόρτσιλ κατέληξε το 1924-25 να επιστρέψει στο Συντηρητικό Κόμμα, στην κυβέρνηση του οποίου τοποθετήθηκε υπουργός Οικονομικών.
Στη θέση αυτή ο Τσόρτσιλ παρέμεινε ως το 1929. Από τον παλαιό φιλελευθερισμό του δεν διατηρούσε πλέον παρά τη συνηγορία του υπέρ της ελευθερίας του εμπορίου. Κατά τα άλλα, η θητεία του δεν υπήρξε ιδιαίτερα επιτυχής. Τα μέτρα που έλαβε προκάλεσαν οικονομική ύφεση και ανεργία, καθώς και τη θρυλική γενική απεργία του 1926, κατά την οποία η στάση του απέναντι στους εργαζομένους υπήρξε υπερβολικά σκληρή και αδιάλλακτη.
H πρώτη πρωθυπουργία
Το 1929, μετά την πτώση των συντηρητικών, ο Τσόρτσιλ βρέθηκε και παρέμεινε εκτός κυβερνήσεως για μία δεκαετία. Αφοσιώθηκε πάλι στη συγγραφή. Είχε προφτάσει ωστόσο να αντιταχθεί με τρόπο που χαρακτηρίστηκε «σχεδόν υστερικός» στην παραχώρηση αυτοκυβέρνησης στην Ινδία και να εδραιώσει τη φήμη του ως ακραία δεξιού πολιτικού.
Μετά την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία στη Γερμανία το 1933 ο Τσόρτσιλ αγωνίστηκε πεισματικά για να κάνει τους συναδέλφους του πολιτικούς να συνειδητοποιήσουν την απειλή που αντιπροσώπευε ο ναζισμός.
Διαφώνησε με την πολιτική κατευνασμού που ακολουθούσε η συντηρητική κυβέρνηση του Νέβιλ Τσάμπερλεν και που κατέληξε στη Συμφωνία του Μονάχου του 1938. Το 1939 ο Τσόρτσιλ πρότεινε τη σύναψη συμμαχίας Αγγλίας, Γαλλίας και Σοβιετικής Ενωσης, αλλά μάταια.
Στις 3 Σεπτεμβρίου 1939, μετά την εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στην Πολωνία, η Αγγλία κήρυξε τον πόλεμο κατά της Γερμανίας και άρχισε ο B' Παγκόσμιος Πόλεμος. Την ίδια ημέρα ο Τσόρτσιλ τοποθετήθηκε πάλι στην παλιά του θέση του Πρώτου Λόρδου του Ναυαρχείου.
Στις 10 Μαΐου 1940, μετά την παραίτηση του Τσάμπερλεν, ο βασιλιάς Γεώργιος Στ' διόρισε πρωθυπουργό τον Τσόρτσιλ. Ο Τσόρτσιλ σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού, όπου περιέλαβε σημαίνοντα στελέχη του Εργατικού Κόμματος, όπως ο Κλέμεντ Ατλι, ο Ερνεστ Μπέβιν και ο Στάφορντ Κριπς. Ανέπτυξε επίσης στενές σχέσεις με τον αμερικανό πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούζβελτ, πράγμα που εξασφάλισε στη χώρα του σημαντική βοήθεια προτού ακόμη οι ΗΠΑ εισέλθουν στον πόλεμο.
Οι πολεμικές επιχειρήσεις δεν εξελίσσονταν ευνοϊκά για την Αγγλία και ύστερα από μερικές ήττες της ο Τσόρτσιλ αντιμετώπισε στο κοινοβούλιο κίνηση άρσης της εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του. Παρ' όλα αυτά, κατόρθωσε να διατηρήσει την υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των βουλευτών με ψήφους 475 υπέρ και 25 κατά.
Αυτή την περίοδο οι αντίπαλοί του κατηγορούσαν συχνά τον Τσόρτσιλ για την ανάμειξή του στα στρατιωτικά ζητήματα και ότι έδινε μεγαλύτερη σημασία στις απόψεις των φίλων του ως προς τη διεξαγωγή του πολέμου από όση στις συμβουλές της στρατιωτικής ηγεσίας. Από την άλλη, αναμφισβήτητη και ανεκτίμητη υπήρξε η συμβολή του Τσόρτσιλ στην εμψύχωση του αγγλικού λαού ώστε να αντέξει τις ταλαιπωρίες του πολέμου και να εντείνει τις προσπάθειές του εναντίον του εχθρού που βομβάρδιζε ανελέητα την Αγγλία.
Δεινός ρήτορας καθώς ήταν, με τις ραδιοφωνικές ομιλίες του υπήρξε αστείρευτη πηγή δύναμης για τον δοκιμαζόμενο αγγλικό λαό.
Μετά την επίθεση της Γερμανίας κατά της ΕΣΣΔ, τον Ιούνιο του 1941, ο Τσόρτσιλ, χωρίς να εγκαταλείψει τον ανεπιφύλακτο αντικομμουνισμό του, έγινε πιστός σύμμαχος του Ιωσήφ Στάλιν. Το ίδιο έκανε και με τον Φραγκλίνο Ρούζβελτ μετά την επίθεση της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Τσόρτσιλ συναντήθηκε δύο φορές με τον Ρούζβελτ και τον Στάλιν, στην Τεχεράνη το 1943 και στη Γιάλτα το 1945. Μολονότι ο Ρούζβελτ δεν του έδειξε όση εμπιστοσύνη θα επιθυμούσε ο ίδιος και μολονότι οι σχέσεις του με τον Στάλιν ουδέποτε υπήρξαν εύκολες, ο Τσόρτσιλ συνεργάστηκε αρμονικά με τους άλλους δύο ηγέτες στη διαμόρφωση κοινής γραμμής ως προς τη διεξαγωγή του πολέμου και κατά τις συζητήσεις για τη μεταπολεμική «μοιρασιά του κόσμου» κατόρθωσε να αποσπάσει πολλά από όσα επεδίωκε.
Για την αποφασιστική συμβολή του στη συντριβή των δυνάμεων του Αξονα κατά τον B' Παγκόσμιο Πόλεμο ο Τσόρτσιλ αποκλήθηκε Πατέρας της Νίκης.
Ο Τσόρτσιλ παρακολούθησε μόνο κατά ένα μέρος της την τρίτη, μεταπολεμική, συνάντηση των Τριών Μεγάλων στο Πότσδαμ το 1945, όπου ο Χάρι Τρούμαν είχε διαδεχθεί τον αποβιώσαντα Ρούζβελτ. Μεσούσης της διασκέψεως ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των αγγλικών εκλογών κατά τις οποίες το Εργατικό Κόμμα είχε σημειώσει εντυπωσιακή νίκη. Για το υπόλοιπο της διάσκεψης ο αρχηγός των Εργατικών και νέος πρωθυπουργός της Αγγλίας Ατλι αντικατέστησε τον Τσόρτσιλ.
Ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Τσόρτσιλ ενδιαφέρθηκε κυρίως για τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και λιγότερο για τα εσωτερικά προβλήματα της χώρας του. Αναδείχθηκε υπέρμαχος της ευρωπαϊκής ενότητας, εργάστηκε για τη σύσφιγξη των αγγλοαμερικανικών σχέσεων και επεσήμανε τον κίνδυνο του σοβιετικού κομμουνισμού για τον δυτικό κόσμο. Σε ομιλία του στο Φούλτον του Μισούρι των ΗΠΑ στις 6 Μαρτίου 1946 ο Τσόρτσιλ ανέφερε για πρώτη φορά την έκφραση «σιδηρούν παραπέτασμα», η οποία χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου που εγκαινιάστηκε τότε.
Ο Τσόρτσιλ επανήλθε στην πρωθυπουργία με τις εκλογές του 1951. Μετά τη δημοσίευση του εξάτομου έργου του Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τιμήθηκε το 1953 με το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας.
Για μια ακόμη χρονιά, απόψε τα ξημερώματα της Τρίτης προς Τετάρτη, οι ξενύχτηδες -και στην Ελλάδα- θα έχουν την τύχη να δουν την μαζική πτώση εκατοντάδων διαττόντων αστέρων, ένα φαινόμενο που ονομάζεται "Βροχή των Λεοντιδών" και θα είναι ορατό από τη Γη, αρκεί ο ουρανός να μην είναι συννεφιασμένος.
