εχω μια πενα που θωρρει..
χαδι φιλι κ υπομονη..
δεν ειν'ο ερωτας εκει..
ειναι στα χειλη;;
ειναι ψυχη;;
ειναι αυτο που δε θα πει;;
ειναι αυτο κι ολα μαζι;
εχω τα συννεφα αγκαλια..εχω μια πενα που θωρρει..
εχω τον ηλιο συντροφια κ μια σεληνη αναπνοη..
ειναι καρδια;; ειναι σιωπη;; ειναι παιδι που ξενυχτα;;
οτι κι αν ειναι...κυοφορει...
πανω σε ενα λευκο χαρτι...
γιατι η αγαπη του ζητα...
ενα του χερι κ διψα...
σε χαμογελο να βρει...
ασφαλεια κ σιγουρια...
μα δε θα πει...
γιατι γελα...
εχει εκεινον που κοιτα...
σα καπηλιο;; σαν σε γιορτη;;
χαμογελω σε μια σιωπη...
κ με κοιτω κ μας φιλα...
ανασες κοψατε δειλα...
αυτα που εχουν να σου πουν...
τα ματια που καρποφορουν!!
Τέλος συζήτησης
Μαρία Κολλιού
Τη φωτογραφία επιλέγει η Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου