Η σκέψη της ημέρας !

Από την 

Eftychia Athanasiou

Σήμερα, μοιράστηκα μαζί σας δυο κείμενα για την αφθονία που έχουν γράψει συνάδελφοι Life Coaches.

Εδώ και 22 χρόνια έχω ξεκινήσει το ταξίδι της αυτογνωσίας και της αναζήτησης θεραπείας σε ολα τα επίπεδα και διαστάσεις ζωής . Τώρα πια θεωρώ τον εαυτό μου επιτυχημένη και καταξιωμένη στο χώρο του LIFE COACHING . Πιστεύω όμως ότι θα ήταν πολύ βοηθητικό να σας πω από που ξεκίνησα και έφτασα ως εδώ . 

Είμαι παιδί πολυμελούς οικογένειας , 6ο στην σειρά . Μεγάλωσα χωρίς πατέρα αφού αυτός πέθανε όταν ήμουν περίπου 2 χρόνων . Μεγάλωσα δύσκολα αφού η οικογένεια μου δεν είχε καμία οικονομική επιφάνεια . Η μητέρα μου μας μεγάλωσε με αξιοπρέπεια και υπερέβαλε εαυτόν . Μας σπούδασε και μας έκανε χρήσιμα άτομα στην κοινωνία . Πέθανε και αυτή όταν ήμουν 27 χρόνων . Από μικρή ηλικία αντιμετώπιζα προβλήματα υγείας και μπαίνω....έβγαινα στα νοσοκομεία . Το γεγονός αυτό με στιγμάτισε στο χώρο του σχολείου αφού έχανα μαθήματα και αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες και ανακολουθείες. Αυτό το γεγονός με έκανε να διψάω για μάθηση . Έχοντας μεγαλύτερα αδέλφια το σπίτι μας ήταν πάντα γεμάτο από φίλους τους , Έλληνες και ξένους . 

Χαιρόμουν πολύ να μιλάω με τον κόσμο αλλά με τους ξένους ?..... Τότε παρακάλεσα την μητέρα μου να "με παει στα αγγλικά " . Φυσικά δεν είχε τα λεφτά . Επέμενα και επέμενα . Τελικά μάλλον η γυναίκα θα σταμάτησε να τρώει και με έστειλε. Δυσκολεύτηκα πολύ να μάθω τη γλώσσα . Τωρα ειναι σαν μητρική μου . Μεγαλώνοντας ήρθα αντιμέτωπη με όλη την κοινωνική αδικία και τις διακρίσεις μεταξύ πλουσίων και φτωχών ...φυσικά απο τη θέση του δεύτερου . Αυτό με έκανε να διψάω για ενα καλύτερο αύριο και να παλεύω για αυτό. 

Μετα πολλά η μητέρα μου με σπούδασε , δυο σχολές παρακαλώ! Αρχιτεκτονική και διακόσμηση και industrial design. Ξεπέρασα τις ασθένειες μου και την κατάθλιψη που συνοδεύει αυτές και ξεκίνησα τη ζωή μου παλεύοντας και πετυχαίνοντας επαγγελματικά και οικονομικά . Περίπου στα 24 έκανα την πρώτη σοβαρή μου σχέση και προγραμματίζαμε να παντρευτούμε όταν η μητέρα μου έπαθε καρκίνο . Τότε ήταν η εποχή που αναμίχθηκαν πιο σοβαρά με την αυτογνωσία . Η σχέση μου δοκιμάστηκε ανελέητα και τελικά χωρίσαμε έναν Ιούνιο 5 μήνες πριν τον θάνατο της μητέρας μου . 

Την μέρα που χώρισα άρχισα να έχω ακατάσχετες αιμορραγίες. Ο γυναικολόγος μου είπε οτι έχασα το παιδί που κυοφορούσα χωρίς να το ξέρω . Ισοπέδωση πλήρης . Πέντε μήνες μετά έχασα την μητέρα μου και λίγες μέρες μετά νοσηλευτικά με ακατάσχετες αιμορραγίες σε κλινική . Εκεί ξεκίνησε άλλος κύκλος με ασθένεια που διήρκεσε 13 χρόνια . Επί όλα αυτά χρόνια γύρισα τον κόσμο έμαθα τεχνικές αυτόβελτίωσης και θεραπείας . Οι γιατροί έσκιζαν τα διπλώματα τους δεν μπορούσαν να με βοηθήσουν . Ζούσα την κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία . Πάνω που είχα αρχίσει να παίρνω τα πάνω μου γνώρισα τον Δημήτρη . Ήταν ψυχολόγος και πολύ μεγαλύτερος μου . Έζησα την καλύτερη σχέση της ζωής μου μέχρι ....που πέθανε . Καινούρια συντρίμμια. 

Τώρα είμαι πολύ καλά. Καταφέρνω να κάνω τη ζωή μου όπως μου αξίζει . Ότι δεν μαρεσει το αλλάζω . Είμαι ευτυχισμένη . 

Η ζωή μου είναι πλούσια από εμπειρίες όμορφες αλλά και προκλήσεις . 

Έμαθα πως να επιβιώνω . .... Καταλάβατε τωρα γιατί έγινα Life Coach και οχι Στρατηγός . Γιατί η ζωή είναι ένα παιγνίδι (you need a coach / χρειάζεσαι ενα προπονητή) και όχι πόλεμος .