''Ουρανοκατέβατοι'' : 10/01/2014

29/10/14

newsIT.gr Μέσα στον τάφο της Αμφίπολης

27/10/14

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ 28/10/2014, από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ 28/10/2014

Από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Ταύτιση ...

Αποδοχή ...

Σεξουαλικότητα ...

Πορεία προς την ολοκλήρωση ...

Συγκινησιακή Υπερκινητικότητα ...

Κυβερνήτης: Πλούτωνας,
(Άρης)

Κοσμικός Κυβερνήτης: 8ου οίκου

Ζώδιο του Νερού, Σταθερό, Θηλυκό

Ανατολή Ηλίου: 06:46

Δύση Ηλίου: 17:31

(κάντε κλικ στο χάρτη)

ΣΕΛΗΝΗ ΣΤΟΝ ΤΟΞΟΤΗ, ΑΙΓΟΚΕΡΩ (12:03), 4 ημ.

Κ/Π από χθες έως 12:03

Δείτε ακόμη :

Πλανητικές ώρες

Η Σελήνη σήμερα

Οι 4 Βασικές Φάσεις της Σελήνης

Σελήνης Κενής Πορείας

Θέσεις Πλανητών

Ανάδρομοι πλανήτες

Kωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Σύμβουλος Ολιστικής Αστρολογίας

Loreena Mckennitt - The Lady Of Shalott 720p

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ 27/10/2014, από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ 27/10/2014

Από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Ρομαντισμός ...

Εκλογίκευση ...

Άμεσοι Στόχοι ...

Νέα ξεκινήματα ...

Εξιδανικευμένες Σχέσεις ...

Εξωτερίκευση Συναισθημάτων ...

Κυβερνήτης: Πλούτωνας,
(Άρης)

Κοσμικός Κυβερνήτης: 8ου οίκου

Ζώδιο του Νερού, Σταθερό, Θηλυκό

Ανατολή Ηλίου: 06:45

Δύση Ηλίου: 17:32

(κάντε κλικ στο χάρτη)

ΣΕΛΗΝΗ ΣΤΟΝ ΤΟΞΟΤΗ (3 ημ.)

Κ/Π από 18:18 έως αύριο

Δείτε ακόμη :

Πλανητικές ώρες

Η Σελήνη σήμερα

Οι 4 Βασικές Φάσεις της Σελήνης

Σελήνης Κενής Πορείας

Θέσεις Πλανητών

Ανάδρομοι πλανήτες

Kωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Σύμβουλος Ολιστικής Αστρολογίας

Σελήνη Κενής Πορείας Νοέμβριος 2014, οπό την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Σελήνη Κενής Πορείας

Νοέμβριος 2014

Από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Κενής πορείας (Κ/Π) εννοούμε όταν: πριν αλλάξει ζώδιο η Σελήνη, σταματά να κάνει όψεις με κάποιον από τους Πλανήτες. (Γενικότερα, όταν η Σελήνη δεν κάνει όψη ή όψεις με Πλανήτη, βρίσκεται σε φάση κενής πορείας). Είναι χρήσιμο έως απαραίτητο να αποφεύγουμε (εφόσον δεν είναι επείγον): Υπογραφές, συμφωνίες, σημαντικά ραντεβού, εγκαίνια, αγορά σπιτιού, άνοιγμα επαγγελματικής στέγης, επισημοποίηση σχέσεων, αγορά αυτοκινήτου, κρίσιμες αποφάσεις. (Οτιδήποτε δηλαδή, θέλουμε να έχει διαχρονικό αποτέλεσμα)*.

*(Η σύνθεση του χάρτη, θα μας δώσει τα τελικά αποτελέσματα)

01 Νοεμβρίου: από 08:22 έως 18:37

02 Νοεμβρίου: δεν έχουμε Σ.Κ/Π

03 Νοεμβρίου: από 11:05 έως 20:53

04 Νοεμβρίου:δεν έχουμε Σ.Κ/Π

05 Νοεμβρίου: από 15:25 έως 23:33
06 Νοεμβρίου: δεν έχουμε Σ.Κ/Π
07 Νοεμβρίου: από 18:17 έως αύριο

08 Νοεμβρίου:από χθες έως 03:45
09 Νοεμβρίου: από 18:22 έως αύριο

10 Νοεμβρίου: από χθες έως 10:38
11 Νοεμβρίου: δεν έχουμε Σ.Κ/Π

12 Νοεμβρίου: από 11:16 έως 20:44
13 Νοεμβρίου: δεν έχουμε Σ.Κ/Π
14 Νοεμβρίου: δεν έχουμε Σ.Κ/Π

15 Νοεμβρίου: από 04:53 έως 09:08
16 Νοεμβρίου: δεν έχουμε Σ.Κ/Π

17 Νοεμβρίου: από 13:11 έως 21:30
18 Νοεμβρίου: δεν έχουμε Σ.Κ/Π

19 Νοεμβρίου: από 16:25 έως αύριο
20 Νοεμβρίου: από χθες έως 07:31

21 Νοεμβρίου: δεν έχουμε Σ.Κ/Π

22 Νοεμβρίου: από 07:53 έως 14:19

23 Νοεμβρίου: δεν έχουμε Σ.Κ/Π

24 Νοεμβρίου: από 05:16 έως 18:31

25 Νοεμβρίου:δεν έχουμε Σ.Κ/Π
26 Νοεμβρίου: από 17:30 έως 21:23
27 Νοεμβρίου: δεν έχουμε Σ.Κ/Π
28 Νοεμβρίου:από 19:14 έως αύριο

29 Νοεμβρίου:από χθες έως 00:03
30 Νοεμβρίου: από 22:47 έως αύριο

Δείτε ακόμη:

Πλανητικές ώρες

Η Σελήνη σήμερα

Οι 4 Βασικές Φάσεις της Σελήνης

Ανάδρομοι Πλανήτες

Θέσεις Πλανητών

http://ouranokatevatoi.blogspot.gr/p/cv.html

Ο Επίκουρος στηριζόµενος στη θεωρία των πρώτων Ιώνων υλιστών αντιπαρατίθεται στην ιδεαλιστική φιλοσοφία.....

Ο Επίκουρος στηριζόµενος στη θεωρία των πρώτων Ιώνων υλιστών αντιπαρατίθεται στην ιδεαλιστική φιλοσοφία. Με αυτόν έχουµε τη νέα εµφάνιση και εξέλιξη του ατοµιστικού υλισµού, µετά την πρώτη εκδοχή της ατοµικής υλιστικής φιλοσοφίας από το Λεύκιππο και το ∆ηµόκριτο. Επηρεασµένος από τις φιλοσοφικές θεωρίες των προηγούµενων αιώνων προχωρεί στην αταλάντευτη διασάφιση και ισχυροποίηση των θέσεων του, ακολουθώντας µε συνέπεια την υλιστική θεώρηση του πραγµατικού. Στο δεύτερο κεφάλαιο κρίνεται απαραίτητο να αναφερθεί η σωκρατική περίπτωση, και τούτο, διότι ο ίδιος ο Επίκουρος µοιράζεται τις ανησυχίες του (µε το Σωκράτη) στον τρόπο που κατανοεί τη φιλοσοφία στη µετακλασική περίοδο. O Kήπος υιοθετεί µία νέα αντίληψη της χρησιµότητας της φιλοσοφίας εν µέσω των διαβρωτικών καταστάσεων εκείνης της περιόδου και συµβάλλει σε µία εκ νέου επαναβεβαίωση των σωκρατικών θέσεων, της καθαρής ανθρωπολογικής προοπτικής, δηλαδή χωρίς υπερβατικές αναγωγές της ανθρώπινης ύπαρξης. Η διδασκαλία του Σωκράτη καταδηλοί την εκ νέου ανασύνθεση της ελληνικής φιλοσοφικής παράδοσης, τη στροφή προς το υποκείµενο, και µία ενσυνείδητη επανατοποθέτηση της φύσης και του ρόλου της φιλοσοφίας. Και ο φιλόσοφος της ελληνιστικής περιόδου, ο Επίκουρος, εσκεµµένα προσεγγίζει το Σωκράτη. Ο Επίκουρος εισήγαγε την ηθική του θεωρία εν µέσω αυτών των εξελίξεων, και ο σωκρατικός στοχασµός ανιχνεύεται στη φιλοσοφική διδασκαλία του Επίκουρου. Η σωκρατική αρχή της φιλοσοφίας καθίσταται το ίδιο το ιδεατό στοιχείο, στην άµεση µορφή του, δηλαδή το υποκειµενικό πνεύµα, το οποίο γνωρίζει ότι εγκλείει το ιδεατό στοιχείο, και εκφράζεται µέσω εννοιολογικώναποφάνσεων, όπου ό,τι είναι αυτοτελώς προσδιορισµένο τίθεται από αυτές ως µέτρο (κρίσεως). εν τούτοις όλα αυτά παραµένουν ένα δέον του πραγµατικού. Το δέον του πραγµατικού αποτελεί και το δέον του υποκειµένου, το οποίο απέκτησε συνείδηση του ανωτέρω ιδεατού στοιχείου, εφόσον το ίδιο ευρίσκεται εντός του πραγµατικού και το πραγµατικό γύρω του είναι δικό του (του ιδεατού στοιχείου). Κατά πρώτον καθώς το ιδεατό στοιχείο της ουσίας προσχωρεί στο υποκειµενικό πνεύµα, αποσχιζόµενο από αυτό, αποτελεί µία αποσκίρτηση από τη ζωή της ουσίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η προσδιοριστία αυτού του υποκειµένου αποτελεί για το Σωκράτη µία αλλότρια δύναµη, της οποίας καθίσταται φορέας χωρίς να το αντιλαµβάνεται: το δαιµόνιο (Hegel-Marx). Στη συνέχεια η εργασία εξετάζει κατά πρώτον την ηθική του Επίκουρου, και τούτο διότι η ηθική εσωτερικά συνδέεται µε τη γνώση και τη φυσική. ∆υνάµει αυτής της προσέγγισης και µε κύριο στόχο την ανάδειξη της αυτονοµίας µέσα από την επικούρεια φιλοσοφία, η παρούσα µελέτη προχωρεί ερευνητικά ως εξής: Στο τρίτο κεφάλαιο, θέτει στο ερευνητικό της πεδίο τον τελικό σκοπό της ηθικής φιλοσοφίας, µιας φιλοσοφίας µ ε καθαρά ανθρωπολογικό χαρακτήρα: τη διατύπωση και διασφάλιση εκείνων των αναγκαίων όρων που θα συµβάλλουν στην πραγµάτωση του φυσικού και ανώτατου σκοπού του, τέλους, της ηδονής, τoυ summum bonum, της ἀταραξίας και της συνακόλουθης µε αυτήν αυτονοµίας. Για να συµβεί όµως αυτό, ως ανώτατος σκοπός πρέπει να τεθεί µία κατάσταση µακαριότητας, ευδαιµονίας. Και αυτή επιτυγχάνεται µ ε την επικούρεια ηδονή, η οποία δεν υφίσταται µόνη της, αλλά συστρατεύεται µε την ελευθερία, και δε θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι η ηδονή αποτελεί µία πράξη ελευθερίας. Εξετάζεται συγκεκριµένα: Α. Η καταστηµατική ηδονή, η οποία αποτελεί το τέλος του σοφού. Η ηδονή αυτή λειτουργεί ως κριτήριο για κάθε πράξη επιλογής ή απόρριψης. Η συνειδητή ανθρώπινη πράξη καθορίζεται από την ορθή και σε βάθος κατανόηση και ερµηνεία της φύσης. Η δε ηδονή, ως κριτήριο της ανθρώπινης δράσης, υποδηλοί την επιπλέον διάσταση της συνείδησης και της ελεύθερης βούλησης, συστατικών που καθορίζουν τον τόπο της αυτονοµίας. Παράλληλα, είναι και ένας κανών, µέτρον µε το οποίο κρίνεται κάθε αγαθόν. Στη θεωρία της γνώσεως και της ηδονής, κριτήριο του summum bonum είναι η αισθητηριακή αντίληψη. Β. Η εν κινήσει ηδονή και ποια είναι η σχέση µεταξύ της εν κινήσει και της καταστηµατικής ηδονής.

Γ. Η ταξινόµηση των επιθυµιών σε τρία επίπεδα: όλες οι επιθυµίες, κατά τον Επίκουρο, είναι είτε φυσικές και αναγκαίες, είτε φυσικές αλλά µη αναγκαίες ή µη φυσικές και µη αναγκαίες. Πώς νοείται όµως η παρέγκλισις στα πλαίσια της ηθικής φιλοσοφίας του Επίκουρου; Η παρέγκλισις λαµβάνει χώρα ως πηγή της ανθρώπινης ελευθερίας: συµπλέει µε την ελευθερία της βούλησης µέσα σε µία γλωσσική κοινότητα, που επιβάλλει η χρήση της κοινής φυσικής γλώσσας. H διεργασία αυτή στη συνέχεια νοηµατοδοτεί το πλαίσιο της φιλοσοφικής αναζήτησης. Με την αρχή της ηδονής ενισχύονται οι πράξεις σε συνειδητή και βουλητική σφαίρα, µε αποτέλεσµα να γίνονται πραγµατικά εκούσιες και εν µέρει ελεύθερες πράξεις της ανθρώπινης βούλησης. ∆. Η ηδονή δρα ως κριτήριο για κάθε πράξη πρόσθεσης ή αφαίρεσης. Η συνειδητή ανθρώπινη πράξη προσδιορίζεται από την ορθώς και σε βάθος ερµηνεία της φύσης. Η δε ηδονή, ως κριτήριο της ανθρώπινης δράσης, υποδηλοί την επιπλέον διάσταση της συνείδησης και της ελεύθερης βούλησης, στοιχείων που ορίζουν την τοπική της αυτονοµίας. Συγχρόνως, αποτελεί και ένα µέτρον µε το οποίο κρίνεται κάθε αγαθόν. Ε. Η ηδονή, η οποία οδηγεί στην ευδαιµονία, είναι άρρηκτα δεµένη µε τις αρχαιοελληνικές αρετές: Τη σοφία , την ἐγκράτεια , την ἀνδρεία και τη δικαιοσύνη. Για τον Επίκουρο, οι αρετές αυτές δεν νοηµατοδοτούνται έξωθεν, ή αφ’ εαυτών, αλλά από την ηδονή η οποία δηµιουργείται και ολοκληρώνεται µέσα στον άνθρωπο. Ζ. Η αρετή στον Επίκουρο δεν αποτελεί τέλος, αλλά µέσον προς ένα τέλος: δεν αποτελεί τίποτε το καθ’ εαυτό, αλλά δύναται επωφελώς να συµβάλει στο ουσιαστικό τέλος της ηδονής. Σε ηθικό επίπεδο, κατά την επικούρεια προσπάθεια επίτευξης της ηδονής, της ἀταραξίας , ο επικούρειος άνθρωπος συνειδητοποιεί την αυτονοµία του. Ελευθερώνεται από τον πόνο, τη λύπη και τη διαφορά και απαλλάσσεται από τα πάθη εν γένει. Η συνείδηση της αταραξίας αποτυπώνει την καθοριστική πτυχή της επικούρειας αυτονοµίας, ελευθερίας. Στο πρώτο κεφάλαιο του Β΄ µέρους η εργασία προχωρεί στη διερεύνηση της φυσικής του Επίκουρου, η οποία συνδέεται µε το ρόλο και τη λειτουργία της ηθικής φιλοσοφίας. ∆ε βλέπει, δηλαδή, ο Επίκουρος τη γνώση της φύσης ως αυτοσκοπό, παρά ως µ ία θεώρηση-λειτουργία, η οποία εντάσσεται στην προσπάθεια προσέγγισης της ανώτερης ηθικής στόχευσης. Μέσα από την ερµηνεία του φαινόµενου κόσµου προβαίνει στην κοινωνικοποίηση της φύσης, διότι

και µέσα από αυτήν η σκοποθέτησή του είναι µία και αδιαίρετη. H ανάδειξη του µ ακαρίως ζῆν , της ἀταραξίας, της αυτοσυνειδησίας, της αυτονοµίας του ανθρώπου και όχι η γνώση της φύσης καθ’ εαυτήν. Ειδικότερα, το κεφάλαιο αυτό εξετάζει: Α. Τη διαφορά στις θεωρητικές απόψεις του ∆ηµόκριτου και του Επίκουρου ως προς το υπάρχον της γνώσης και της αλήθειας του πραγµατικού, το οποίο πραγµατώνεται στη διαφορετικότητα της επιστηµονικής πρακτικής των δύο αυτών φιλοσόφων. Στην αρχή του ∆ηµόκριτου, (άτοµα-κενό), η οποία δεν υφίσταται στον κόσµο του αισθητού, ο Επίκουρος αντιπαραβάλλει τον κόσµο της αισθητηριακής αντίληψης, ο οποίος αποτελεί υποκειµενική επίφαση και θεωρείται αυθύπαρκτα πραγµατικός. Ο ∆ηµόκριτος αποδέχεται την κατηγορία της αναγκαιότητας ( εἱ µ αρ µ ένην ), ενώ ο Επίκουρος την κατηγορία της τυχαιότητας, και η διαφορά αυτή έχει ως συνέπεια τον τρόπο ερµηνείας των επιµέρους φυσικών φαινοµένων. Η φύση, που διέπεται από το πεπερασµένο, δηλαδή την αναγκαιότητα, καταδεικνύεται ως σχετική αναγκαιότητα, ως ντεντερµινισµός. Η σχετική αναγκαιότητα συνάγεται µόνον από την πραγµατική δυνατότητα, µε την παρέµβαση των οποίων ενεργεί η ανωτέρω αναγκαιότητα. Η πραγµατική δυνατότητα αποτελεί την αναλυτική εκφορά της σχετικής αναγκαιότητας. Αυτήν ακριβώς χρησιµοποιεί ο ∆ηµόκριτος. Β. Την παρέγκλισιν-ελευθερία βούλησης και πράξης. Ο Επίκουρος αταλάντευτα προχωρεί προς την τοπική της αυτοσυνειδησίας και της συναφούς µ’ αυτήν αυτονοµίας, καταλύοντας κάθε µορφή τελεολογίας. Συγκεκριµένα, η σχετική ύπαρξη, η οποία αντιπαρατίθεται στο άτοµο, η συγκεκριµένη παρουσία, την οποία αυτό πρέπει να αρνηθεί, είναι η ευθεία γραµµή. Η µη αποδοχή αυτής της κίνησης είναι µία άλλη κίνηση, η παρέγκλισις του ατόµου από την ευθεία γραµµή. Το άτοµο είναι αυτοτελές σώµα, τα οποίο κινείται σε πλάγια γραµµή. Κατά συνέπεια, η πτωτική ευθεία κίνηση καταδηλοί την έλλειψη αυτοτέλειας του ατόµου-σηµείου, η δε η αφηρηµένη ατοµικότητα είναι η ελευθερία από τη σχετική-συγκεκριµένη ύπαρξη και όχι η ελευθερία µέσα στην ίδια την ύπαρξη. ∆εν δύναται, δηλαδή, να δράσει εντός των πλαισίων της ύπαρξης. Η παρέγκλισις καταδηλοί την οδό του ανθρώπου προς την αυτοπροσδιοριστία, την απόκτηση µίας αυτονοµίας, µίας ελευθερίας µε όλες τις ανθρωπολογικές της διαστάσεις. Γ. Την κοσµολογία, τη θεωρία των µετεώρων (την ψυχή της επικούρειας φυσικής φιλοσοφίας) στην οποία θα παρουσιαστεί µε σαφήνεια ότι τίποτε δεν είναιενιαίο και αδιαίρετο, εποµένως αιώνιο και θείο, αν υπερβαίνει τα όρια της φυσιολογίας και οδηγεί στο σκότος του µύθου. Ο Επίκουρος δεν αντιµετωπίζει µε φόβο και σεβασµό τα ουράνια σώµατα, δεν αποδέχεται ότι υπάρχει αδήριτη αναγκαιότητα, που διέπει δήθεν την πορεία των ουρανίων σωµάτων, και υιοθετεί την πολλαπλώς ερµηνεία: Η µελέτη των φυσικών φαινοµένων έχει υψίστη σηµασία για τους επικούρειους, διότι και καθιστά τον άνθρωπο κύριο των πράξεων του στην απελευθέρωση από τους φόβους, στην ἀταραξία , την αυτονoµία. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναδεικνύεται η κύρια στόχευση του Επίκουρου: να προσεγγίσει το ύψιστο αγαθό, το τέλος, την αταραξία, την αυτονοµία του ανθρώπου, η οποία επιτυγχάνεται µέσω της επικούρειας επαγγελίας της αποδοχής του φόβου του θανάτου, της παραδοχής δηλαδή της θνητότητας: Α. α. «Ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡµᾶς». Ο Επίκουρος, µέσω της οντογνωσιολογίας, καταδεικνύει ότι θάνατος είναι η άρνηση της ζωής. Η ζωή προϋποθέτει αντίληψη, αίσθηση, συναίσθηµα και συνείδηση. O θάνατος σηµαίνει την πλήρη απουσία τους. β. ∆εν υπάρχει θάνατος στη ζωή– µόνο πόνος. Ακόµη κι αν ήταν επώδυνη η στιγµή του θανάτου, η προσµονή µίας οδυνηρής κατάστασης είναι, για τον Επίκουρο, ανόητη. γ. Η ίδια η θνητότητα πρέπει να αντιµετωπίζεται µε φιλοσοφική διαύγεια, «όταν ο θάνατος είναι παρών, εγώ δεν είµαι πια παρών», ώστε να καθίσταται πηγή δύναµης και απελευθέρωσης. B. Ψυχή-διάνοια και σώµα. Η αποδοχή της αθανασίας είναι για τον Επίκουρο κενή και µάταιη. «Τίποτε δεν ακολουθεί το είναι, παρά µόνο το µη είναι». Η σύσταση, η φύση της ψυχής αποδεικνύει ότι η ζωή δεν είναι αέναη και ότι ο θάνατος είναι προδιαγεγραµµένος. α. Καταδεικνύεται η ατοµική σύνθεση της ψυχής. Η απόδειξη της υλικότητας και της θνητότητας της ψυχής και του νου µέσω και της ανυπαρξίας της αίσθησης µετά θάνατον έχει τεράστια σηµασία, κατά την επικούρεια φιλοσοφία, διότι αποτελεί έναν από τους κυριότερους φόβους, που παρακωλύουν την κατάκτηση της αταραξίας, της αυτονοµίας. β. Ο Eπίκουρος προχωρεί στη διαίρεση της ψυχής στην ψυχήν, την άλογη, mindless ζωή (anima) και στο λογικόν, τη διάνοια (animus). Και οι δύο είναι δοµηµένες από τους τέσσερεις (ή τρεις) τύπους των ατόµων της ψυχής, αλλά η animus εστιάζεται στο στήθος.

Φωτεινή Κακόγιαννου

Καλημέρα σε όλους !

26/10/14

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΣΕ ΑΓΓΕΙΑ 625 π.Χ

Ένας νεαρός Αμερικανός αρχαιολόγος-ερευνητής, ο Τζον Τρίσταν Μπαρνς, με ανακοίνωσή του στο περιοδικό «Hesperia», που εκδίδει η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών της Αθήνας (τεύχος 83, 2014), αναστάτωσε την παγκόσμια πανεπιστημιακή κοινότητα και κυρίως τους αστρονόμους. Διότι, αντίθετα απ’ ό,τι πίστευαν εδώ και αιώνες, ότι δηλαδή οι πρώτες απεικονίσεις των αστερισμών με τη μορφή των ζώων, στα οποία χρωστάνε τα ονόματά τους, έγιναν από τον 2ο π.Χ. αιώνα και μετά, αυτός ανακάλυψε μια πολύ νεότερη. Από το 625 π.Χ. Και, μάλιστα, τυχαία, σε ένα μικρό μουσείο της κεντρικής Ελλάδας, το Αρχαιολογικό της Λαμίας, σε ένα κεραμικό αγγείο, στο οποίο κανένας δεν είχε δώσει ιδιαίτερη σημασία.

Για να πάρουμε τα πράγματα από το… τέλος, το 1922 συγκεντρώθηκε στη Ρώμη η Διεθνής Αστρονομική Ενωση και κατέληξε στην οριστική λίστα των αστερισμών. Είναι, και θα είναι μέχρι την αιωνιότητα, ογδόντα οχτώ. Βασίζονται δε στον πρώτο κατάλογο, που είχε διαμορφώσει ο Ελληνας ποιητής Αρατος, από τους Σόλους της Κιλικίας, κατά τον 3 π.Χ. αιώνα.

Οι αρχαίοι Ελληνες, όμως, στους οποίους χρωστάμε τους αστερισμούς και τα ονόματά τους (από Αετός και Αλώπηξ μέχρι Δοράς και Ιππάριον και Καμηλοπάρδαλις και Οφις και Σαύρα και Σκορπιός), όλα από ζώα και πλάσματα της μυθολογίας, γιατί άργησαν τόσο να τους σχεδιάσουν; Να, όμως, που πάνω στο ταπεινό αγγείο από τις αρχαίες Αλές της Βοιωτίας, ο Τζον Τρίσταν Μπαρνς βλέπει με έκπληξη μια σειρά από ζώα που όλα τού θυμίζουν αστερισμούς. Αδιανόητο για τη χρονολογία του αγγείου (625 π.Χ.). Ζητά να το μελετήσει και το αίτημά του εγκρίνεται.

Δεν ήταν, όμως, εύκολο να αναγνωρίσει όλα τα ζώα. Ευτυχώς, διαβάζουμε στη «Monde», ο άγνωστος καλλιτέχνης ακολουθεί όλες τις συμβάσεις της εποχής και ένα από τα ζώα που έχει ακαθόριστο κεφάλι, πρέπει να παριστάνει λιοντάρι ή πάνθηρα. Με πολλή δουλειά και επιμέλεια ο Αμερικανός ερευνητής κατάφερε να κάνει μια λίστα όλων των ζώων του αγγείου: ταύρος, λαγός (ή σκύλος), μεγάλος σκύλος, σκορπιός, δελφίνι, λιοντάρι. Λείπουν, βέβαια, πολλά ζώα-αστερισμοί, αλλά και το αγγείο δεν έχει βρεθεί ολόκληρο.

Και γιατί να είναι όλα αυτά αστερισμοί και όχι ακόμα μια συνηθισμένη την εποχή εκείνη σκηνή κυνηγιού; Απλούστατα, υποστηρίζει ο Μπαρνς, σε μια σκηνή κυνηγιού τι δουλειά θα είχε ένα δελφίνι και μια σαύρα; Η λογική της περίεργης αυτής αλληλουχίας ζώων τον οδηγεί αλλού. Υπάρχουν, επιπλέον, και αστέρια διάχυτα στο αγγείο, τα ζώα είναι ζωγραφισμένα δηλαδή μέσα στον ουρανό! Ο Τρίσταν Μπαρνς καταλήγει: Πρόκειται για τους αστερισμούς: Ταύρος, Μικρός Κύων, Υδρα (το ερπετό), Μέγας Κύων, Σκορπιός και Δελφίν.

Υπάρχουν, βέβαια, ακόμα πολλά ερωτήματα να απαντηθούν πάνω στο εύρημα. Ηδη, όμως, αρκετοί επιστήμονες και ελληνιστές συμφωνούν ότι στο μουσείο της Λαμίας βρέθηκε η αρχαιότερη απεικόνιση των αστερισμών.

Επιμ.: Β.Γεωργ.

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ 26/10/2014, από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ 26/10/2014

Από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Σύγχυση ...

Ρομαντισμός ...

Ψευδαισθήσεις ...

Εξιδανίκευση Συναισθημάτων ...

Κυβερνήτης: Πλούτωνας,
(Άρης)

Κοσμικός Κυβερνήτης: 8ου οίκου

Ζώδιο του Νερού, Σταθερό, Θηλυκό

Ο ΑΡΗΣ ΣΤΟΝ ΑΙΓΟΚΕΡΩ: 12:43

Η ΣΕΛΗΝΗ ΣΤΟΝ ΤΟΞΟΤΗ ΣΤΙΣ 06:40

Ανατολή Ηλίου: 06:44

Δύση Ηλίου: 17:33

Δείτε ακόμη :

Πλανητικές ώρες

Η Σελήνη σήμερα

Οι 4 Βασικές Φάσεις της Σελήνης

Σελήνης Κενής Πορείας

Θέσεις Πλανητών

Ανάδρομοι πλανήτες

Kωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Σύμβουλος Ολιστικής Αστρολογίας

Powerful Healing Mandala Resonate with 11 11 Quantum Fractal Energy Ma...

25/10/14

Να μην ξεχάσω !!! Σήμερα αλλάζει η ώρα !

''Ο Λόγος των Άστρων'' 25/10/2014, από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ 25/10/2014

Από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Αφέλεια ...

Σπατάλη ...

Περιορισμός ...

Αναλογίες και ρυθμός ...

Αρμονικές Κατευθύνσεις ...

Οξύμωρες ... συνθήκες δράσης ...

Κυβερνήτης: Πλούτωνας

Κοσμικός Κυβερνήτης: 8ου οίκου

Ζώδιο του Νερού, Σταθερό, Θηλυκό

Ανατολή Ηλίου: 07:43

Δύση Ηλίου: 18:35

Η Σελήνη σήμερα

Ερμής ορθόδρομος: 22:17 στις 16'46 του Ζυγού

Kωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Σύμβουλος Ολιστικής Αστρολογίας

Επιχειρώ – Συνθέτω !!!

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ 12 05 2011

από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Στρατηγική !!!

Προσπάθεια εφαρμογής λύσεων

(προέρχονται από βαθύτερες και εσωτερικές κατευθύνσεις)

Οι ανεκδήλωτες επιθυμίες παραμένουν επτασφράγιστες

(προς το παρόν …)

Επιχειρώ – Συνθέτω !!!

Σενάρια που πηγάζουν από την ανάγκη της σύνθεσης και της μαζικής επιρροής

(δεν είναι σίγουρο ότι τα αποτέλεσμα θα στεφθούν με επιτυχία)

Σελήνη 9ημ. στην Παρθένο

Δεν έχουμε Σελήνη Κ.Π

Οι Πλανήτες κατά τη διάρκεια του χρόνου, διέρχονται από όλα τα ζώδια.

Κάθε ζωδιακή περιοχή αποτελείται από 3 δεκαήμερα. Κάθε ένα από αυτά,

είναι φορτισμένο με το δυναμικό του Πλανήτη που το εκπροσωπεί.

Διελαύνει από :

O ΗΛΙΟΣ: 3^ο δεκαήμερο του Ταύρου (φύσεως Κρόνου)

Η ΣEΛΗΝΗ: 1^ο δεκαήμερο της Παρθένου (φύσεως Χείρωνα / Ερμή)

και από το 2^ο δεκαήμερο της Παρθένου (φύσεως Κρόνου)

Ο ΕΡΜΗΣ: 3ο δεκαήμερο του Κριού (φύσεως Δία)

Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ: 3ο δεκαήμερο του Κριού (φύσεως Δία)

Ο ΆΡΗΣ: 1ο δεκαήμερο του Ταύρου (φύσεως Αφροδίτης)

Ο ΔΙΑΣ: 3ο δεκαήμερο του Κριού (φύσεως Δία)

Ο ΚΡΟΝΟΣ: 2ο δεκαήμερο του Ζυγού (φύσεως Ουρανού / Κρόνου)

Ο ΧΕΙΡΩΝΑΣ: 1ο δεκαήμερο των Ιχθύων (φύσεως Ποσειδώνα / Δία)

Ο ΟΥΡΑΝΟΣ: 1ο δεκαήμερο του Κριού (φύσεως Άρη)

Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ: 1^ο δεκαήμερο των Ιχθύων (φύσεως Ποσειδώνα / Δία)

Ο ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ: 1ο δεκαήμερο του Αιγόκερω (φύσεως Κρόνου)

Ο Βόρειος Δεσμός: 3ο δεκαήμερο του Τοξότη (φύσεως Ήλιου)

Ο Νότιος Δεσμός: 3ο δεκαήμερο των Διδύμων (φύσεως Ουρανού / Κρόνου)

H EΣΤΙΑ: 2ο δεκαήμερο του Υδροχόου (φύσεως Ερμή)

H ΑΘΗΝΑ: 2ο δεκαήμερο του Υδροχόου (φύσεως Ερμή)

Κυβερνήτης: Αφροδίτη

Κοσμικός Κυβερνήτης: 2ου οίκου

Ζώδιο της Γης, Σταθερό, Θηλυκό

ΕΙΔΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ (09/05/2011)

Η λέξη της ημέρας: Δύναμις / Επιρροή / Ικανότητα / Σημασία / Ισχύς /

(Είναι η λέξη ΄΄κλειδί΄΄ που κάποιες φορές ταυτίζεται με το ρυθμό της ημέρας και άλλες πάλι είναι η λέξη, που θα εξισορροπήσει και θα φέρει το ελλιπές στοιχείο στην επιφάνεια, με στόχο την αίσθηση και τη δημιουργία ισορροπίας …)

Κυρίαρχος Πλανήτης: Δίας

Οι Κύριες όψεις:(Εξετάζοντας το υπόβαθρο και τις συνθήκες, βγάζουμε συμπεράσματα. Η απόσταση μεταξύ Πλανητών μας αποκαλύπτει το είδος των όψεων που σχηματίζονται).

Σελήνη 9ημ. στην Παρθένο

Άρης / Ποσειδώνας (εξάγωνο)

Σελήνη / Πλούτωνας (τρίγωνο)

Σελήνη / Αφροδίτη, Δία, Ερμή, Άρη, Κρόνο (εσωτερική όψη)

Παραλληλία: Χείρωνας - Ν. Δεσμός / Αφροδίτη - Δίας /

Αντιπαραλληλία: Σελήνη - Κρόνος / Άρης – Ποσειδώνας / Ήλιος - Πλούτωνας /

Καρμικός Άξονας: Κριού - Ζυγού, Παρθένος - Ιχθύες

Ανάδρομη κίνηση Πλανητών:

Κρόνος (από 26/01/2011 έως και τις 13/6/2011),

Πλούτωνας (από 09/04/2011 – 16/09/2011)

(Όσο είναι ανάδρομος ένας Πλανήτης, καλό είναι να μην σχετιζόμαστε με θέματα που αφορούν τις ιδιότητες του. Ωστόσο, οι ενέργειες που συμβολίζει ο Πλανήτης αυτός, λειτουργούν υποσυνείδητα και εσωτερικά).

ΑΥΡΙΟ: 13/05/11

Σελήνη 10 ημ. / Παρθένο - Ζυγό (18.56)

Σελήνη Κ.Π: 05.52 - 18.56

**Κενής πορείας (Κ/Π) εννοούμε όταν: πριν αλλάξει ζώδιο η Σελήνη, σταματά να κάνει όψεις με κάποιον από τους Πλανήτες.

Τότε, είναι χρήσιμο έως απαραίτητο να αποφεύγουμε: Υπογραφές, συμφωνίες, σημαντικά ραντεβού, εγκαίνια, αγορά σπιτιού, άνοιγμα επαγγελματικής στέγης, επισημοποίηση σχέσεων, αγορά αυτοκινήτου, κρίσιμες αποφάσεις και οτιδήποτε θέλουμε να έχει διαχρονικό αποτέλεσμα.

Περισσότερες πληροφορίες:

Μαθήματα:

ΜΗΝΙΑΙΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ

από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου : dina_vlahopoulou@yahoo.gr

http://ouranokatevatoi.blogspot.com/p/blog-page.html