Καλημέρα! Αναπνέεις;
Βαθιά.
Μην το ξεχνάς.
Αναπνοή.
Να γεμίζει το σώμα οξυγόνο.
Να ξεσκονιστούν εκεί μέσα τα πράγματα.
Να φρεσκαριστούν.
Κι ακόμη, αν συνειδητά
πράξεις, να πάει σε όλες τις γωνίες, να παραμερίσει τα σκοτάδια,
να φυσήξει γερά και να έρθει στο φως.
να φυσήξει γερά και να έρθει στο φως.
Πάμε μαζί.
Βαθιά εισπνοή να γεμίσει το σώμα.
Να φουσκώσει σα
μπαλονάκι και εκπνοή όοολου του αέρα.
Να κολλήσει το στομάχι σου στην πλάτη, ή
τουλάχιστον έτσι να αισθανθείς.
Ωραία!
Βλέπεις τώρα πιο καθαρά;
Συμμαζεύτηκαν τα πράγματα.
Καθάρισαν.
Έφυγαν οι σκόνες οι πολλές. Νιώθουμε πιο ανάλαφροι.
Και τι κάνει ο
ανάλαφρος;
Χαμογελάει!
Όπου βρίσκεται και χωρίς λόγο ακόμη.
Γνωρίζει τον λόγο μα
δεν χρειάζεται εξηγήσεις.
Χαμόγελο.
Μόνο.
Σαν εκείνο του μικρού παιδιού που απλά
βλέπει την ψυχή σου στα μάτια σου
και σου χαμογελά. Εκείνο το γλυκό αγγελικό χαμόγελο.
και σου χαμογελά. Εκείνο το γλυκό αγγελικό χαμόγελο.
Και θα πω πως, ναι!
Μπορείς!
Ο καθένας μας μπορεί, αρκεί να
επιθυμεί.
Άλλωστε ποιός θέλει να βασανίζεται;
Κι ο εχθρός του βάσανοι είναι το
χαμόγελο!
Ξεκίνα να χαμογελάς.
Δεν χρειάζεται να υπάρχει αιτία. Το
σώμα σε ακολουθεί και μαθαίνει.
Ρουφά με βουλιμία ότι το ταΐζεις.
Σκέψου το!
Νιώσε το!
Σεβάσου το!
Είσαι εσύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου