Ο Λέων είναι τμήμα της Σφίγγας και μαζί με την Παρθένο αποτελεί το συνολικό άνθρωπο

 

Ο Λέων είναι τμήμα της Σφίγγας και μαζί με την Παρθένο αποτελεί το συνολικό άνθρωπο –Θεός και Άνθρωπος, Πνεύμα και Ύλη. Η Σφίγγα κατασκευάστηκε την ίδια εποχή με τις πυραμίδες και μαρτυρεί κάποιο πολύ σημαντικό γεγονός που συνέβη τότε: την αλλαγή της νέας εποχής. Ασφαλώς πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται γιατί έχει το σχήμα αυτό. Λοιπόν, η πιο πιθανή εξήγηση είναι πως την εποχή της κατασκευής της Σφίγγας (περί του 11.000) , το ηλιακό μας σύστημα άφηνε τον αστερισμό της Παρθένου (κεφάλι γυναίκας) και εισερχόταν στον αστερισμό του Λέοντα (σώμα λιονταριού). 

Ένα σώμα λιονταριού μήκους πενήντα επτά μέτρων, ύψους 20 μέτρων, σκαλισμένο από ένα μονοκόμματο γιγαντιαίο βράχο, με ένα γριφώδες κεφάλι κι ένα πέπλο στο πίσω μέρος του κεφαλιού.

Η Σφίγγα συμβολίζει, το θρίαμβο του ανθρώπου πάνω στο σώμα του, το οποίο περιέχει, σαν ξεπερασμένες φάσεις, όλες τις ζωικές μορφές. (Κατασκευάστηκε με σκοπό στις 21 12 2012 το βλέμμα της να είναι ευθυγραμμισμένο στον ορίζοντα με τον αστερισμό του ΛΕΟΝΤΑ..)

Τα πασίγνωστα τέσσερα ζώα που υπάρχουν στη Σφίγγα της Γκίζας, αντιπροσωπεύουν επίσης τα 4 στοιχεία: Φωτιά, Αέρας, Νερό, Γη, δηλαδή Άνθρωπος, Πτηνό, Λιοντάρι, και Ταύρος. Σ ΄ αυτό το σύμβολο γίνεται η μεγαλειώδης ανάμνηση του συσχετισμού του γήινου ζώου και του θείου νου. Είναι το πετρωμένο σύμβολο του δεσμού σάρκας και αναλυτικού νου.

Σε αρχαίες πινακίδες βρέθηκε μια εξήγηση σχετικά με τον Ώρο (τον Ουράνιο Άνθρωπο), που μιλούσε γι ΄ αυτόν σαν καταγωγή, αρχή ή μυστικό εμνευστή της Σφίγγας. Για να προστατεύσει τη μητέρα του την Ίσιδα, ο Ώρος πήρε τη μορφή λιονταριού! Θα περίμενε κανείς να είναι στραμμένη προς έναν αστερισμό που της μοιάζει, όπως αυτόν του Λέοντα παραδείγματος χάριν. Αν εξετάσουμε με ένα πρόγραμμα πλανηταρίου το στερέωμα κατά το 2500 π.Χ, πιθανή ημερομηνία κατασκευής της μαζί με τις πυραμίδες, θα δούμε πως η Σφίγγα βλέπει τον αστερισμό του Ταύρου. Πότε θα κοίταζε προς τον Λέοντα; Η απάντηση είναι το 10500 π.Χ κατά τη εαρινή ισημερία. 

 

Την ίδια χρονολογία την συναντούμε αν προσπαθήσουμε να αναπαραστήσουμε την γωνία που σχηματίζουν τα δύο πιο φωτεινά άστρα της ζώνης του Ωρίωνα με τον ουράνιο μεσημβρινό με αυτή που σχηματίζουν οι πυραμίδες με τον γήινο μεσημβρινό (45 μοίρες). Δηλαδή, ακριβώς τη στιγμή της ανατολής που ο αστέρας Alnitak της ζώνης του Ωρίωνα διαβαίνει τον ουράνιο μεσημβρινό, τα τρία άστρα της σχηματίζουν γωνία 45ο μ’ αυτόν, όπως και οι τρεις πυραμίδες με το γήινο μεσημβρινό. Έχουμε έτσι πλήρη αντιστοίχηση των γήινων σχηματισμών με τα ουράνια φαινόμενα. Είναι η εποχή των μυθικών προγόνων τους, των μυθικών βασιλέων που κατοίκησαν για πρώτη φορά την αιγυπτιακή γη. Αναφέρεται ως “Τεπ Ζέπι” που θα πει “Πρώτη φορά” και αποτυπώνεται σε μια τοιχογραφία στην Άβυδο. 

 

Μάλιστα, στον ουρανό της “Πρώτης Φοράς” ο αστερισμός του Ωρίωνα βρίσκεται στο κατώτατο σημείο της τροχιάς που διαγράφει στον ουρανό λόγω της μετάπτωσης της γης. Η τροχιά αυτή διαρκεί 26000 χρόνια και οφείλεται στην κίνηση του άξονα της Γης που διαγράφει ένα κύκλο στον ουρανό. Λόγω της κίνησης αυτής ο Ωρίωνας αρχικά ανεβαίνει και ακολούθως κατεβαίνει στην ουράνια σφαίρα ταλαντευόμενος αριστερά και δεξιά. Αυτός είναι ο λόγος που τα τρία άστρα της ζώνης σχηματίζουν γωνία 45ο με το μεσημβρινό μόνο κατά το 10500 π.Χ.

 

Από τη Θεοδοσία Κωτούλα

Επιλέγει η Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου