Για να δείτε τον χάρτη
σε μεγέθυνση, πατήστε
Ο ουρανός τον Σεπτέμβριο
Οι νύχτες του Σεπτεμβρίου είναι γεμάτες από υπέροχα εκθέματα για τους ερασιτέχνες αστρονόμους για να τα απολαύσετε με κυάλια ή τηλεσκόπια. Δείτε μερικές από τις κορυφαίες προτάσεις μας για τις παρατηρήσεις του Σεπτεμβρίου.
Ο Βόρειος Γαλαξίας – Στις αρχές του μήνα το ‘’Θερινό Τρίγωνο’’ με τα τρία φωτεινά αστέρια Vega, Deneb και Altair θα βρίσκετε σχετικά ψηλά. Στο βορειότερο τμήμα του Θερινού Τριγώνου θα δείτε ένα φωτεινό τμήμα του Βόρειου Γαλαξία. Με ένα τηλεσκόπιο θα ανακαλύψετε ότι τα ασαφή περιγράμματα του Γαλαξία μας αναλύονται σε τεράστια κοιτάσματα άστρων για να τα εξερευνήσετε.
Πλανητικά Νεφελώματα στο Θερινό Τρίγωνο – Χρησιμοποιήστε ένα χάρτη του ουρανού για να δείτε πόσα από αυτά τα πλανητικά νεφελώματα μπορείτε να ανακαλύψετε τον Σεπτέμβριο: το περίφημο Ring Nebula (M57) στον αστερισμό της Λύρας, το Νεφέλωμα Dumbbell (M27) στον αστερισμό της Αλεπούς και το «Πλανητικό Νεφέλωμα που αναβοσβήνει», το NGC 6826 στον αστερισμό του Κύκνου. Όχι πολύ μακριά έξω από το δυτικό όριο του Θερινού Τριγώνου βρίσκεται ένα μικρό αλλά έντονα πολύχρωμο πλανητικό νεφέλωμα, το NGC 6572. Όλα αυτά μπορεί να δει κανείς με ένα τηλεσκόπιο 6’’ ή και μεγαλύτερο.
Ο Γαλαξίας της διπλανής πόρτας - Στις αρχές Σεπτεμβρίου, παραμονεύει χαμηλά στο βορειοανατολικό ουρανό ένας άλλος γαλαξίας, ο μεγάλος γαλαξίας της Ανδρομέδας (M31). Από μια πολύ σκοτεινή περιοχή χωρίς φωτορύπανση, ο πυρήνας του M31 είναι ορατός με γυμνό μάτι ως ένα ελαφρώς συγκεχυμένο σημείο στον ουρανό. Ένα ζευγάρι κυάλια 7x50, 9x63 ή και μεγαλύτερα θα σας δώσει μια πολύ καλύτερη εικόνα και ένα τηλεσκόπιο θα σας βοηθήσει να ανακαλύψετε κάποιες από τις λεπτές λωρίδες σκόνης του γειτονικού γαλαξία.
Βουτιά στον Whirlpool - Αν δεν έχετε εντοπίσει τον γαλαξία Whirlpool M51, ακριβώς έξω από τη λαβή του εύκολα αναγνωρίσιμου αστερισμού της Μεγάλης Άρκτου, κάντε το τώρα! Θα είναι πολύ χαμηλά για να τον παρατηρήσετε από το Σεπτέμβριο και μετά και θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το τέλος του χειμώνα ή την επόμενη άνοιξη για να έχουμε μια καλή θέα αυτού του πραγματικά γραφικού γαλαξία. Ένα τηλεσκόπιο 8" ή και μεγαλύτερο θα σας βοηθήσει να δείτε αμυδρές λεπτομέρειες του M51 με μεγαλύτερη σαφήνεια.
Ένα λαμπρό ανοιχτό αστρικό σμήνος – Στο δυτικό άκρο του αστερισμού της Κασσιόπης βρίσκεται το όμορφο ανοιχτό αστρικό σμήνος Μ52. Μπορείτε να το βρείτε με κυάλια 50 χιλιοστών ή και μεγαλύτερα σε ένα σκοτεινό ουρανό, αλλά η θέα είναι σίγουρα καλύτερα με ένα τηλεσκόπιο.
Μην χάσετε το διπλό σμήνος - Αν σας άρεσε η παρατήρηση του M52, θα λατρέψετε το δημοφιλές αγαπημένο "Διπλό σμήνος στον Περσέα." Βρίσκεται μεταξύ των αστερισμών της Κασσιόπης και του Περσέα, είναι ένα φωτεινό, ασαφές σημείο στο Γαλαξία μας και τα κιάλια θα σας αποκαλύψουν δύο φωτεινά ανοιχτά σμήνη αστέρων το ένα κοντά στο άλλο. Για μια πραγματική απόλαυση, χρησιμοποιήστε ένα τηλεσκόπιο εξοπλισμένο με ένα προσοφθάλμιο ευρείας γωνίας για να διερευνήσετε αυτά τα σπινθηροβόλα σμήνη. Στις αρχές Σεπτεμβρίου το διπλό σμήνος εμφανίζεται χαμηλά στον βορειοανατολικό ουρανό, αλλά γίνεται περισσότερο ορατό αργότερα το βράδυ, καθώς ανεβαίνει ψηλότερα στον ουρανό.
Το σφαιρικό αστρικό σμήνος του Σεπτεμβρίου - Στη δυτική πλευρά του αστερισμού του Πήγασου, τρία σφαιρικά σμήνη αστέρων βρίσκονται σχεδόν σε μια σειρά από βορρά προς νότο. Αυτά τα σφαιρικά σμήνη είναι από βορρά προς νότο, το Μ15 στον Πήγασο, το Μ2 στον Υδροχόο και το M30 στον Αιγόκερω. Από μια σκοτεινή περιοχή χωρίς φωτορύπανση μπορείτε εύκολα να βρείτε όλα αυτά με κυάλια 50 χιλιοστών ή και μεγαλύτερα.
Μια αραιά καλυμμένη πρόκληση - Ένα προκλητικό αντικείμενο για να δείτε το Σεπτέμβριο είναι το κατάλοιπο ενός σουπερνόβα που ονομάζεται Νεφέλωμα Veil και βρίσκεται στον αστερισμό του Κύκνου, που βρίσκεται ψηλά μόλις σκοτεινιάσει. Με τη βοήθεια ενός διαγράμματος αστέρων, στοχεύστε το τηλεσκόπιο σας στο ορατό με γυμνό μάτι αστέρι 52 του Κύκνου. Μια διακλάδωση του Veil διασχίζει από πάνω αυτό το αστέρι και στα ανατολικά είναι τα πιο φωτεινά τμήματα αυτού του σχεδόν κυκλικού νεφελώματος. Ενώ το νεφέλωμα Veil μπορούν να δουν οι έμπειροι παρατηρητές σε πολύ σκοτεινό ουρανό, θα χρειαστείτε πιθανότατα τουλάχιστον ένα τηλεσκόπιο με άνοιγμα 5’’ και ένα φίλτρο Οξυγόνου-ΙΙΙ, αν είστε κοντά σε φώτα της πόλης.
Το τέλος της Rosetta
Μετά την παρέα με τον κομήτη τα τελευταία δύο χρόνια, το διαστημικό σκάφος είναι πια έτοιμο να πλησιάσει πολύ κοντά σε αυτόν. Οι μηχανικοί θα το ωθήσουν σε ένα ήπιο άγγιγμα στο τέλος του μήνα. Αυτό θα μας δώσει τις πιο ευκρινείς εικόνες από ένα κομήτη μέχρι σήμερα.
Η Rosetta τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον κομήτη 67P Churyumov-Gerasimenko τον Αύγουστο του 2014. Έριξε έναν ανιχνευτή λίγους μήνες αργότερα, αλλά ο ανιχνευτής προσγειώθηκε αδέξια και σύντομα θα πάψει να λειτουργεί.
Ακόμη και έτσι η Rosetta μας αποκάλυψε πολλά σχετικά με τον κομήτη. Διαπίστωσε ότι ο Ρ67 έχει τη μορφή μια ελαστικής πάπιας, με δύο λοβούς να ενώνονται με ένα σχετικά λεπτό λαιμό. Μια πρόσφατη μελέτη μας αποκάλυψε ότι οι δύο λοβοί μπορεί να έχουν χωριστεί και ενωθεί ξανά πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ιστορίας του κομήτη.
Η Rosetta μέτρησε επίσης τη σύνθεση του κομήτη. Ανίχνευσε ένα αμινοξύ και άλλες ενώσεις που είναι απαραίτητες για την ζωή, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί οι κομήτες να έχουν δώσει μερικά από τα συστατικά της ζωής στη Γη. Διαπιστώθηκε όμως ότι το νερό στον 67Ρ, δεν ταιριάζει με το νερό που βρέθηκε στη Γη. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι το νερό της Γης δεν προήλθε από τους κομήτες, όπως είχαν προτείνει παλιότερα οι επιστήμονες.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομάδων η Rosetta θα πλησιάζει όλο και πιο κοντά στον κομήτη, κατόπιν θα προσγειωθεί για να φωτογραφίσει και να κάνει μετρήσεις. Δεν είναι όμως σχεδιασμένη για προσεδάφιση και έτσι οι ηλιακές συστοιχίες δεν θα είναι σε θέση να συγκεντρώσουν το φως του ήλιου, γι’ αυτό τον λόγο η κεραία της δεν θα μπορεί να στοχεύσει στη Γη, φέρνοντας έτσι την αποστολή στο τέλος της.
Messier 39
Δεν είναι απαραίτητο πάντα ένα τηλεσκόπιο για να βυθιστείτε στην ομορφιά του νυχτερινού ουρανού.
Πολλές φορές ένα ζευγάρι κυάλια είναι ένας τέλειος βοηθός στην παρατήρηση σας.
Ένα παράδειγμα είναι το σμήνος Messier 39. Βρίσκεται ψηλά στα βορειοανατολικά το σούρουπο, στο κάτω αριστερό μέρος του Deneb, του φωτεινού άστρου που σηματοδοτεί την ουρά του Κύκνου.
Ο Μ39 είναι λίγο αραιός. Περιέχει περίπου 30 άστρα, τα οποία είναι κατανεμημένα σε περίπου επτά έτη φωτός του διαστήματος. Παρατηρώντας το από την απόσταση του συμπλέγματος των 800 ετών φωτός, καταλαμβάνει περίπου το μέγεθος της πανσελήνου και γι’ αυτό ο Μ39 είναι καλύτερα ορατός μέσα από ένα ζευγάρι κυάλια. Ένα καλό ζευγάρι θα σας επιτρέψει να δείτε ολόκληρο το σύμπλεγμα ενιαίο. Τρία φωτεινά αστέρια σχηματίζουν ένα ευρύ τρίγωνο, με τα άλλα μέλη του συμπλέγματος να συμπληρώνουν το κενό μεταξύ τους. Αν μάλιστα έχετε ένα σκοτεινό ουρανό, μπορείτε να το δείτε και με γυμνό μάτι. Μοιάζει με ένα αχνό φωτεινό λευκό σύννεφο κάτω από τον Κύκνο.
Ζωδιακό φως
Αν βρίσκεστε σε ένα ανοιχτή, σκοτεινή περιοχή πριν από την αυγή κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομάδων, μπορεί να δείτε ένα απατηλό φαινόμενο που ονομάζεται ζωδιακό φως. Κοιτάζοντας προς τον ανατολικό ορίζοντα πριν από το σούρουπο ξεκινά μια ‘’στοιχειωμένη’’ φωτεινή πυραμίδα.
Ο Ποσειδώνας σε αντίθεση
Ο πλανήτης Γη περιγράφεται μερικές φορές σαν Μπλε Μάρμαρο – μια όμορφη μπλε και λευκή σφαίρα που περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο. Αλλά ένας άλλος κόσμος στο ηλιακό μας σύστημα είναι ακόμη πιο μπλε: ο Ποσειδώνας, ο πιο μεγάλος από τα τους πλανήτες του Ήλιου μας. Είναι σχεδόν ολόκληρος μπλε, χωρίς ηπείρους και σχεδόν χωρίς καθόλου λευκά νέφη, ώστε να αλλάζει η χρωματική παλέτα.
Ο Ποσειδώνας είναι τώρα στην πιο λαμπρή του εποχή. Ο πλανήτης βρίσκεται σε αντίθεση – είναι δηλαδή ευθυγραμμισμένος απέναντι από τον Ήλιο. Υψώνεται γύρω στο ηλιοβασίλεμα και είναι ορατός όλη τη νύχτα στον αστερισμό του Υδροχόου. Βρίσκεται σχεδόν τρία δισεκατομμύρια μίλια μακριά, έτσι πρέπει να έχετε τουλάχιστον ένα καλό ζευγάρι κυάλια για να τον δείτε και ακόμη περισσότερο ένα τηλεσκόπιο για να εντοπίσετε το μπλε χρώμα του.
Ο Ποσειδώνας είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα – έχει σχεδόν τέσσερις φορές την διάμετρο της Γης. Πιθανόν αποτελείται από ένα βαρύ πυρήνα από βράχο που περιβάλλεται από στρώματα πάγου και αερίων. Συμπληρώνεται από μια παχιά ατμόσφαιρα πλούσια σε υδρατμούς, αμμωνία και άλλες ενώσεις. Το μεθάνιο στην κορυφή της ατμόσφαιρας απορροφά κόκκινα μήκη φωτός, επιτρέποντας στο μπλε χρώμα να λάμψει.
Το μεγαλύτερο μέρος του μπλε είναι μια όμορφη απόχρωση κάπως πιο σκούρα από τυρκουάζ. Συγκροτήματα νεφών σχηματίζουν μερικές φορές πιο φωτεινές ή σκούρες ραβδώσεις και μεγάλα συστήματα υψηλής πίεσης μερικές φορές σχηματίζουν σκούρα μπλε οβάλ σχήματα. Αυτά τα χρώματα κάνουν τον Ποσειδώνα ένα από τους πιο όμορφους κόσμους στο ηλιακό μας σύστημα – ένα μπλε μάρμαρο που περιστρέφεται μακριά από τον Ήλιο.
Πηγή : StarDate – Orion – Nasa
Telescopeshop.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου