Ξύπνημα, ανάσα, ζωή, ευγνωμοσύνη για τη ζωή. Από την Κατερίνα Μαγουνάκη

    Ξύπνημα, ανάσα, ζωή, ευγνωμοσύνη για τη ζωή.

Για ότι βλέπω, για ότι βιώνω. Για τις ανεπανάληπτες ανεκτίμητες ανέμελες στιγμές. Με την οικογένεια, με φίλους διαλεκτούς αληθινούς. Εκείνους που όταν χαίρονται θα σου τηλεφωνήσουν για να μοιραστούν τη χαρά. 

Όχι το γεγονός. Τη χαρά. Τη δύναμη εκείνη που νοιώθεις σα μια στρογγυλή οντότητα καταμεσής στο στήθος, έτοιμη να εκραγεί και να σε γεμίσει βεγγαλικά. Χρυσά βεγγαλικά.

Ναι.
Όταν συμβαίνει θέλεις να το πεις. 
Το δείχνεις, θέλεις να το εκφράσεις. 
Και , ναι! 

Ξεφοβήσου ... Κι από απέναντι φοβισμένοι είναι.
Εξέφρασέ το. Μοιράσου το. Μοιράσου τη χαρά.
Κι εκείνη το ίδιο εύκολα μοιράζεται.

Όπως η λύπη κι όλο αυτό που μας περιβάλλει. Και καταφέρνει να δημιουργεί έναν γκρίζο κόσμο, αγέλαστο και ταλαιπωρημένο.

Μοιράσου τη χαρά που σε κάνει ν αναπνέεις πραγματικά. Μόνο όταν τη μοιράσεις θα κάνει βόλτα και θα επιστρέψει πάλι. 
Κι επειδή εσύ το ξέρεις και το πράττεις ήδη, μάθε το και στους άλλους. 
Σ εκείνους που νοιάζεσαι. 
Σ εκείνους που διάλεξες νάναι δίπλα σου, γύρω σου.
Κι εσένα κάποιος στο ΄μαθε. Ή τουλάχιστον σου έδειξε το δρόμο.

Μάθε το λοιπόν και σε άλλους κι έτσι θα χουμε περισσότερη χαρά γύρω που θα βολτάρει και θα λάμπει. 
Κι έτσι θα χουμε πιο καλές αναπνοές. 
Βαθιές, γεμάτες κι εκρηκτικές.

Ας γίνουν οι φωτεινές εκρήξεις μέσα μας κι ας ρίξουν τα γκρίζα τείχη.
Κοίτα γύρω τώρα και χαμογέλα!

Είδες?

Επιστρέφεται! 

Λάμπει!

Χαμογέλα κι άλλαξε τη ζωή σου. 

Τη ζωή μας.

Καλημέρα, με αγάπη και φως πολύ!
Κατερίνα Μαγουνάκη.


ΚΑΛΗΜΕΡΑ ..... ΑΝΑΠΝΕΕΙΣ;