Τι έπαθες πάλι? Ήρθε η αγάπη οοοολόκληρη, φωτεινή, ολάνθιστη στα πόδια σου…και τώρα τι?
Δεν την πιστεύεις?
Γι αυτό γελώ. Με αγάπη!
Διέκρινε καθαρά.
Δες. Χωρίς το μυαλό να σε πηγαίνει σε συγκρίσεις.
Έξω οι συγκρίσεις!
Αποτελούν παρελθόν εκείνα τα βιώματα.
Δεν είναι το σήμερα.
Απαλλάξου.
Συγχώρεσε κι όλα εκείνα και σένα.
Κυρίως εσένα.
Δες το σήμερα. Σήμερα ούτε κι εσύ μοιάζεις με το πώς ήσουν χτες.
Μάτωσες, προσπάθησες, έκλαψες, βελτιώθηκες, εξαγνίστηκες κατά κάποιο τρόπο.
Δεν είναι έτσι?
Αφού λοιπόν έγιναν όλα αυτά γιατί δεν αποδέχεσαι την αληθινή αγάπη?
Ίσως γιατί σου είναι ακόμη κάτι άγνωστο και το φοβάσαι?
Κάθε τι άγνωστο το φοβόμαστε, δε λέω.
Μα αν είναι άγνωστη για σένα η αληθινή αγάπη, για δες!
Μήπως έμεινε κανένα κομματάκι πίκρας μέσα σου που της χαλάει τη γεύση?
Για δες το.
Κι αν λες πως στ αλήθεια αγαπάς, για δες πρώτα, σε αγαπάς?
Κάθε σήμερα είναι μια νέα αρχή.
Κάθε αύριο είναι αποτέλεσμα των πράξεων του σήμερα.
Το χτες πέρασε. Δεν αλλάζει.
Ας μας κάνει ό,τι βιώσαμε, πιο σοφούς!
Αγάπη και φως στις καρδιές μας!
Σήμερα είναι η ώρα!
Σ αγαπώ!
Αναπνέεις?
Κατερίνα Μαγουνάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου