ΜΙΑ ΦΟΡΑ Κ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ...
... Η ΞΕΓΝΟΙΑΣΙΑ ΠΟΥ ΔΕ ΧΑΣΑΜΕ !
στα παιδικά μας χρόνια ζούσε κάποτε μια κυρία που τη λέγαν ξεγνοιασιά...
κάποτε αυτή η κυρία μεγάλωσε ...
έγινε μια όμορφη και ώριμη γυναίκα ...
ναι μεν υπήρχε ...
μα στο πρόσωπό της πέρασαν οι έννοιες ...
κ την συντρόφευαν κάθε μέρα ...
μεγαλώνοντας κατοίκησαν στο πρόσωπό της οι σκέψεις ...
αυτές που φίλες γίναν με κάθε ρυτίδα της ...
καθώς μεγάλωνε η όμορφη κοπέλα ...
κοντά στις εκφράσεις της κατοίκησαν οι ερινύες ...
για όλα όσα ζούσε γύρω της σαν παρατηρητής ...
και τα χρόνια περνούσαν ...
κ ζωή κάθισε στις λευκόχρυσες τρίχες των μαλλιών της ...
κ κάθε τόσο συζητούσαν για τα χρόνια εκείνα που ο πόνος έμεινε στο δέρμα
σαν παιδί ...
κάτι που σήμερα ο πόνος περνάει βαθύτερα ...
μα η κοπέλα δεν έχασε το χαμόγελό της ...
γιατί στην παιδική ψυχή της πάντα η ξεγνοιασιά της θύμιζε ...
πως όσα χρόνια κ σκέψεις κ έννοιες να περάσουν από πάνω της ...
η αθώα παιδικότητα είναι αρχετυπική ...
βασίλισσα σε κάθε ρυτίδα ...
περήφανη για κάθε λευκή τρίχα ...
χαμογελαστή σε κάθε δύσκολη σκέψη ...
μια φορά κ έναν καιρό ... η ξεγνοιασιά που δε χάσαμε !
Από τη Μαρία Κολλιού
Τη Φωτογραφία επιλέγει η Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου