''Ουρανοκατέβατοι''

Γιατί ουρανοκατέβατοι; Ουρανοκατέβατοι γιατί ο κόσμος και οι άνθρωποι μερικές φορές μας φαίνονται παράξενοι κι η ζωή μας προσγειώνει σε μια καθημερινότητα, που καθόλου δεν μας αντιπροσωπεύει. Ουρανοκατέβατοι καθώς θαυμάζοντας το σύμπαν, ευχόμαστε να γίνουμε μέρος της μαγείας του, νιώθουμε την ανάγκη να ζήσουμε τα όνειρα, τις επιθυμίες μας και το μυστήριο του κόσμου. Μαζί θέλουμε να προβληματιστούμε και να συζητήσουμε σχετικά με την αστρολογία και τον κόσμο, την ποιότητα ζωής μας (κοινωνία, περιβάλλον, υγεία, κ.ά.) και να ανταλλάξουμε σκέψεις ελεύθερα, υπεύθυνα, δημιουργικά. Οι ιδέες μας μπροστά στο μυστήριο του κόσμου. Εξάλλου ... “A single idea / the sudden flash of a thought / may be worth a million dollars....and a wonderful life”. (Ερμής/Ποσειδώνας);

14/8/10

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΙ !!!

O ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ 14 08 2010
από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου


ΤΟΛΜΗΣΤΕ !!!
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΙ !!!
...ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ !!!

Γράψτε μια σημείωση αργά....

Γράψτε μια σημείωση
αργά....
από τον/την Maria Kanaki την Σάββατο, 14 Αυγούστου 2010 στις 12:11 μ.μ.




Αργά να μού τα λες τα μυστικά σου...
 
σαν αφημμένα αγγίγματα στο τώρα

σαν μουσική που ζάλισε μαέστρο

και σκλάβο τον κρατά.

Αργά να σεργιανάς τα βήματά σου

στις λέξεις, στα δώρα, τις ευχές.

Μην τρέχεις να προλάβεις,

δεν είναι κάτι που διαφεύγει η σιωπή,

δεν είναι θρίαμβος να τον φωνάξεις,

ούτε κρασί για να το πιεις με μια ανάσα,

να μεθύσεις.

Δεν είναι αλκοόλ, δεν είναι χρόνος βιαστικός,

δε βιάζεται να σε ξεχάσει η σκιά μου.

Αργά να μού τα λες,

τα μυστικά, τ' αγγίγματα και τα φιλιά

και σαν αιώνας απ' το πάντα νά 'ρχεσαι κοντά μου,

αργά να μού τα λες,

σαν προσευχή στ' αυτιά μου....

ΜΚ / ΜΑΡΙΑ Μ ΚΑΝΑΚΗ

ΠΛΑΝΗΤΕΣ

Μαθήματα Αστρολογίας
απο την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου


13/8/10

Τρεις ερασιτέχνες αστρονόμοι ανακάλυψαν πάλσαρ

Καθετί που βιώνουμε έχει το λόγο και τη χρησιμότητά του

Δημιουργική Αντιμετώπιση του Θυμού


wallpaper-92678



Καθετί που βιώνουμε έχει το λόγο και τη χρησιμότητά του και δεν πρέπει να το αποφεύγουμε. Η μεγάλη πληγή της ανθρωπότητας είναι η αποφυγή [των συναισθημάτων και του πόνου], κι έτσι χάνει πολύτιμες ευκαιρίες εξέλιξης κι εσωτερικής μεταμόρφωσης.  


Ο θυμός φαινομενικά είναι μια προσπάθεια να κυριαρχήσουμε στον άλλον, 
όμως στην ουσία είναι προσπάθεια να κυριαρχήσουμε επί του εαυτού.

Θυμώνοντας, ασυνείδητα προσπαθούμε να κυβερνήσουμε τον εαυτό μας, να πάρουμε την ενέργειά μας στα χέρια μας, να διαχειριστούμε την ενέργειά μας – που είναι και η σεξουαλική ενέργεια. Γι’ αυτό συχνά θυμώνουμε όταν προσπαθούμε να αποβάλλουμε κάποια προσκόλληση, όταν δηλαδή νιώθουμε ότι κάτι ή κάποιος παίρνει ή κατέχει την ενέργειά μας. Όπως οι έφηβοι που κάνουν την επανάστασή τους, σε μια ασυνείδητη προσπάθεια να αποκολληθούν απ’ τις ενέργειες και τις ψυχολογικές επιδράσεις των γονιών, και να γίνουν ο εαυτός τους, να πάρουν την ενέργειά τους στα χέρια τους.

Αλίμονο στον έφηβο που δεν έχει κάνει την επανάστασή του. Οι γονείς, όχι μόνο θα πρέπει να επιτρέπουν και να παρατηρούν συνειδητά το φαινόμενο του θυμού των παιδιών τους, αλλά και να ενθαρρύνεται ακόμα.  


Είναι μεγάλο έγκλημα να καταπιέζεται ο θυμός του ανθρώπου, καθώς κολοβώνεται έτσι η ικανότητα της αυτοκυριαρχίας του. Και πολλές φορές, ο ακρωτηριασμός αυτός της ενέργειας και της συνειδητότητας του ατόμου μέσα από την καταπίεση ή απώθηση του θυμού, έρχεται με προφάσεις του τύπου ‘να μην χαλάσουμε την εξωτερική αρμονία.
Τα ζιζάνια όμως υπογείως συνεχίζουν να αναπαράγονται και να πληθαίνουν, αν δεν τα καθαρίσουμε.

Όπως και με το πόνο, έχουμε ένα ανεξάντλητο απόθεμα θυμού να διαχειριστούμε. Γιατί συνεχώς απ’ τη ‘συλλογική κοσμική μήτρα’ θα αναδύεται νέο υλικό προς μετουσίωση, νέα ενέργεια επί της οποίας καλούμαστε να κυριαρχήσουμε.


1257630668



Το κλειδί στην διαχείριση και μετουσίωση του θυμού, είναι η παρατήρηση και η συγκράτηση.

Παρατηρούμε το φαινόμενο του θυμού καθώς αναδύεται από μέσα μας, και το συγκρατούμε, το ‘εμπεριέχουμε’. Τότε γίνεται η μετουσίωση. Και κατόπιν, μέσα από τη παρατήρηση και συγκράτηση του θυμού, έρχεται και η ορθή δράση.


Ενώ αντίθετα, αν εκτονώσουμε τον θυμό μας προς ένα εξωτερικό αντικείμενο ή άνθρωπο, μέσα από λόγια ή πράξεις, τότε χάνουμε την ενέργειά μας, χάνουμε μέρος της πολύτιμης πρωτογενούς –και πρωτόγονης- ενέργειας που είχε αναδυθεί από το είναι μας για να καλλιεργηθεί και να μας εμπλουτίσει τη συνειδητότητα.

Γι’ αυτό ποτέ δεν πρέπει να ‘εκτονώνουμε’ το θυμό μας προς μια εξωτερική κατάσταση, αντίθετα με τα διδάγματα της σύγχρονης ψυχολογίας –ή της παρανόησης αυτών- που ωθούν τον κόσμο στο ‘αυθόρμητο ξέσπασμα’ και στην ‘έκφραση’ των συναισθημάτων και του θυμού. Αυτό είναι τραγική πρακτική. ‘Εκτονώνοντας’ το θυμό μας, χάνουμε ευκαιρία για ενδυνάμωση της αυτοκυριαρχίας μας, και γινόμαστε πιο αδύναμοι, αντί να νιώσουμε περισσότερο τον εαυτό και τη δύναμή μας. Διαχείριση του θυμού σημαίνει ενδυνάμωση του εαυτού.

Το πρόβλημα είναι ότι φοβόμαστε πως αν δεν θυμώσουμε και δεν εκφράσουμε το θυμό μας, οι εξωτερικές καταστάσεις δεν θα αλλάξουν. Όμως αυτό είναι και μια μορφή μαύρης μαγείας, να προσπαθούμε να κοντρολάρουμε τις εξωτερικές καταστάσεις, αντί για τον εαυτό μας. Όπως ανέφερα ωστόσο παραπάνω, η συγκράτηση και μετουσίωση του θυμού, θα φέρει την κατάλληλη δράση.
 
Και να κάνω σαφές, ότι η συγκράτηση και μετουσίωση του θυμού δεν σημαίνει ότι αποφεύγουμε τις συγκρούσεις και ότι προσπαθούμε να κρατήσουμε μια φαινομενική εξωτερική αρμονία, -που κάλλιστα μπορεί να είναι τεχνητή και να περιέχει πολύ ανισορροπία. 
Αντιθέτως, με τη συγκράτηση του θυμού αναλαμβάνουμε, εμπεριέχουμε και διαχειριζόμαστε τις εντάσεις, τα διλήμματα, τους ανταγωνισμούς, τις συγκρούσεις, τις αρνητικότητες, και άρα τις μετουσιώνουμε, άρα μεγαλώνουμε κι εξελισσόμαστε.



2355775360_8150b943f5_b



Η ασυνείδητη ζωή, που ωθεί τον άνθρωπο σε μια φρενίτιδα εξωτερικότητας, διασκέδασης και εξωτερικής δράσης και λειτουργίας, τον κάνει να αποφεύγει να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί το πόνο και το θυμό του, γι’ αυτό και, όχι μόνο τους διαιωνίζει, αλλά καταδιώκεται κιόλας απ’ αυτούς – καθώς ότι δεν αντιμετωπίζουμε συνειδητά, θα μας κυνηγά με υπόγειους τρόπους, ή θα προβάλλεται και θα εκδηλώνεται μέσω τρίτων και μέσα από εξωτερικές καταστάσεις.

Η κατάθλιψη για παράδειγμα, συχνά είναι βία, θυμός, στραμμένος ενάντια στον εαυτό. Το ίδιο και τα ατυχήματα, που είναι αποτέλεσμα συσσωρευμένου θυμού και αρνητικότητας. Συνειδητός άνθρωπος είναι αυτός που δεν αποφεύγει να αντιμετωπίσει καμία σκέψη, κανένα συναίσθημα – είναι ο άνθρωπος που παρατηρεί, αποκτά επίγνωση και διαχειρίζεται έτσι ορθά τη ζωή. Η σπατάλη όμως ενέργειας, οδηγεί σε έλλειψη ικανότητας παρατήρησης. Πρέπει να έχουμε και να συσσωρεύουμε διαρκώς νέα ενέργεια για να γίνουμε παρατηρητικοί και πιο συνειδητοί. 


Η ενέργεια είναι τροφή της συνειδητότητας.

Μπορεί η δράση που θα έρθει μετά την παρατήρηση-συγκράτηση-μετουσίωση του θυμού μας να είναι φαινομενικώς ‘θυμωμένη’ και δριμεία, ή ακόμα και βίαιη, όμως θα είναι ορθή δράση. Η ορθή δράση δεν είναι πάντα εξωτερικώς ήρεμη και ‘αρμονική’, αλλά μπορεί ακόμα να εκφραστεί και απότομα και βίαια, αν η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε το έχει ανάγκη.


Η διαφορά είναι ότι ο άνθρωπος που εμπεριέχει το θυμό του, δρα μέσα από το Κέντρο του και όχι από την περιφέρεια, όπως στη περίπτωση του ατόμου που θέλει να χειραγωγεί τις καταστάσεις επειδή φοβάται.

Η ορθή δράση ποτέ δεν κινείται από φόβο, αλλά κινείται από την φροντίδα για το κοινό καλό.
Και κάποιες φορές, το κοινό καλό απαιτεί ‘κεραυνούς’ που θα σπάσουν τις κρυσταλλώσεις. Θα υπάρχει αγάπη όμως, ακόμα και στον κεραυνό, αλλά ποτέ μίσος. Αλλιώς, η εκδήλωση του θυμού γίνεται, όπως προανέφερα, ένας κλασσικός και συνηθισμένος τρόπος μαύρης μαγείας.
Έτσι βλέπουμε ότι η διαχείριση του θυμού απαιτεί πρώτα απ’ όλα υπευθυνότητα. Θέλει επίσης και εσωτερικότητα, να μάθουμε να δουλεύουμε δηλαδή με τον εαυτό μας, αντί να τον αποφεύγουμε συνεχώς μέσα από εξωτερικές δραστηριότητες. Παρατήρηση-συγκράτηση-μετουσίωση λοιπόν είναι το κλειδί για την μεταμόρφωση του θυμού από πρωτογενές υλικό σε πολύτιμο κόσμημα, κόσμημα αυτοκυριαρχίας και ψυχικής αυτοτέλειας.
 

Πγή: http://miastala.com
Επιλέγει η Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Εντοπίστηκαν πετρώματα «συνομήλικα» με τη Γη

NAFTEMPORIKI.GR Πέμπτη, 12 Αυγούστου 2010 12:48 
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1854243
 
 

Τα αρχαιότερα πετρώματα που έχουν εντοπιστεί ποτέ πιστεύουν ότι ανακάλυψαν οι επιστήμονες στον αρκτικό Καναδά, τα οποία χρονολογούνται λίγο μετά τη δημιουργία του πλανήτη μας –4,5 δισ. χρόνια πριν.

Με το πέρασμα των δισεκατομμυρίων ετών, τα πετρώματα έχουν υποστεί αλλεπάλληλες επεξεργασίες, όπως προσμίξεις και λιώσιμο, όμως τα βράχια που ανακαλύφθηκαν στην αρκτική νήσο Μπάφιν, φαίνεται να περιέχουν τις χημικές «υπογραφές» των αρχέγονων πετρωμάτων, που χρονολογούνται λίγο μετά το βίαιο σχηματισμό του πλανήτη μας.

Οι γεωχημικές αυτές υπογραφές στις αρκτικές λάβες είναι τουλάχιστον 4,45 δισ. χρόνια ετών, ενώ η Γη έχει ηλικία 4,54 δισ. ετών. Η ανακάλυψη, υπό τον δρα Μάθιου Τζάκσον του τμήματος γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου της Βοστώνης και του Ινστιτούτου Κάρνεγκι, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με τον ξένο Τύπο. «Ίσως ανακαλύψαμε το αρχαιότερο κομμάτι της Γης», ήταν η σχετική δήλωση του ερευνητή.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι κάτω από την περιοχή του Αρκτικού βρίσκονται μέχρι σήμερα μικρά τμήματα του μανδύα της Γης που έχουν διατηρηθεί ουσιαστικά αμετάβλητα από τότε που σχηματίστηκε ο πλανήτης μας.

Η αναζήτηση ιχνών από τα αρχαιότερα γήινα πετρώματα αποτελεί το «ιερό δισκοπότηρο» της σύγχρονης γεωλογίας. Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί, τότε θα θέσει σε αμφισβήτηση τις κυρίαρχες θεωρίες για τη δημιουργία του πλανήτη μας, επειδή ο αρχαίος μανδύας που ανακαλύφθηκε, έχει διαφορετική χημική σύσταση σε σχέση με αυτή που προβλέπουν οι θεωρίες. Αυτό πιθανότατα σημαίνει ότι η πρώιμη Γη είχε μια πολύ πιο πολύπλοκη γεωλογική ιστορία από ό,τι πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες.

12/8/10

Σκεφτείτε λογικά με διάκριση και χιούμορ…

 
Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ 13 08 2010

Από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου



Απεγκλωβιστείτε από τα σκληρά συναισθήματα

Σκεφτείτε λογικά με διάκριση και χιούμορ…



Το Ταυ τετράγωνο στις αρχές των Παρορμητικών,

φτιάχνει ένα κοκτέιλ ΄΄ολίγον΄΄ σκληρό…

…με εμπλεκόμενους  τους Πλανήτες

Άρη, Αφροδίτη, Κρόνο, Σελήνη

και βέβαια τους γνωστούς  Δία, Ουρανό και Πλούτωνα.

…καθώς επίσης και τη συμμετοχή του  Βόρειου δεσμού.



Ο τομέας των σχέσεων περνάει δύσκολες ώρες…

Βρείτε τον δρόμο που σας αξίζει και απελευθερωθείτε

από ότι σας πιέζει, με συνειδητό και ξεκάθαρο τρόπο.

Όσοι έχουν Πλανήτες στις πρώτες μοίρες των Παρορμητικών,

Καλό θα ήταν να έχουν το νου τους….



(τα παρορμητικά για όσους δεν γνωρίζουν, είναι

ο Κριός, ο Ζυγός, ο Καρκίνος και ο Αιγόκερως….

….    επηρεάζονται οι εκπρόσωποι του πρώτου δεκαημέρου)



Το μήνυμα της ημέρας:

Απεγκλωβιστείτε από τα σκληρά συναισθήματα


Σκεφτείτε λογικά με διάκριση και χιούμορ…


Η Σύνοδος Σελήνης Ερμή προτείνει:

ΟΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ 12 08 2010
απο την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου


Η Σύνοδος Σελήνης Ερμή προτείνει:

Δώστε χώρο στο συναίσθημα!!!
Δώστε φωνή στις ανάγκες σας !!!
Απελευθερώστε το διάλογο του συναισθήματος!!!






Οι Περσείδες σε σκοτεινό ουρανό


http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=news&id=1529&action=detail
Ο Gain Lee κατέγραψε, κάνοντας μοντάζ, λαμπρούς Περσείδες σε ένα διάστημα δύο ωρών τον Αύγουστο του 2007 από μια τοποθεσία της Αγγλίας με μεγάλη φωτορύπανση. Έκανε πολλές εκθέσεις μικρής διάρκειας με ένα ευρυγώνιο φακό 15mm f/2.8 και συνέθεσε τα λιγοστά τυχερά καρέ που είχαν μετέωρα με αυτό που περιελάμβανε το υπόβαθρο.

  • Η τελευταία φορά που η ετήσια βροχή διαττόντων Περσείδες συνέβη στη διάρκεια μιας καλής νύχτας χωρίς φεγγάρι ήταν το 2007. Αποδεικνύεται ότι κάθε τρία χρόνια, η ίδια φάση της Σελήνης επιστρέφει στην ίδια περίπου ημερομηνία κάθε μήνα (2,2 ημέρες νωρίτερα, κατά μέσο όρο). Έτσι, φέτος θα απολαύσουμε ασέληνες Περσείδες ξανά!
  • Η βροχή διαρκεί πολλές ημέρες, αλλά σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Μετεώρων, φέτος η αποκορύφωσή της θα συμβεί περίπου στις 1:00 (Παγκόσμια Ώρα) της 13ης  Αυγούστου, η οποία είναι ιδανική χρονική στιγμή για παρατηρητές στην Ευρώπη και την Ασία.
  • Σε κάθε περίπτωση, οι Περσείδες θα είναι ενεργοί από περίπου 11 μ.μ. ή τα μεσάνυχτα (τοπική ώρα) μέχρι το πρώτο φως της αυγής. Τότε το ακτινοβόλο σημείο θα είναι αρκετά ψηλά στον ουρανό. Όσο ψηλότερα είναι το ακτινοβόλο σημείο τόσο πιο πολλά μετέωρα θα μπορέσετε να δείτε.
  • Οι Περσείδες φαίνεται να πηγάζουν από μια περιοχή κοντά στα σύνορα του Περσέα με την  Κασσιόπη. Αν βρεθείτε έξω σε μια σκοτεινή τοποθεσία, μην ξεχάσετε να ψάξετε για το διπλό σμήνος του Περσέα και τον γαλαξία της Ανδρομέδας, δύο από τους ευκολότερους στόχους που μπορείτε να εντοπίσετε και με γυμνό μάτι.
  • Πολλοί έμπειροι παρατηρητές διαττόντων αστέρων θυμούνται το σόου που εμφάνισαν οι Περσείδες στις αρχές της δεκαετίας του 1990, περίπου όταν ο κομήτης, δημιουργός της βροχής, ο 109P/Swift-Tuttle πέρασε τελευταία φορά από το εσωτερικό ηλιακό σύστημα. Αυτές οι μέρες δεν υπάρχουν πια. Ο κομήτης δεν θα επιστρέψει ξανά μέχρι το 2126. Αλλά ακόμα και τώρα, ορισμένα λεπτά και με πυκνές ίνες μετέωρα που σκόρπισε ο κομήτης τους τελευταίους αιώνες συνεχίζουν να ζωντανεύουν την συμπεριφορά των Περσείδων. Υπολείμματα που άφησε πίσω του ο κομήτης το 441 και το 1479 θα μπορούσαν να κάνουν πιο δραματική την φετινή εμφάνιση των Περσείδων, αν και μόνο μια μικρή βελτίωση αναμένεται απ’ αυτά.
  • Σε μια πολύ σκοτεινή περιοχή στην ύπαιθρο, πιθανώς να περιμένετε να δείτε 100 ή περισσότερα μετέωρα ανά ώρα, όταν η ακτινοβόλος περιοχή (στο βόρειο Περσέα) είναι ψηλότερα στον ουρανό σας, πριν το πρώτο φως της αυγής. Οποιαδήποτε φωτορύπανση θα μειώσει τον αριθμό των μετεώρων. Όμως, οι λιγοστοί λαμπροί διάττοντες φέγγουν και μέσα στη φωτορύπανση, όπως επίσης και οι λιγοστοί που εμφανίζονται όταν το ακτινοβόλο σημείο είναι χαμηλά. Αυτοί είναι ιδιαίτερα επιμήκεις, περνώντας ξυστά από την ανώτερη ατμόσφαιρα και πετώντας μακριά κατά μήκος του ουρανού.







Ένα σύνολο από 253 μετέωρα περιλαμβάνονται σ’ αυτήν την εκπληκτική φωτογραφία (Astronomy Picture of the Day: http://apod.nasa.gov/apod/ap040820.html) του Fred Bruenjes (http://www.moonglow.net/ccd/pictures/meteors/index.html) από τις Περσείδες του 2007. 2.922 δεκαπεντάλεπτες εκθέσεις στο F/1.8, ISO1600, με φακό 20mm λήφθηκαν σε δυο βράδια, 11 και 13 Αυγούστου. Η εικόνα στο υπόβαθρο είναι σύνθεση από 15 τετράλεπτες εκθέσεις σε F5.6 και ISO800.

  • Δεν χρειάζεστε καμία εμπειρία για να παρατηρήσετε τις Περσείδες. Βρείτε ένα ανοιχτό σημείο που να φαίνεται όλος ο ουρανός. Ντυθείτε ζεστά, αν χρειάζεται, και καθίστε σε μια αναπαυτική καρέκλα ή καλύτερα σε μια ξαπλώστρα, έτσι ώστε το μάτι σας να βλέπει όλο τον ουρανό. Και περιμένετε… Να έχετε υπομονή. Η κατεύθυνση στην οποία θα κοιτάζετε δεν θα είναι αναγκαστικά αυτή προς τον Περσέα αλλά οπουδήποτε στον ουρανό και καλύτερα προς τα εκεί όπου ο ουρανός είναι πιο σκοτεινός. Μετρήστε, αν είναι δυνατόν τον αριθμό των διαττόντων, αλλά πάνω απ’ όλα απολαύστε το θέαμα! 

11/8/10

Ο Λόγος της Ημέρας

Ο Λ Ο Γ Ο Σ   Τ Η Σ    Η Μ Ε Ρ Α Σ
απο την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου


Ελέγξτε τα πάθη σας !!!

...Μην κάνετε σενάρια ...

που δεν επιβεβαιώνονται.



ΛΕΞΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ

Λ Ε Ξ Ε Ι Σ  Κ Λ Ε Ι Δ Ι Α
απο την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

10/8/10

Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ


(Επιμέλεια: Αντώνης Παντελίδης
http://www.astronomy.gr


Δευτέρα, 9 Αυγούστου


  • Παρατηρήστε την Αφροδίτη, τον Κρόνο και τον Άρη στα δυτικά το σούρουπο. Προσπαθήστε να εντοπίσετε τον Ερμή περίπου 18 μοίρες κάτω και στα δεξιά της Αφροδίτης, 45 λεπτά μετά το ηλιοβασίλεμα.
  • Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία διέρχεται από τον κεντρικό μεσημβρινό του πλανήτη στις 3:02 π.μ. της Τρίτης.

Τρίτη, 10 Αυγούστου

  • Νέα σελήνη στις 6:09 π.μ.


    Η σελήνη, σε αύξουσα φάση, συναντά την εικόνα με τους τρεις πλανήτες που αλλάζουν θέση από μέρα σε μέρα.

Τετάρτη, 11 Αυγούστου

  • Ο λεπτός μηνίσκος της σελήνης βρίσκεται λίγες μοίρες κάτω και στα αριστερά του Ερμή, πολύ χαμηλά στον δυτικό ορίζοντα, 15 με 30 λεπτά μετά το ηλιοβασίλεμα. Αυτό είναι μια όμορφη αλλά δύσκολη παρατήρηση, ακόμη και με κιάλια.
  • Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία διέρχεται από τον κεντρικό μεσημβρινό του πλανήτη στις 4:40 π.μ. της Πέμπτης.

Πέμπτη, 12 Αυγούστου

  • Οι Περσείδες, η ετήσια βροχή διαττόντων αστέρων, θα πρέπει να φθάσει στο μέγιστο της  μετά τα μεσάνυχτα και ίσως το καλύτερο της σημείο να είναι πριν ή μετά το λυκαυγές. Φέτος οι συνθήκες θα είναι σχεδόν ιδανικές για την παρατήρηση των Περσείδων αφού το φεγγάρι θα έχει δύσει πολύ νωρίς το βράδυ.  Η καλύτερη κατεύθυνση για να κοιτάξει κανείς είναι προς τα εκεί όπου ο ουρανός είναι πιο σκοτεινός, προτιμότερα ανάμεσα στον Περσέα και την Κασσιόπη μόλις λίγο ανατολικά από το γνωστό  «διπλό σμήνος του Περσέα». Ίσως να δείτε κάποιον διάττοντα να πέφτει περίπου κάθε ένα ή δύο λεπτά. Η συχνότητα που θα εμφανίζονται τα μετέωρα εξαρτάται από το πόσο σκοτεινός θα είναι ο ουρανός. Αν είμαστε τυχεροί θα δούμε και μερικές βολίδες (οι πιο λαμπροί μετεωρίτες). Τα  μετέωρα μπαίνουν στη γήινη ατμόσφαιρα με μια ταχύτητα 60 χλμ/sec (134.000 μίλια ανά ώρα), με κατεύθυνση κοντά στα σύνορα ανάμεσα στους αστερισμούς του Περσέα και της Κασσιόπης. Το ακτινοβόλο σημείο θα είναι κάτω από το ‘W’ της Κασσιόπης, η οποία και ανεβαίνει ψηλότερα στον βορειοανατολικό ουρανό όσο περνάει η νύχτα. Διαβάστε το πλήρες άρθρο για τις Περσείδες εδώ.

Παρασκευή, 13 Αυγούστου

  • Ο Αλτάιρ είναι το πιο νότιο αστέρι του θερινού τριγώνου και φαίνεται στον νοτιοανατολικό ουρανό, περίπου πάνω από το μέσο. Το όνομά του στα Αραβικά σημαίνει «αετός» και ανήκει στον ομώνυμο αστερισμό του Αετού. Βρίσκεται σχετικά κοντά στη Γη, μόνο 17 έτη φωτός μακριά και είναι 12 φορές πιο φωτεινός από τον ήλιο μας.
  • Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία διέρχεται από τον κεντρικό μεσημβρινό του πλανήτη στις 6:18, ξημερώματα Σαββάτου.

Σάββατο, 14 Αυγούστου

  • Στο ένα τρίτο της απόστασης κατά μήκος της γραμμής από τον Αρκτούρο προς τον Βέγα θα δείτε ένα μικρό ημικύκλιο από αστέρια, είναι ο Βόρειος στέφανος (Corona Borealis). Στα δύο τρίτα αυτής της νοητής γραμμής βρίσκεται και το γνωστό τραπέζιο του Ηρακλή.
  • Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία διέρχεται από τον κεντρικό μεσημβρινό του πλανήτη στις 2:09 π.μ. της Κυριακής.

Κυριακή,  15 Αυγούστου
  • Με το φεγγάρι να απουσιάζει από το βραδυνό ουρανό, είναι τώρα ο κατάλληλος χρόνος για να εξερευνήσετε με τηλεσκόπιο ουράνια αντικείμενα κρυμμένα στον Οφιούχο και τον Οφη.


  • Θέλετε να γίνετε καλύτερος ερασιτέχνης αστρονόμος; Μάθετε τη θέση των αστερισμών με βάση τα πιο λαμπρά αστέρια τους και τους σχηματισμούς τους. Αυτό είναι το κλειδί για να εντοπίσετε και τα διάφορα αντικείμενα από το βαθύ ουρανό με κιάλια ή με τηλεσκόπιο. Ένας πολύ χρήσιμος οδηγός για εύκολο εντοπισμό των αστερισμών σε όλο τον ουρανό είναι το βιβλίο The Monthly Sky Guide (εκδόσεις ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ Θεσσαλονίκης).
  • Μπορεί ένα αυτοματοποιημένο τηλεσκόπιο να αντικαταστήσει τους αστροχάρτες; Όπως ο Terence Dickinson και ο Alan Dyer λένε στο Backyard Astronomer's Guide:  "Δεν μπορεί κανείς να εκτιμήσει πλήρως το σύμπαν, αν δεν αναπτύξει την ικανότητα να βρίσκει πράγματα στον ουρανό και αν δεν κατανοεί τις ουράνιες κινήσεις. Αυτή η γνώση κατακτάται μόνο όταν κάποιος αφιερώνει χρόνο κάτω από τα αστέρια με φιλομάθεια και με έναν αστροχάρτη στα χέρια." Χωρίς αυτά, "Ο ουρανός ποτέ δεν γίνεται ένα φιλικό μέρος."
  •  Θέλετε να μυηθείτε στο χώρο της αστροφωτογραφίας; Συμβουλευθείτε το βιβλίο Αστροφωτογραφία(εκδόσεις ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ Θεσσαλονίκης) και αποκτήστε τις κατάλληλες γνώσεις για να φωτογραφίσετε το ηλιακό μας σύστημα και πέρα από αυτό).

Ένας μήνας πέρασε από τότε  που λίγοι άνθρωποι πάνω στη Γη έγιναν μάρτυρες του ουράνιου υπερθεάματος που μόνο η Σελήνη και ο Ήλιος μπορούν να προσφέρουν. Ο κυνηγός εκλείψεων και επαγγελματίας φωτογράφος Λουκάς Χαψής αποθανάτισε αυτήν την ουράνια συνάντηση σ’ όλες τις φάσεις της από το Νησί του Πάσχα.




 
ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

  • Παρατηρείτε τον Ήλιο καθημερινά (με τη χρήση ενός ασφαλούς ηλιακού φίλτρου) αφού σχεδόν πάντοτε αποκαλύπτονται ενδιαφέροντα φαινόμενα στην επιφάνειά του. Ο Ήλιος βγαίνει από ένα ασυνήθιστα μεγάλο ηλιακό ελάχιστο. Η ηλιακή δραστηριότητα επιταχύνεται, με τις ηλιακές κηλίδες και άλλα μαγνητικά φαινόμενα να συμβαίνουν πιο συχνά τώρα. Η δραστηριότητα θα πρέπει να αυξηθεί για μερικά ακόμη χρόνια μέχρι το επόμενο ηλιακό μέγιστο που αναμένεται γύρω στο 2013. Με φίλτρο Η-άλφα, αποκαλύπτονται πολλές περισσότερες λεπτομέρειες απ’ ότι με ένα κοινό ηλιακό φίλτρο. Για καθημερινή ενημέρωση σχετικά με την ηλιακή δραστηριότητα, επισκεφτείτε τον δικτυακό τόπο: www.spaceweather.com.
  • Ο Ερμής (με μέγεθος +0,3) φαίνεται πολύ χαμηλά στον ορίζοντα, μισή ώρα περίπου μετά τη δύση του ήλιου, αρκετά μακριά από την Αφροδίτη, κάτω και στα δεξιά της. Θα τον εντοπίσετε μ’ ένα ζευγάρι κιάλια.
  • Η Αφροδίτη (μέγεθος -4,3), ο λαμπρός Αποσπερίτης, φαίνεται στο δυτικό ουρανό στο λυκόφως και νωρίς το βράδυ. Με τηλεσκόπιο, ο δίσκος της Αφροδίτης είναι φωτισμένος κατά το ήμισυ. 
  • Ο Άρης και ο Κρόνος (μέγεθος +1,5 και 1,1, αντίστοιχα) βρίσκονται πάνω από την  λαμπρή Αφροδίτη, σχηματίζοντας ένα τρίγωνο μαζί της. Κοιτάξτε προσεκτικά αφού οι δυο πλανήτες είναι λιγότερο από 1% φωτεινοί από την Αφροδίτη. Το τρίγωνο αλλάζει σχήμα από μέρα σε μέρα.
  • Ο Δίας (μέγεθος -2,7, στους Ιχθείς) λάμπει ψηλά στον νοτιοανατολικό ουρανό τα μεσάνυχτα. Ανατέλλει περίπου στις 10:30 μ.μ. Τίποτα άλλο δεν είναι τόσο λαμπρό στον πρωινό ουρανό! Η Μεγάλη Ερυθρά κηλίδα του Δία και η μικρότερη κηλίδα (γνωστή σαν “Red Spot Junior”) έρχονται όλο και πιο κοντά  και πρόκειται να συναντηθούν στις επόμενες εβδομάδες ή μήνες. Η Μικρή Κηλίδα φαίνεται πάνω και στα δεξιά της Μεγάλης Κηλίδας.

Η άλλη πλευρά του Δία, μακριά από την Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα, δείχνει μόνο πολύ λεπτά, διακοπτόμενα ίχνη από τη Νότια Ισημερινή Ζώνη. Η ζώνη αυτή είναι περίπου τόσο πλατιά και σκοτεινή όσο η Βόρεια Ισημερινή Ζώνη που φαίνεται στην φωτογραφία αυτή κάτω από το κέντρο. Η Νότια Ισημερινή Ζώνη ίσως εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά είναι κρυμμένη κάτω από ένα νέο στρώμα οπό λευκά, μεγάλου υψόμετρου σύννεφα αμμωνίας. Αυτά τα σύννεφα θα μπορούσαν να αρχίσουν να καθαρίζουν ανά πάσα στιγμή, επιτρέποντας τη θέαση για μια ακόμη φορά της ζώνης κάτω απ’ αυτά. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη με τηλεσκόπιο Takahashi Mewlon-210, με την μονόχρωμη κάμερα DMK 21AU04.AS και TeleVue 2,5 Powermate, από τον Αντώνη Παντελίδη.


  • Ο Ουρανός (μέγεθος 5,8 στους Ιχθείς) βρίσκεται στο υπόβαθρο του Δία, περίπου 3° στα δυτικά του. Με τηλεσκόπιο, ο Ουρανός είναι μόλις 3,6 δευτερόλεπτα του τόξου σε φαινόμενη διάμετρο, συγκρινόμενος με τα 47″ του Δία.
  • Ο Ποσειδώνας (μέγεθος 7,8, στα όρια μεταξύ Υδροχόου και Αιγόκερου) βρίσκεται ψηλά αργά το βράδυ. Εδώ θα δείτε αναλυτικούς χάρτες του Ουρανού και του Ποσειδώνα: http://www.skyandtelescope.com/observing/highlights/85530917.html
  • Ο Πλούτωνας (μέγεθος 14, στον βορειοδυτικό Τοξότη) βρίσκεται ψηλά στα νότια αφού πέσει το σκοτάδι. Εδώ θα δείτε αναλυτικούς χάρτες του Πλούτωνα: http://www.skyandtelescope.com/skytel/beyondthepage/89002802.html

7/8/10

Ανακαλύφθηκαν πάνω από 100 εξωπλανήτες στο μέγεθος της Γης

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=186232

Το διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» κατάφερε να εντοπίσει περίπου 140 εξωπλανήτες με μέγεθος σαν τη Γη κατά τις τελευταίες εβδομάδες. Το «Κέπλερ» εκτοξεύτηκε από τη NASA ακριβώς για να ανιχνεύσει τέτοιου είδους εξωπλανήτες γύρω από μακρινά άστρα και μέχρι στιγμής τα πάει μια χαρά. 



Όπως δήλωσε ο αστρονόμος Ντίμιταρ Σασέλοβ, ερευνητής της αποστολής του «Κέπλερ», μιλώντας σε επιστημονική συνδιάσκεψη στη Βρετανία, σύμφωνα με το βρετανικό Τύπο, αυξάνονται πλέον οι πιθανότητες να μην είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν.
Οι επιστήμονες εκτιμούν πλέον ότι υπάρχουν πιθανώς περίπου 100 εκατομμύρια (εξω)πλανήτες μόνο στο δικό μας γαλαξία, οι οποίοι διαθέτουν ακριβώς τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη ζωής.
  
Οι ερευνητές του «Κέπλερ» -το οποίο θα λειτουργήσει χωρίς διακοπή για μια τετραετία- πιστεύουν ότι μέσα στα επόμενα δύο χρόνια θα εντοπιστούν τουλάχιστον 60 από αυτούς τους κατοικήσιμους εξωπλανήτες.
  
Κατά την τελευταία 15ετία περίπου 500 εξωπλανήτες έχουν βρεθεί να περιφέρονται γύρω από άλλα άστρα-ήλιους, όμως ελάχιστοι από αυτούς έχουν ομοιότητες με τη Γη.
Παρόλα αυτά, οι αστρονόμοι είναι σίγουροι ότι σχετικά σύντομα θα ανακαλύψουν πολλούς περισσότερους «γήινους» εξωπλανήτες.

Ο ήλιος μας ίσως έχει ένα «σκοτεινό» μυστικό


http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=188566
enet.gr, 11:47 Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Κρατά ο ήλιος μας στον πυρήνα του ένα «σκοτεινό» μυστικό;
Ο ήλιος μας ίσως έχει ένα «σκοτεινό» μυστικό. Στην «καρδιά» του μπορεί να ελλοχεύει σκοτεινή ύλη, που διαρκώς μειώνει την θερμοκρασία του πυρήνα του, σύμφωνα με την νέα ριζοσπαστική θεωρία ενός βρετανού φυσικού.


Οι επιστήμονες έχουν συμπεράνει ότι η λεγόμενη «σκοτεινή ύλη» αποτελεί πάνω από το 80% της συνολικής μάζας του σύμπαντος, όμως ποτέ δεν την έχει δει κανένα ανθρώπινο μάτι, αφού δεν έχει παραχθεί σε εργαστήριο, ούτε έχει άμεσα παρατηρηθεί σε κάποιο πείραμα ή στο διάστημα. Έτσι, οι φυσικοί γνωρίζουν στην πραγματικότητα ελάχιστα πράγματα γι’ αυτήν.
  
Ο δρ Στεφεν Γουέστ του τμήματος φυσικής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου πιστεύει ότι ο ήλιος αποτελεί ένα θαυμάσιο «εργαστήριο» για να παρατηρηθούν οι μυστηριώδεις ιδιότητες της σκοτεινής ύλης, επειδή ισχυρίζεται ότι στο κέντρο του αυτή η μορφή ύλης αφθονεί.
  
Σύμφωνα με τις απόψεις του, η σκοτεινή ύλη σχηματίζει μια άλω γύρω από το γαλαξία μας (σε αυτό συμφωνούν πολλοί επιστήμονες) και, καθώς ο ήλιος κινείται συνεχώς στο γαλαξία μας, υφίσταται έναν «άνεμο» σκοτεινής ύλης, καθώς περνάει μέσα από αυτήν κατά την κίνησή του. Αυτό, όπως πιστεύει ο Γουέστ, αναγκάζει μερικά σωματίδια της σκοτεινής ύλης να συγκρούονται με σωματίδια στοιχείων του ήλιου και έτσι να εγκλωβίζονται από τη βαρύτητα του άστρου.
  
Με τον τρόπο αυτό, κατά τον βρετανό φυσικό, σταδιακά συσσωρεύονται σωματίδια σκοτεινής ύλης στο κέντρο του ήλιου μας. Οι προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικό υπολογιστή που έκανε η ερευνητική ομάδα του Γουέστ, δείχνουν ότι η συγκέντρωση της σκοτεινής ύλης στον καυτό πυρήνα του ήλιου οδηγεί στην μερική ψύξη του.
Τα σωματίδια σκοτεινής ύλης παγιδεύουν θερμότητα από την «καρδιά» του ήλιου μας και την μεταφέρουν προς την επιφάνεια, μειώνοντας έτσι συνεχώς την θερμοκρασία του ηλιακού πυρήνα.
  
Η μείωση της θερμοκρασίας επηρεάζει με τη σειρά της τον αριθμό των νετρίνων που παράγονται ως υποπροϊόντα κατά τις πυρηνικές αντιδράσεις μέσα στον ήλιο. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι, μελετώντας αυτά τα νετρίνα, θα μπορέσουν να βγάλουν συμπεράσματα για το ρόλο που παίζει η σκοτεινή ύλη στην ηλιακή φυσική, καθώς και για την μάζα των ίδιων των σωματιδίων της σκοτεινής ύλης και για τον τρόπο που αυτά αλληλεπιδρούν με τα άλλα στοιχεία της ύλης του άστρου του ηλιακού μας συστήματος.
  
Η ομάδα του Γουέστ σχεδιάζει με μελετήσει περαιτέρω το ζήτημα και με τη βοήθεια του μεγάλου επιταχυντή σωματιδίων στο CERN.

6/8/10

Επιστήμη - Γεωφυσική - Ο σιδερένιος πυρήνας της Γης κινείται.......

Επιστήμη - Γεωφυσική - Ο σιδερένιος πυρήνας της Γης κινείται, λιώνει και αναγεννιέται (σαν τον Φοίνικα)
 
http://www.google.com/hostednews/epa/article/ALeqM5hl33H4zGqPrPgwWheAzoCPHdb0lg

 
Στα έγκατα των εγκάτων, η σιδερένια «καρδιά» στον πυρήνα του πλανήτη μας λιώνει και κινείται ταυτόχρονα, αναγεννώμενη κάθε 100 εκατ. χρόνια, σύμφωνα με μια νέα γαλλική επιστημονική μελέτη, που εκτιμά ότι περίεργες και άγνωστες δυνάμεις, τις οποίες οι επιστήμονες δεν μπορούν ακόμα να εξηγήσουν, «δουλεύουν» 5.000 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γης. Το κέντρο της Γης βρίσκεται σε βάθος περίπου 6.400 χλμ. από την επιφάνειά της. Η ως τώρα κυρίαρχη θεωρία ήταν ο πυρήνας είναι ακίνητος και απλώς αργά-αργά μεγαλώνει ομοιόμορφα, καθώς έλκει συνεχώς νέο λιωμένο υλικό από τον περίγυρό του και το κρυσταλλοποιεί σε στερεό μέταλλο. Όμως αυτό από μόνο του δεν μπορεί να ερμηνεύσει μια σειρά από παράξενες παρατηρήσεις που έχουν γίνει, γι’ αυτό τώρα οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάτι άλλο συμβαίνει: ο πυρήνας δεν είναι ακίνητος αλλά συνεχώς κινείται και λιώνει. Ο εσώτατος πυρήνας είναι μια συμπαγής μεταλλική μπάλα κυρίως από σίδηρο με ακτίνα γύρω στα 1.200 χιλιόμετρα, που σχηματίστηκε πριν από περίπου 1 δισεκατομμύριο χρόνια, όταν το εσωτερικό της Γης άρχισε να ψύχεται και τα βαρύτερα μέταλλα να βυθίζονται βαθειά στο εσωτερικό του πλανήτη μας. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο εσωτερικός πυρήνας σταδιακά μεγαλώνει, καθώς απορροφά νέα υλικά από τον πιο ρευστό εξωτερικό πυρήνα που περιέχει λιωμένα μέταλλα, τα οποία στη συνέχεια -υπό τις τρομακτικές πιέσεις που υφίστανται- θα γίνουν συμπαγή όταν καταλήξουν στον εσωτερικό πυρήνα, ο οποίος δεν αποκλείεται να έχει θερμοκρασία μεγαλύτερη ακόμα και από του ήλιου. Ανάμεσα στα «περίεργα» του πυρήνα, είναι η παρατήρηση των γεωφυσικών ότι τα σεισμικά κύματα -ουσιαστικά τα μόνα «εργαλεία» για την μελέτη της γήινης «καρδιάς»- ταξιδεύουν πιο γρήγορα στην ανατολική πλευρά του πυρήνα σε σχέση με τη δυτική. Οι νέες εκτιμήσεις, υπό τον γεωφυσικό Τιερί Αλμπουσιέρ του πανεπιστημίου της Γκρενόμπλ και της Λιόν, που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το Science, το New Scientist και το Live Science, δείχνουν ότι ο εσωτερικός πυρήνας είναι πιθανώς πολύ πιο δυναμικός από ό,τι θεωρούσαν ως τώρα οι επιστήμονες. Η γαλλική μελέτη εκτιμά ότι ο πυρήνας αδιάκοπα κρυσταλλοποιείται (στερεοποιείται) στη δυτική πλευρά του και λιώνει στην ανατολική, δηλαδή η δυτική πλευρά συνεχώς προσθέτει σίδηρο, ενώ η ανατολική καταρρέει και διασπάται. Οι γάλλοι γεωφυσικοί εκτιμούν ότι ο στερεός σίδηρος του εσώτατου πυρήνα «κινείται» προς τα ανατολικά με μέσο ρυθμό περίπου 1,5 εκατοστών το χρόνο, λιώνοντας τελικά όταν φτάσει στο άκρο της ανατολικής πλευράς. Με αυτό το ρυθμό, υπολογίζεται ότι ο πυρήνας χρειάζεται γύρω στα 100 εκατ. χρόνια για να «ανακυκλώσει» τον εαυτό του. Επειδή ο πυρήνας στερεοποιείται στα δυτικά και λιώνει στα ανατολικά του, αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί τα σεισμικά κύματα τον διατρέχουν με διαφορετική ταχύτητα στις δύο πλευρές του. Αν η θεωρία αυτή είναι σωστή, σύμφωνα με τον Αλμπουσιέρ, επειδή η κίνηση στον εσωτερικό πυρήνα επηρεάζει άμεσα τον εξωτερικό πυρήνα, ο οποίος παράγει το μαγνητικό πεδίο της Γης, αυτή η συνεχής διαδικασία «αναγέννησης» του πυρήνα προς μια μόνο κατεύθυνση, μπορεί να οδηγήσει επίσης σε αναθεώρηση από τους επιστήμονες του τρόπου που λειτουργεί ο γήινος μαγνητισμός. Η εναλλακτική θεωρία που έχει προταθεί, είναι ότι οι κινήσεις στο εσωτερικό του μανδύα (του στρώματος που μεσολαβεί μεταξύ του φλοιού και του πυρήνα) επηρεάζουν τον εξωτερικό πυρήνα και αυτός, με τη σειρά του, επιδρά στον εσωτερικό πυρήνα. Οι δύο θεωρίες πάντως δεν αποκλείονται αμοιβαία, καθώς είναι δυνατό ο εσωτερικός πυρήνας να επηρεάζεται από τις κινήσεις του μανδύα και ταυτόχρονα να λιώνει.

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση: http://www.nature.com/nature/journal/v466/n7307/abs/nature09257.html
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11386&subid=2&pubid=23494950

5/8/10

Ουρανός και Αστρονομικά Φαινόμενα Αύγουστος 2010

Ουρανός και Αστρονομικά Φαινόμενα Αύγουστος 2010


Γράφει η Αστροφυσικός Ελένη Χατζηχρήστου

Αυτό το Μήνα..
Ο Αύγουστος είναι ο μήνας των διαττόντων άστρων που «φωτίζουν» τις ζεστές νύκτες προσφέροντας αξέχαστο θέαμα στους εραστές του ουρανού. Θα έχουμε τουλάχιστον πέντε βροχές διαττόντων αυτό το μήνα, μεταξύ αυτών και τη σημαντικότερη του έτους, τους Περσίδες.  Ένα μετεωροειδές μπαίνει στη γήινη ατμόσφαιρα σε ύψος περίπου 115 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης, αναφλέγεται και συνήθως καίγεται πλήρως σε ύψος 70 χιλιομέτρων πάνω από τη Γη. Πολλές φορές διασπάται σε μικρότερα κομμάτια, τα «μικρομετέωρα», μερικά από τα οποία ενδεχομένως να φτάσουν και μέχρι την επιφάνεια της Γης, οπότε μιλάμε για μετεωρίτες. Αυτό βέβαια συμβαίνει σχετικά σπάνια.
Εικ. Ουρανος: Ο ουρανός του Αυγούστου για το γεωγραφικό μήκος και πλάτος της Αθήνας (15/08/2010 21:00 UTC). (Credit: http://space.about.com)

Βροχές Διαττόντων
Η καλύτερη βροχή διαττόντων όλου του έτους συμβαίνει τον Αύγουστο και δεν είναι άλλη από τη βροχή των Περσίδων. Οι Περσίδες είναι υπολείμματα που άφησε πίσω του ο κομήτης Swift-Tuttle κατά το πέρασμά του από την κοσμική γειτονιά μας το 1992. Φαινόμενο ακτινοβόλο σημείο τους είναι ο αστερισμός του Περσέα (ανάμεσα στον Πολικό Αστέρα και στον αστερισμό του Ταύρου). Η είσοδός τους στην ατμόσφαιρα της Γης αρχίζει στις 23 Ιουλίου και διαρκεί ως τις 20 Αυγούστου. Το φαινόμενο κορυφώνεται στις 11-12 Αυγούστου οπότε με λίγη τύχη μπορείτε να δείτε ως και ένα διάττοντα αστέρα το λεπτό! Η καλύτερη βροχή Περσίδων αναμένεται τον Αύγουστο του 2028, όταν η Γη θα περάσει μέσα από το πυκνότερο σημείο του νέφους μετεωροειδών που είχε αφήσει πίσω του ο κομήτης.
Οι Δέλτα Υδροχοίδες δεν είναι τόσο εντυπωσιακοί όσο οι Περσίδες, αλλά εμφανίζονται παράλληλα στον Αυγουστιάτικο ουρανό (διαρκούν σχεδόν όλο το μήνα) και αξίζει τον κόπο να προσπαθήσετε να τους δείτε κοιτώντας προς τον αστερισμό του Υδροχόου.
Άλλες βροχές διαττόντων που μπορούμε να θαυμάσουμε αυτό το μήνα είναι οι Αιγοκερίδες, που κορυφώνονται την 1η Αυγούστου, οπότε περιμένουμε ως και 35 πολύ φωτεινούς διάττοντες την ώρα! Οι Αιγοκερίδες οφείλονται σε πρότερο πέρασμα του κομήτη Honda-Mrkos-Padusakova. Στις 20 Αυγούστου κορυφώνονται οι Κ Κυκνίδες, αν και φέτος δεν αναμένεται να είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακοί διάττοντες. Λίγο αργότερα, στις 31 Αυγούστου κορυφώνονται οι Ανδρομεδίδες, που συμπίπτουν με τη Σελήνη στο τελευταίο της τέταρτο, επομένως η ορατότητά τους δεν θα είναι πολύ καλή. Για την ιστορία να σημειωθεί ότι το 2005 ήταν μια πολύ καλή χρονιά γι’ αυτή τη βροχή διαττόντων, αλλά το 1885 υπήρξε μια ιστορική χρονιά καθώς οι αστρονόμοι κατέγραψαν ως και 13.000 διάττοντες την ώρα!

Εικ. OntarioLacus: Η μεγαλύτερη λίμνη στο νότιο ημισφαίριο του Τιτάνα, φωτογραφήθηκε στις αρχές του 2010 από το διαστημόπλοιο της NASA Cassini, σαν ένα τεράστιο ανθρώπινο ίχνος. Η λίμνη αποτελείται από υγρό μεθάνιο, αιθάνιο και προπάνιο (Credit: NASA/JPL-Caltech).

Πλανήτες
Ο Ερμής εμφανίζεται χαμηλά στο δυτικό ορίζοντα (στον αστερισμό του Λέοντα) μετά το ηλιοβασίλεμα, επομένως θα είναι δύσκολο να τον δούμε. Η Αφροδίτη από την άλλη παραμένει το λαμπρότερο ουράνιο σώμα μετά την δύση του Ήλιου. Κοντά της ο κοκκινωπός Άρης και ο κιτρινωπός Κρόνος, είναι και οι δύο αρκετά αμυδρότεροι, και βρίσκονται στον αστερισμό της Παρθένου. Δυστυχώς Ειδικά ο Άρης δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακός αυτή την εποχή γιατί έχει απομακρυνθεί αρκετά από τη Γη. Ο Δίας, ο μεγαλύτερος των πλανητών, αναδύεται στον ανατολικό ουρανό και μετά τα μεσάνυχτα αποτελεί το λαμπρότερο ουράνιο αντικείμενο. Κοντά του ο αμυδρός Ποσειδώνας δεν διακρίνεται παρά μόνο με ισχυρά τηλεσκόπια. Αντίθετα ο Δίας το 2010 φαίνεται μεγαλύτερος απ’ ότι εδώ και δεκαετίες, επομένως είναι η καταλληλότερη εποχή για έξοχες τηλεσκοπικές παρατηρήσεις του γίγαντα πλανήτη (στον αστερισμό του Υδροχόου). Ο Κρόνος βρίσκεται χαμηλά στον δυτικό ουρανό (κινείται μεταξύ Λέοντα και Παρθένου), δεν είναι ιδιαίτερα λαμπρός, αλλά μένει κοντά στους Αφροδίτη και Άρη. Μετά το τέλος του μήνα ο Κρόνος θα κατέβει ακόμη χαμηλότερα και θα μείνει αόρατος στα τηλεσκόπια μέχρι το χειμώνα του 2011. Ο μακρινός γαλάζιος πλανήτης Ουρανός ανατέλλει το πρώτο μέρος της νύχτας στον Υδροχόο και μπορεί να παρατηρηθεί εύκολα με ένα καλό τηλεσκόπιο.

Σελήνη
Τελευταίο Τέταρτο στις 3 Αυγούστου, Νέα Σ

ελήνη στις 10, Πρώτο Τέταρτο στις 16 και Πανσέληνος στις 24 Αυγούστου. Η Σελήνη στο Περίγειο (την κοντινότερη στη Γη απόστασή της) 357.857 χλμ. στις 10 Αυγούστου και στο Απόγειο (την μακρινότερη στη Γη απόστασή της) 406.389 χλμ. στις 25 Αυγούστου. Αυτή τη φορά ο δορυφόρος μας θα έχει απομακρυνθεί περισσότερο από κάθε άλλη φορά, επομένως θα έχουμε τη μικρότερη πανσέληνο του έτους.

Διαστημικά Γεγονότα του Μήνα
Το διαστημόπλοιο Cassini θα περάσει σχετικά κοντά από τους δορυφόρους του Κρόνου Τιτάνα στις 11 Αυγούστου, Εγκέλαδο, Διώνη, Καλυψώ και Επιμηθέα στις 13 Αυγούστου, Άτλαντα, Πανδώρα, Δάφνης, Janus, Παν και Τέθυς στις 14 Αυγούστου.

Αναλυτικό Αστρονομικό Ημερολόγιο
3 Αυγούστου: Τελευταίο τέταρτο Σελήνης.
6 Αυγούστου: Η Σελήνη επισκιάζει τον αστεροειδή 7 Ίρις.
7 Αυγούστου: Ο Ερμής σε μέγιστη απομάκρυνση (27ο ανατολικά) σε σχέση με τον Ήλιο.
8 Αυγούστου: Αφροδίτη Άρης και Κρόνος απέχουν μεταξύ τους λιγότερο από 5ο.
10 Αυγούστου: Νέα Σελήνη. Ο δορυφόρος μας στο περίγειο (357.857 χλμ.)
12 Αυγούστου: Βροχή Περσείδων. Η Σελήνη κοντά στον Ερμή.
13 Αυγούστου: Τριπλή σύζευξη πλανητών (Αφροδίτη, Άρης, Κρόνος) με το λεπτό μισοφέγγαρο λίγο μετά τη δύση του Ήλιου.
14 Αυγούστου: Η Σελήνη κοντά στον Στάχυ.
16 Αυγούστου: Πρώτο τέταρτο Σελήνης.
18 Αυγούστου: Η Σελήνη κοντά στον Αντάρη.
19 Αυγούστου: Η Αφροδίτη σε απόσταση 1.9ο από τον Άρη.
20 Αυγούστου: Ο Ποσειδώνας σε αντίθεση, στην κοντινότερη στη Γη απόστασή του. Η Αφροδίτη σε μέγιστη απομάκρυνση (46ο ανατολικά) σε σχέση με τον Ήλιο.
24 Αυγούστου: Πανσέληνος. 
25 Αυγούστου: Η Σελήνη στο Απόγειο (406.389 χλμ.).
27 Αυγούστου: Η Σελήνη κοντά στον Δία.
31 Αυγούστου: Αφροδίτη, Άρης και Στάχυς σε απόσταση μικρότερη των 4.2ο μεταξύ τους.

Εικ. Οριζοντας: Ο ορίζοντας του Αυγούστου, κοιτώντας δυτικά, για το γεωγραφικό μήκος και πλάτος της Αθήνας (15/08/2010 21:00 UTC). (Credit: http://space.about.com)


Πηγές:

http://www.synapses.co.uk/astro/monthnxt.html
http://stargazing.suite101.com/article.cfm/the_night_sky_for_august_2010        
http://www.astronomynow.com/sky_charts.html
http://stardate.org/nightsky/almanac/ 
http://www.seasky.org/astronomy/astronomy_calendar_current.html 
http://www.mmo.org/astronomy/this-months-sky.html 
http://www.space.com/spacewatch/new_sky_calendar.html
http://www.skymaps.com/downloads.html
http://www.skymaps.com/articles/n1008.html         
http://transientsky.wordpress.com/ 
http://www.arksky.org/
http://space.about.com/od/computerresources/tp/2010AugSkyGuide.htm    
http://www.moonwise.co.uk/year/2010sky.php
http://www.findyourfate.com/astrology/year2010/sky2010.html
http://users.sch.gr/mdogram/astronea.htm
http://www.imcce.fr/hosted_sites/ama10/evenements.html 
http://www.spaceagepub.com/calendar/downrange.html

Ο ουρανός της εβδομάδας και από το: http://www.skyandtelescope.com/
Ο νυκτερινός ουρανός καθημερινά: http://www.astro.noa.gr/AlmanacIAA/iaa_today.htm

Εφαρμογές Java και εικονικά εργαλεία για την αναπαραγωγή του νυκτερινού ουρανού από το γεωγραφικό πλάτος και μήκος που βρίσκεστε:
http://space.about.com/library/weekly/blskymaps.htm 
http://www.oras.org/stargazer/applet.html


http://www.telescopeshop.gr/news_show.asp?articleId=262&utm_medium=email&utm_source=Telescopeshopnewsletter&utm_content=1087959465&utm_campaign=TelescopeshopNewsletter-August2010

3/8/10

Η Σελήνη έχει (καλά κρυμμένο) περισσότερο νερό από ότι πιστεύαμε


Υπάρχει νερό στη Σελήνη και συγκεκριμένα εκατομμύρια τόνοι πάγου

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010  [ 20:22 ]





Την εικόνα της εντελώς άνυδρης Σελήνης ανατρέπουν τα πρόσφατα πορίσματα των ερευνών με ραντάρ στους πόλους του δορυφόρου και ειδικά σε περιοχές που δεν φωτίζονται από τον Ήλιο.

Έχοντας ολοκληρώσει το μισό της χαρτογράφησης, το ραντάρ στον αμερικανικό δορυφόρο Lunar Reconnaissance Orbiter κατέγραψε τεράστιες ποσότητες πάγου, μέσα σε κρατήρες κοντά στους πόλους.

Όπως αναφέρουν οι αστρονόμοι, τα στοιχεία από το ραντάρ ταιριάζουν με την «υπογραφή» που θα είχε στο ραντάρ ο πάγος, και μάλιστα ένα αρκετά παχύ στρώμα πάγου, που ίσως φτάνει και τα δύο μέτρα.

Συγκεκριμένα εκτιμούν ότι μόνο στο βόρειο πόλο σε 40 κρατήρες έχουν βρεθεί περί τα 600 εκατομμύρια τόνοι πάγου, σε μεγάλο μέρος του ελεύθερου από προσμίξεις όπως χώματα και πέτρες.

Σε παρόμοια πορίσματα είχε καταλήξει και η έρευνα με ραντάρ που πραγματοποίησε το ινδικό διαστημόπλοιο Chandrayaan-1.

Hλιακό «τσουνάμι»

Φόβοι για ηλιακό «τσουνάμι» που κατευθύνεται προς τη Γη


Μια ισχυρή μαγνητική έκρηξη στον ήλιο στέλνει ήδη ένα μεγάλο νέφος ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων προς την κατεύθυνση του πλανήτη μας. Το ηλιακό «τσουνάμι», που αποτελείται από τόνους πλάσματος (ιονισμένων ατόμων) μπορεί να δημιουργήσει θεαματικό σέλας πάνω από τους πόλους της Γης, αλλά και να προκαλέσει προβλήματα στους δορυφόρους και στις τηλεπικοινωνίες.
Την 1η Αυγούστου παρατηρήθηκε η πρώτη αναλαμπή πάνω από μια γιγάντια ηλιακή κηλίδα στο μέγεθος της Γης, παράλληλα όμως εξερράγη μια μεγάλη ποσότητα αερίων από ένα «νημάτιο» στο βόρειο ημισφαίριο του ήλιου. Αν και τα δύο γεγονότα απέχουν εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα, πιθανότατα συνδέονται.
Οι εικόνες του τροχιακού Παρατηρητηρίου Ηλιακής Δυναμικής (SDO) της NASA, το οποίο εκτοξεύτηκε τον Φεβρουάριο για να μελετήσει τον ήλιο, κατέγραψαν τα φαινόμενα, καθώς επίσης αστρονόμοι από όλο τον κόσμο. Τα «νημάτια» είναι γιγάντιοι σωλήνες μαγνητισμού που γεμίζουν με ηλιακά αέρια και κρέμονται στην ατμόσφαιρα του ήλιου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το «νημάτιο», πριν εκραγεί, είχε διάμετρο 50 φορές μεγαλύτερη από τον πλανήτη μας.
Η έκρηξη εκτόξευσε το περιεχόμενό του στο διάστημα, παράγοντας ένα νέφος ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων, με κατεύθυνση προς τη Γη. Το όλο γεγονός δεν θεωρείται μεγάλη έκρηξη για τα δεδομένα του ήλιου, αλλά επειδή τόσα χρόνια ήταν «ήσυχος», το φαινόμενο δείχνει ότι ο ήλιος μπαίνει σε φάση «αφύπνισης». Ουσιαστικά πρόκειται για την πρώτη αξιοσημείωτη ηλιακή «καταιγίδα» που φτάνει στον πλανήτη μας εδώ και αρκετά χρόνια, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ» και το New Scientist.
Το ηλιακό πλάσμα αναμένεται να φτάσει στη Γη στις 3 έως 4 Αυγούστου, σύμφωνα με τον αστρονόμο Λέον Γκόλουμπ του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν.
Όταν τα ηλιακά σωματίδια φτάσουν στη Γη, αλληλεπιδρούν με το μαγνητικό πεδίο της, δημιουργώντας πιθανώς μια γεωμαγνητική καταιγίδα. Τα φορτισμένα σωματίδια κινούνται κατά μήκος των γραμμών του γήινου μαγνητικού πεδίου και συγκεντρώνονται στους πόλους της Γης όπου και δημιουργείται το πολικό σέλας. Τα ηλιακά σωματίδια συγκρούονται με άτομα αζώτου και οξυγόνου στη γήινη ατμόσφαιρα και έτσι λάμπουν σαν φώτα νέον. Αν και κανονικά το σέλας είναι ορατό μόνο στα υψηλά γεωγραφικά πλάτη (δηλαδή κοντά στους πόλους), σε περιπτώσεις γεωμαγνητικών καταιγίδων το σέλας μπορεί να παρατηρηθεί και σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη, σαν «κουρτίνες» πράσινου και κόκκινου φωτός.
Ο ήλιος περνάει από ένα 11ετή κύκλο περιοδικής δραστηριότητας. Το τελευταίο μέγιστο (ζενίθ) της δράσης του καταγράφηκε το 2001, ενώ το τελευταίο ελάχιστο (ναδίρ) ήταν ιδιαίτερα ασθενές και κράτησε πολύ καιρό. Τώρα όμως φαίνεται πως ο ήλιος «ξυπνάει» και πάλι, αρχίζοντας το νέο κύκλο του.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ

2/8/10

Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ


(Επιμέλεια: Αντώνης Παντελίδης
http://www.astronomy.gr

Δευτέρα, 2 Αυγούστου
  • Ο Ερμής, η Αφροδίτη, ο Κρόνος και ο Άρης διαγράφουν ένα τόξο 25 μοιρών κατά μήκος του δυτικού ουρανού στο σούρουπο. 
  • Τελευταίο τέταρτο της σελήνης στις 8:00 το πρωί της Τρίτης. Συχνά οι άνθρωποι αναρωτιούνται γιατί η φάση καλείται 'τέταρτο' αφού το φεγγάρι εμφανίζεται κατά το ήμισυ φωτισμένο. Ένας λόγος είναι ότι το φεγγάρι βρίσκεται στα τρία τέταρτα της πορείας του μετά την φάση της 'νέας σελήνης' και υπολείπεται ακόμα ένα τέταρτο για να βρεθεί σε σύνοδο με  τον ήλιο. Μπορείτε εύκολα να το δείτε αυτό περιμένοντας αμέσως μετά την ανατολή. Σημαδεύεστε με το ένα χέρι σας προς τον ήλιο και με το άλλο προς το φεγγάρι. Η γωνία μεταξύ των χεριών σας είναι 90 μοίρες, ένα τεταρτημόριο του κύκλου. 
  • Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία διέρχεται από τον κεντρικό μεσημβρινό του πλανήτη στις 2:16 π.μ. της Τρίτης.

Τρίτη, 3 Αυγούστου

  • Ο Ερμής είναι στην πιο κοντινή του θέση με τν Αφροδίτη. Ψάξτε τον 18 μοίρες κάτω και στα δεξιά της Αφροδίτης. Τις επόμενες ημέρες η απόστασή μεταξύ των δυο πλανητών αυξάνεται λίγο ενώ ο Ερμής χάνει την λαμπρότητά του. Πόσες νύχτες ακόμα μπορείτε να δείτε τον Ερμή; Κοιτάξτε χαμηλά στον δυτικό ουρανό υο σούρουπο μ’ ένα ζευγάρι κιάλια.
  • Τα ξημερώματα της Τετάρτης, η σελήνη (σε χάση) βρίσκεται περίπου 7° λίγο πάνω και στα δεξιά των Πλειάδων.

Τετάρτη, 4 Αυγούστου

  • Πηγαίνοντας 2,4 μοίρες βορειοανατολικά από τον δ του Σκορπιού, βλέπουμε το όμορφο ζεύγος ω1 και ω2 του Σκορπιού. Αν και φαίνονται εύκολα με το γυμνό μάτι (4ο μέγεθος), με κιάλια αποκαλύπτεται το κοντράστ των χρωμάτων τους, μπλε και κίτρινο. Συνεχίζοντας βορειοανατολικά 1,7 μοίρα βρισκόμαστε στο περίφημο ν του Σκορπιού, ένα ξεχωριστό διπλό-διπλό αστέρι σαν το πολύ γνωστό ε της Λύρας. Με ένα τηλεσκόπιο που διαθέτει καλά οπτικά θα μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε τους κύριους αστέρες και τους συνοδούς τους με χρώμα λευκό και γαλάζιο. Στην περιοχή αυτή της κεφαλής του Σκορπιού, άξια παρατήρησης είναι και τα σφαιρωτά σμήνη: Μ80, Μ4 και NGC6144.
  • Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία διέρχεται από τον κεντρικό μεσημβρινό του πλανήτη στις 3:54 π.μ. της Πέμπτης.

Πέμπτη, 5 Αυγούστου
 
  • Ο αστερισμός του Οφιούχου μαζί με τους γειτονικούς αστερισμούς του Σκορπιού, του Τοξότη και του Οφη θα πρέπει να είχε "τρελάνει" τον κυνηγό κομητών του 18ου αιώνα Charles Messier. Ο λόγος είναι ότι οι παραπάνω αστερισμοί είναι γεμάτοι με αντικείμενα όμοια με κομήτες, που η μορφή τους μοιάζει με αυτή των σφαιρωτών σμηνών. Ακόμα και με ένα μικρό τηλεσκόπιο, ένα σφαιρωτό σμήνος μοιάζει πολύ σαν ένας κομήτης, αφού είναι μικρός, αμυδρός, με ακαθόριστο σχήμα και φωτεινό πυρήνα. Ο τελικός κατάλογος που εξέδωσε ο Messier περιελάβανε 103 αντικείμενα, από τα οποία τα έξι ήταν μόνο από τον Οφιούχο: Μ9, Μ10, Μ12, Μ14, Μ19 και Μ62.
  • Ο συνεργάτης του Messier, Pierre Mechain ανακάλυψε το Μ107 το 1782. Το 1947, η Καναδή αστρονόμος Helen Sawyer Hogg επίσημα πρόσθεσε το Μ107 στον κατάλογο του Messier ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σφαιρωτών σμηνών στον Οφιούχο σε επτά. Η εποχή του καλοκαιριού είναι ιδανική για την παρατήρηση αυτών των εντυπωσιακών αντικειμένων. Από τα 150 συνολικά σφαιρωτά σμήνη του Γαλαξία μας, περίπου τα 125 φαίνονται από τα μέσα βόρεια γεωγραφικά πλάτη (όπου βρίσκεται και η Ελλάδα).

Παρασκευή, 6 Αυγούστου

  • Αρχίζοντας αυτό το βράδυ, ο Άρης και ο Κρόνος περνούν περισσότερο από μια εβδομάδα μόλις πάνω από την Αφροδίτη χαμηλά στα δυτικά καθώς πέφτει το σκοτάδι.
  • Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία διέρχεται από τον κεντρικό μεσημβρινό του πλανήτη στις 5:32, ξημερώματα Σαββάτου.

Σάββατο, 7 Αυγούστου
 
  • Η Αφροδίτη, ο Άρης και ο Κρόνος συγκεντρώνονται σε ένα τμήμα του ουρανού που χωράει σ’ ένα κύκλο 4,8 μοιρών σε διάμετρο, αρκετά μικρό για να θεωρηθεί ότι αποτελεί «πλανητικό τρίο».
  • Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία διέρχεται από τον κεντρικό μεσημβρινό του πλανήτη στις 1:24 π.μ. της Κυριακής.

Κυριακή,  8 Αυγούστου

  • (Μη ξεχνάτε τις Περσοίδες. Το μέγιστο της βροχής τώρα πλησιάζει και αξίζει να παρατηρείτε οπτικά ή να φωτογραφίσετε από απόψε το βράδυ και μέχρι τις επόμενες νύχτες, ιδιαίτερα μετά τα μεσάνυχτα.)
OΚαινοφανής του 1918 στον Αετό.
  • Οι καινοφανείς, novae ή νέα αστέρια, μπορεί να είναι πολύ θεαματικά. Στην ουσία, δεν είναι καθόλου νέα. Αυτό που συμβαίνει είναι μια βίαιη έκρηξη στον λευκό νάνο ενός συστήματος διπλού άστρου που διαρκεί για λίγες ημέρες, εβδομάδες ή μήνες. Ο λαμπρότερος καινοφανής της σύγχρονης εποχής έλαμψε κοντά στο θήτα του Αετού το 1918, φθάνοντας το μέγεθος – 1,1.
  • Ανακαλύφθηκε στις 8 Ιουνίου και έφθασε στην μέγιστη φωτεινότητά του στις 9 Ιουνίου. Παρέμεινε ορατός με γυμνό μάτι μέχρι το Μάρτιο του 1919. Επακολουθώντας,  απελευθέρωσε υλικό που τον έκαναν να μοιάζει σαν ένα μικρό πλανητικό νεφέλωμα. Δίνοντας την απόστασή του στα 1200 έτη φωτός, υπολογίζεται ότι η πραγματική έκρηξη συνέβη περίπου το 800 μ. Χ. Η μέγιστη λαμπρότητά του αντιστοιχούσε στις 450.000 φορές αυτή του Ήλιου. Οι καινοφανείς γενικά εμφανίζονται μέσα ή κοντά στον γαλαξία μας, και φυσικά, δεν μπορούν προβλεφθούν. Οι ερασιτέχνες αστρονόμοι που γνωρίζουν καλά τον ουρανό έχουν την μεγαλύτερη πιθανότητα να τους ανακαλύψουν. Πράγματι, ο καινοφανής του 1918 βρέθηκε από ένα αγόρι 17 χρονών,  που αργότερα έγινε ένας από τους σπουδαιότερους Αμερικάνους  ερασιτέχνες αστρονόμους, ο Leslie Peltier.

  • Θέλετε να γίνετε καλύτερος ερασιτέχνης αστρονόμος; Μάθετε τη θέση των αστερισμών με βάση τα πιο λαμπρά αστέρια τους και τους σχηματισμούς τους. Αυτό είναι το κλειδί για να εντοπίσετε και τα διάφορα αντικείμενα από το βαθύ ουρανό με κιάλια ή με τηλεσκόπιο. Ένας πολύ χρήσιμος οδηγός για εύκολο εντοπισμό των αστερισμών σε όλο τον ουρανό είναι το βιβλίο The Monthly Sky Guide (εκδόσεις ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ Θεσσαλονίκης).
  • Μπορεί ένα αυτοματοποιημένο τηλεσκόπιο να αντικαταστήσει τους αστροχάρτες; Όπως ο Terence Dickinson και ο Alan Dyer λένε στο Backyard Astronomer's Guide:  "Δεν μπορεί κανείς να εκτιμήσει πλήρως το σύμπαν, αν δεν αναπτύξει την ικανότητα να βρίσκει πράγματα στον ουρανό και αν δεν κατανοεί τις ουράνιες κινήσεις. Αυτή η γνώση κατακτάται μόνο όταν κάποιος αφιερώνει χρόνο κάτω από τα αστέρια με φιλομάθεια και με έναν αστροχάρτη στα χέρια." Χωρίς αυτά, "Ο ουρανός ποτέ δεν γίνεται ένα φιλικό μέρος."
  •  Θέλετε να μυηθείτε στο χώρο της αστροφωτογραφίας; Συμβουλευθείτε το βιβλίο Αστροφωτογραφία (εκδόσεις ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ Θεσσαλονίκης) και αποκτήστε τις κατάλληλες γνώσεις για να φωτογραφίσετε το ηλιακό μας σύστημα και πέρα από αυτό).







«Αστραπή στη θάλασσα»: ο Γιάννης Τσέρτσης έβγαλε αυτήν την όμορφη φωτογραφία από την Ιερισσό της Χαλκιδικής με Canon 1000D.


  • Παρατηρείτε τον Ήλιο καθημερινά (με τη χρήση ενός ασφαλούς ηλιακού φίλτρου) αφού σχεδόν πάντοτε αποκαλύπτονται ενδιαφέροντα φαινόμενα στην επιφάνειά του. Ο Ήλιος βγαίνει από ένα ασυνήθιστα μεγάλο ηλιακό ελάχιστο. Η ηλιακή δραστηριότητα επιταχύνεται, με τις ηλιακές κηλίδες και άλλα μαγνητικά φαινόμενα να συμβαίνουν πιο συχνά τώρα. Η δραστηριότητα θα πρέπει να αυξηθεί για μερικά ακόμη χρόνια μέχρι το επόμενο ηλιακό μέγιστο που αναμένεται γύρω στο 2013. Με φίλτρο η-άλφα, αποκαλύπτονται πολλές περισσότερες λεπτομέρειες απ’ ότι με ένα κοινό ηλιακό φίλτρο. Για καθημερινή ενημέρωση σχετικά με την ηλιακή δραστηριότητα, επισκεφτείτε τον δικτυακό τόπο: wwww.spaceweather.com
  • Ο Ερμής (με μέγεθος +0,1) φαίνεται πολύ χαμηλά στον ορίζοντα, μισή ώρα περίπου μετά τη δύση του ήλιου, αρκετά μακριά από την Αφροδίτη, κάτω και στα δεξιά της. Θα τον εντοπίσετε μ’ ένα ζευγάρι κιάλια.
  • Η Αφροδίτη (μέγεθος -4,3), ο λαμπρός Αποσπερίτης, φαίνεται στον δυτικό ουρανό στο λυκόφως και νωρίς το βράδυ. Με τηλεσκόπιο, η Αφροδίτη είναι φωτισμένη σχεδόν στο μισό του δίσκου της.
  • Ο Άρης (μέγεθος +1,5) βρίσκεται κοντά στον Κρόνο, πάνω και στα αριστερά της λαμπρής Αφροδίτης. Στο τέλος της εβδομάδας, βρίσκεται λίγο πιο μακριά από τον Κρόνο. Με τηλεσκόπιο, ο Άρης έχει μόνο 4,5 δευτερόλεπτα του τόξου φαινόμενη διάμετρο.
  • Ο Δίας (μέγεθος -2,7, στους Ιχθείς) λάμπει αρκετά ψηλά στον νοτιοανατολικό ουρανό τα μεσάνυχτα. Ανατέλλει πριν τις 11 μ.μ, περίπου στο τέλος του βραδινού λυκόφωτος. Τίποτα άλλο δεν είναι τόσο λαμπρό στον πρωινό ουρανό!
  • Η Μεγάλη Ερυθρά κηλίδα του Δία και η μικρότερη κηλίδα (γνωστή σαν “Red Spot Junior”) έρχονται όλο και πιο κοντά  και πρόκειται να συναντηθούν στις επόμενες εβδομάδες ή μήνες. Η Μικρή Κηλίδα φαίνεται πάνω και στα δεξιά της Μεγάλης Κηλίδας.
  • Ο Κρόνος (μέγεθος +1,1) είναι ο λίγο πιο λαμπρός από τους δύο πλανήτες πάνω και στα αριστερά της Αφροδίτης στο βραδινό λυκόφως. Ο άλλος είναι ο Άρης. Ο Κρόνος, ο Άρης, και η Αφροδίτη θα βρεθούν στην πιο κοντινή τους σύνοδο αυτό το Σαββατοκύριακο.
  • Ο Ουρανός (μέγεθος 5,8 στους Ιχθείς) βρίσκεται στο υπόβαθρο του Δία (περίπου 2° μακριά), στο λυκαυγές. Με τηλεσκόπιο, ο Ουρανός είναι μόλις 3,6 δευτερόλεπτα του τόξου σε φαινόμενη διάμετρο, συγκρινόμενος με τα 44″ του Δία.
  • Ο Ποσειδώνας (μέγεθος 7,8, στα όρια μεταξύ Υδροχόου και Αιγόκερου) φαίνεται μετά τα μεσάνυχτα στα δυτικά του Δία.  Εδώ θα δείτε αναλυτικούς χάρτες του Ουρανού και του Ποσειδώνα: http://www.skyandtelescope.com/observing/highlights/85530917.html
  • Ο Πλούτωνας (μέγεθος 14, στον βορειοδυτικό Τοξότη) βρίσκεται ψηλά στα νότια-νοτιοανατολικά αφού πέσει το σκοτάδι. Εδώ θα δείτε αναλυτικούς χάρτες του Πλούτωνα: http://www.skyandtelescope.com/skytel/beyondthepage/89002802.html