Συνέντευξη της Φωτεινής Κακόγιαννου για τα Ελευσίνια Μυστήρια

Σπουδαίο και μοναδικό το εγχείρημα της Φωτεινής Κακόγιαννου,

ως ολοκληρωμένο συγγραφικό έργο των Ελευσινίων Μυστηρίων από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ. Σε δύο τόμους: "Ελευσίνια Μυστήρια - Πορεία προς την μύηση", & "Ελευσίνια Μυστήρια - Τελετουργικό". Συναντήσαμε την κα Κακόγιαννου σε συνέχεια της τόσο ενδιαφέρουσας παρουσίασης των βιβλίων της, αποφασίζοντας να παρουσιάσουμε περισσότερα και αναλυτικότερα στοιχεία, που διασαφηνίζουν το έργο της. Είναι τόσο σύνθετα και πολυποίκιλα όλα αυτά που δίνει μέσα σε δύο τόμους, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον να παρουσιαστούν μέσα σε μία και μόνο συνέντευξη.

Ωστόσο κάναμε την αρχή (που θα έχει και συνέχεια), γνωρίζοντάς την ως master Γλωσσολογίας, ερευνήτρια, φιλόλογο, διδάκτορα Φιλοσοφίας, αλλά και σαν μια προσηνή και ευγενική οικοδέσποινα.  

-Ξεκινώντας τη συνέντευξη ας μιλήσουμε για την Ορφική γραμματεία χρονικά.

-Τα πρώτα κείμενα, η πρώτη γραμματεία, είναι η Ορφική. Εϊναι η αρχαιότερη γραμματεία. Αλλά οι πρώτες πηγές που υπάρχουν για τα Ελευσίνια Μυστήρια θα αναζητηθούν σε έναν μεγάλο ποιητή τον Όμηρο, δηλαδή στους ομηρικούς ύμνους. Μέσα από εκεί φαίνονται  τα στάδια μυήσεως, όπως επίσης και μέσα από την συμβολική των Μύθων.

Το πρώτο κύτταρο του ανθρώπου υπήρχε στο κοσμικό αυγό, το οποίο το λάτρευαν οι Ορφικοί σε σημείο να μην τρώνε αυγά. Καθόλου. Να τα σέβονται. Βέβαια και το τσούγκρισμα των αυγών που έχουμε το Πάσχα εμείς, είναι μια συνέχεια και μια λαογραφική παράδοση, και δείχνει πόσο πολύ συνδεόμαστε οι Έλληνες με την Ορφική και με την Πυθαγόρεια Φιλοσοφία. Γιατί δεν είναι Θεολογία.

-Τι έχετε να μας πείτε για τον Πυθαγόρα και τα αρχαία μυστήρια;

Όσον αφορά τον  Πυθαγόρα, είχε προχωρήσει πάρα πολύ στη Μύηση. Είχε φτάσει μέχρι 10ο στάδιο Μυήσεως.

Δηλαδή μπορούσε να βλέπει την πραγματικότητα όπως είναι. Μπορούσε  να διακρίνει τις ενέργειες.

Στα Ινδικά και τα Αιγυπτιακά Μυστήρια όπως και στα Ελληνικά, συνδέονται και συνεργάζονται οι δάσκαλοι ο ένας με τον άλλο. Όχι στην ίδια εποχή, αλλά ως παράδοση. Για παράδειγμα ο Παυσανίας μας λέει για τον Διόνυσο τον στρατηλάτη, που κατέκτησε τις Ινδίες μέσω της ένθεης μανίας του, και μέσω της διάθεσής του να φτάσει από την ωμοφαγία και από την ένωση με την ύλη, στο Πνεύμα.

Υπάρχουν δυο τρόποι να φτάσει κανείς στο Θεό. Είτε εξαντλώντας και κατακερματίζοντας το σώμα του, είτε ακολουθώντας την Πυθαγόρεια μέθοδο που ήταν και η Ορφική. Με νηστείες, με προσευχές, με όρκους σιωπής  τα κλπ. Και οι δύο τρόποι οδηγούνε στον ίδιο παρανομαστή. Και οι δύο τρόποι ανήκουνε στα Μυστήρια.

Τα Ελευσίνα Μυστήρια είναι τα μυστήρια της Μητέρας Θεάς. Που σημαίνει ότι είναι Θηλυκά Μυστήρια. Γι αυτό και στα βιβλία γίνεται μια αναφορά στην τρίμορφη Εκάτη και στις φάσεις της Σελήνης. Είναι Σεληνιακά Μυστήρια.  Έχουμε να κάνουνε με τη Σεληνιακή λατρεία.

-Ποιες είναι οι πηγές?

-Οι πηγές είναι πρώτα ο Θαλής η Μιλήσιος που μιλάει γι αυτά τα ζητήματα καθαρά. Για παράδειγμα, δε μιλάει για το νερό με την έννοια του ύδατος, αλλά για το νερό με την έννοια του πώς μετουσιώνεται αυτό, στο τσάκρα της καρδιάς. Πως δηλαδή αυτό ακριβώς το νερό, μπορεί να δώσει την ουσία της μήτρας, την ουσία της γένεσης. Αυτό που ανέφερα, είναι το 3ο στάδιο μύησης.

Μετά πάμε στον Ηράκλειτο. Η ψυχοδυναμική μύηση που κάνει τον άνθρωπο να περνάει στην ενότητα. Ο Ηράκλειτος, μιλάει για την Ψυχή, τη φωτιά και το Ιερό Πυρ. Εδώ δηλαδή, έχουμε το 4ο στάδιο της μύησης.Το πως μέσα από τη φωτιά, μπορεί κανείς να ζήσει να καεί ολόκληρος και να αλλάξει το σώμα του.

Όταν συμβεί όμως αυτό, περνάμε σε μια κατάσταση όπου αντιλαμβανόμαστε πράγματα που οι άλλοι δεν αντιλαμβάνονται. Και σε μια θέση ισχύος, όπου μπορούμε να αναπτύξουμε τον εγκέφαλό μας, στο επίπεδο της Τηλεπάθειας, της τηλεκίνησης.

Ο Ηράκλειτος λέει ότι η ψυχή μας πεθαίνει στην υγρασία. Όταν δηλαδή πάψει αυτή η ιερή φωτιά που είναι στην ουσία το θεϊκό σώμα το οποίο φλέγεται να ισχύει, τότε έρχεται ο θάνατος της ψυχής.

Γι αυτό και στο βιβλίο αναφέρονται πηγές. Αναφέρονται στο Ιερό Πυρ σε τρία διαφορετικά μέρη. 

Χρησιμοποιεί δηλαδή το Ιερό Πυρ από τον Ηράκλειτο, το Ιερό Πυρ από τον Πλάτωνα, το Ιερό Πυρ από τους Απολλώνιους ύμνους, για να μπορούμε να έχουμε μια απόδειξη.

-Πριν από τον Απόλλωνα όμως έχουμε μια θηλυκή θεότητα της οποίας πήρε τη θέση.

-Ουσιαστικά η θηλυκή και η αρσενική θεότητα είναι ένα.

Μετά έγινε η διαχώριση.

-Ήταν η Δήμητρα?

- Δήμητρα σημαίνει γη μητέρα και αποτελεί τη φάση της Σελήνης που ονομάζουμε Πανσέληνο. Έχουμε μετά την κόρη, η οποία είναι το μισοφέγγαρο. Και έχουμε την Εκάτη που είναι η απώλεια της Σελήνης ολόκληρης. Όταν δηλαδή έχουμε το σκοτάδι.

Άρα εδώ, έχουμε και παραμέτρους ψυχολογίας. Το πως θα κατέβουμε από αυτόν τον μύθο των Ελευσινίων Μυστηρίων.

Ας τον πάρουμε ως Μύθο, όχι ως στάδιο μύησης. Και θα το αναφέρουμε παρακάτω, μέσα στο ασυνείδητο.

Ο Κάρλ Γιούνγκ (Carl Gustav Jung) έχει γράψει 7 διαλόγους προς τους νεκρούς και 3 πραγματείες που αφορούν το φόβο μέσα στο ασυνείδητο και πως αυτό λειτουργεί, χρησιμοποιώντας την Περσεφόνη.

Η Περσεφόνη που ετυμολογικά σημαίνει ο θάνατος του φωτός, ουσιαστικά ταυτίζεται και με την Εκάτη και με τη Δήμητρα. Είναι το ίδιο πρόσωπο. Είναι η θηλυκή θεότητα στις φάσεις της. Γι αυτό και ανοίγει ένα χάσμα και καταπίνει την Περσεφόνη. Το χάσμα της ύλης.

Όταν πλάστηκε ο πρώτος άνθρωπος κι αυτό θα το δούμε και στον Πλάτωνα, δεν πλάστηκε καθ’ εικόνα και ομοίωση όπως λένε οι γραφές, αλλά πλάστηκε από έναν δημιουργό και συνδημιουργούς θεούς, που σημαίνει ότι υπάρχει ένας ανώτερος Θεός, που είτε επιβλέπει, είτε δεν γνωρίζει ακριβώς την δημιουργία της ύλης. Και δεν την γνωρίζει, γιατί είναι ένας Πνευματικός θεός. Είναι το αγαθό, είναι το ιδεώδες. Όταν λοιπόν αρχίζει να δημιουργείται η ύλη από κάποιους δημιουργούς που δεν αναφέρονται ποιοι είναι, γι αυτό και οι γνωστικοί λένε ότι ο κόσμος που ζούμε, ο κόσμος της ύλης είναι ο κόσμος του σατανά, ο κόσμος του κακού. 

Γιατί είναι ένας ξεπεσμένος κόσμος. Επειδή τρεφόμαστε από ζωντανά όντα. Επειδή έχουμε την επιθετικότητα, επειδή αυτή ακόμη η επιθετικότητα και η σύγκρουση ακόμα και σε κυτταρικό επίπεδο και σε κοσμολογικό,  αποτελεί τη δημιουργία. Μία έκρηξη. «Πυρ πάντων πόλεμος», λέει ο Ηράκλειτος. Το ίδιο λέει και ο Αναξιμένης.

Αν δεν έχουμε σύγκρουση δεν έχουμε δημιουργία.

-Ο Διόνυσος γεννήθηκε κάπως έτσι, από το πυρ των κεραυνών.

-Ο Διόνυσος ουσιαστικά, υπήρχε σε λατρεία στην Ινδία γύρω στο 10.000 π.χ Η ένθεη μανία, οι χοροί, τα τραγούδια, οι ωμοφαγίες που γίνονται σε ασυνείδητο επίπεδο, γίνονται γιατί πρέπει να περάσεις στο ασυνείδητο. Αυτή είναι και η μύηση.  Όταν περάσεις στο ασυνείδητο, μέσω του οίνου, μα, ο οίνος αυτός είναι συμβολικός. Είναι  δηλαδή, ότι ανοίγω τον εαυτό μου στην αλήθεια, ανοίγω την ψυχή μου στα κατώτερα ένστικτά μου. Ούτως ώστε να τα βιώσω και μέσα από αυτά να ανέβω.

Ένα στάδιο, μια μέθοδος, είναι αυτή. Είναι η μέθοδος που εφαρμόζουν και οι Σούφι μέχρι σήμερα.

Περνάει στη λήθη. Μέσα στο  ασυνείδητο, στο σκοτάδι.

-Πως γίνεται η μύηση;

-Υπάρχουν δύο τρόποι για να μυηθούμε. Είτε να βυθιστούμε στο σκοτάδι και να ανακαλύψουμε εκεί το φως, είτε να ασκηθούμε ούτως ώστε να ακολουθούμε πάντα το φως. Αν θεωρήσουμε δηλαδή ότι θέλουμε να γνωρίσουμε  τον εαυτό μας, που αυτό είναι και μύηση, το γνώθι σ αυτόν.

-Ο Πλάτων αναφέρει πως η ψυχή, όταν φτάσει στη γη και τον ανώτερο κόσμο έχει ήδη κατακτήσει τις νοητές αλήθειες και εξαιτίας αυτών διαθέτει τη δύναμη της πνευματικής ανόδου. Η ψυχή, όμως, η οποία δεν έχει την ικανότητα να εξαγνιστεί από μόνη της, απομακρύνεται από τη θεϊκότητα.

-Εδώ έχουμε την θεωρία του Πλάτωνα για τις ψυχές που έχουν μέσα τους το θεϊκό σπινθήρα και για τις ψυχές που έχουν τη δυνατότητα να τον αποκτήσουν. Δεν είναι δηλαδή όλες οι ψυχές στο ίδιο επίπεδο εξέλιξης.

Αυτό δεν είναι ρατσιστικό, γιατί όλες έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν.

Ο Εμπεδοκλής έλεγε: εγώ έζησα 3.000 χρόνια μέχρι να φτάσω στο επίπεδο να θυμηθώ τις προηγούμενες ζωές μου.

Οι άνθρωποι που μας έδωσαν αυτές τις αλήθειες κι έφτασαν στην Ορφική γραμματεία και στον Πλάτωνα, ουσιαστικά μας τις δίνουν τμηματικά και πρέπει να τις συνδυάσουμε.

Ο Πλάτωνας αναφέρει πολλά πράγματα για τα Ελευσίνια Μυστήρια, για τα Καβείρια και επίσης για τα άρρητα μυστήρια του Διός. Χρησιμοποιεί το παραμύθι γιατί δεν μπορεί να το αποκαλύψει διότι δεσμεύεται από έναν όρκο των μυστηρίων.

Στον Κρότωνα όταν διάλεγε τους μαθητές του ο Πυθαγόρας, διάλεγε άτομα που λειτουργούσαν με θάρρος απέναντι στην κοινωνία, με προσήνεια, χωρίς φόβο απέναντι στο θάνατο και την αρρώστια. Και τους έβαζε μια άσκηση. Για 5 χρόνια να κινούνται μέσα στην κοινωνία χωρίς να μιλάνε. Όρκος σιωπής. Το έκανε αυτό γιατί όταν φτάσουμε σε ανώτερες βαθμίδες μύησης, η αντίληψη για την πραγματικότητα φαινόταν τελείως διαφορετική. Καθώς θα έχουμε μετουσίωση όλων των ενεργειακών κέντρων, ξεκινώντας από τα πάνω, γιατί θα άλλαξει πρώτα η δομή της σύνδεσής μας με τον κόσμο των ιδεών και ύστερα θα φτάσει το σώμα το υλικό να έχει μετατροπές.   

Ουσιαστικά τα μυστήρια είναι αλλαγές αντίληψης.

Τι θα συμβεί τώρα σ έναν άνθρωπο που βλέπει ενέργειες αντί μορφές;

Τι θα συμβεί αν ακούει τις σκέψεις των άλλων;

Ένας τέτοιος άνθρωπος απλά θεωρείται ψυχοπαθής. Ακόμη και σήμερα.

Γι αυτό είναι και άρρητα τα μυστήρια. Γιατί αν ειπωθούν και όσο φανερώνονται, γίνονται επικίνδυνα για αυτόν που κατέχει τη γνώση.

Τη σχολή του Πυθαγόρα στον Κρότωνα, την κατέστρεψαν οι ίδιοι οι κάτοικοι που φοβήθηκαν τις ικανότητες αυτών των ανθρώπων. 

-Να μιλήσουμε λιγάκι για τα Πυθαγόρεια Μαθηματικά και τους αριθμούς;

-Κάθε αριθμός συνδέεται και με μια θεότητα. Υπάρχει στο τέλος του βιβλίου μου αυτό, ως αναφορά. Φτάνουμε να μιλάμε και για διαφορετικές διαστάσεις. Για παράδειγμα ο αριθμός 3 συνδέεται με το οκτάεδρο και συνδέεται με τον Ερμή. Το οκτάεδρο δεν είναι αντιληπτό από τον ανθρώπινο νου. Και η Τετρακτύς  των Πυθαγορείων που είναι ένα τετράγωνο μέσα σε ένα τρίγωνο.

Γι αυτό και οι Πυθαγόρειοι, χρησιμοποιούσαν όχι αριθμούς αλλά τελείες.

Για να δηλώσουν τις επιφάνειες και τις διαστάσεις.

-Θα μπορούσατε να περιγράψετε τις βαθμίδες μύησης όσο πιο απλά γίνεται;

-Η Α’ βαθμίδα, αφορούσε μια άσκηση και μια αποχή. Κανόνες όπως «δεν θα τρώμε συγκεκριμένες τροφές», «δεν θα μιλάμε, κι όταν το κάνουμε θα προσέχουμε τι λέμε». «Αν μπορούμε, δε θα μιλάμε καθόλου» όπως έλεγε ο Πυθαγόρας στους εκλεκτούς του. «Θα έχουμε έναν τρόπο ζωής, σύμφωνα με τα δικά μας θέλω, έστω και αν είναι αντικοινωνικός».

Και αν το σκεφτείτε, βλέπετε ότι όλοι αυτοί οι μύστες δεν δέχονται και δεν σέβονται το κοινωνικά στερεότυπα.

-Αυτό αν θυμάμαι έχει σχέση με το διδακτορικό σας;

-Βεβαίως. Δηλαδή το κοινωνικό συμβόλαιο του Ρουσώ. Που όμως έχουμε έναν διαφωτιστή, επηρεασμένο πάρα πολύ από την αρχαία σοφιστική στο πολιτικό επίπεδο, αλλά και από τους Προσωκρατικούς φιλοσόφους, ο οποίος λέει ότι η κοινωνία ουσιαστικά  δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Διότι δεν μπορούμε να αναπτύξουμε τις δυνατότητες μας, μέσα σε περιορισμούς. Όταν έχουμε περιορισμούς, περιορίζεται η αντίληψη.

Πρώτα απ΄ όλα δεν είναι σωστές οι αισθήσεις μας. Ύστερα το δεύτερο που μαθαίνουν είναι ότι ο κόσμος μας είναι ανάποδος.

Ο Πλάτων λέει ότι τον έφτιαξαν κάποιοι δημιουργοί Θεοί.

Αυτοί έφτιαξαν τον ανάποδο από τον Πνευματικό κόσμο.

Τον υλικό. Άρα είναι σαν να βλέπουμε σε καθρέπτη, τα πνευματικά δρώμενα.

Το πρώτο άρα που πρέπει να μάθουμε, είναι ότι δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι όλο αυτό που βλέπουμε γύρω μας, είναι υπαρκτό.

Να ζούμε στην κοινωνία, αλλά να μην δίνουμε ιδιαίτερη σημασία σε όλα αυτά.

-Η Β’ βαθμίδα είναι το στάδιο της Περσεφόνης;

-Ναι. Τι κάνουμε εδώ; Πρέπει να ξεφύγουμε από το Α΄ στάδιο. Δηλαδή να ξεφύγουμε από την απάθεια. Δεν είμαστε αναίσθητοι, δεν είμαστε απάνθρωποι και απαθείς, αλλά όπως και να το κάνουμε ένα δομημένο σύστημα άδικο που στηρίζεται σε μία ήδη άδικα δομημένη φύση, πρέπει να το ξεπεράσουμε. Να γίνουμε πιο ανθρώπινοι. Στη συνέχεια να αποδεσμευτούμε από τα κατώτερα ένστικτα, τις ορμές της ψυχής. Σωρεία ασκήσεων για να απαλλαγούμε από αυτά.

-Δώστε μου ένα παράδειγμα.

-Για να απαλλαγούμε από ένα θυμό, είναι να ζούμε με ένα άτομο που το αντιπαθούμε ή μας έβλαψε, ούτως ώστε να μάθουμε να το αγαπάμε. Να μάθουμε να δεχόμαστε μέσα στην κοινωνία την απόρριψη και το χλευασμό. Ήταν ένα είδος άσκησης.

Ο Σωκράτης, υπήρξε δάσκαλος του Αλκιβιάδη και ο μαθητής ήθελε να μυηθεί. Δεν μπορούσε όμως, γιατί ήταν εγωπαθής, διαφωνούσε με τις απόψεις των άλλων, δεν άφηνε το δάσκαλο να μιλήσει και δημιουργούσε ένα χάος.

Γύρω από αυτό το Β΄ στάδιο, υπάρχει μια αστεία ιστορία για τον Αλκιβιάδη, ο οποίος ήταν ατίθασος μαθητής.

Ο δάσκαλος τότε του είπε, να τον νουθετήσει η οικογένειά του.

Ο Αλκιβιάδης είπε πως θα γίνει αυτό δάσκαλε;

Η μητέρα μου, μου κάνει όλα τα χατίρια κι ο πατέρας μου δεν υπάρχει κάτι στο υλικό κομμάτι που να μην μου το προσφέρει.

Πως θα φτάσω λοιπόν εγώ στη στέρηση και την ταπεινότητα;

Του λέει τότε ο Σωκράτης: θα αγοράσεις έναν δούλο και θα τον βάζεις να σε βρίζει 7 φορές τη μέρα.

Να σου λέει ότι είσαι εγωιστής, άσχημος, μνησίκακος, οξύθυμος, κ.λ.π.

Έτσι κι έγινε.

Κάποτε, έτυχε ένας αντίπαλος στρατηγός του Αλκιβιάδη, να ανέβει στο βήμα στην εκκλησία του Δήμου και να αρχίσει να τον προσφωνεί με τα παραπάνω λόγια.

Ο Αλκιβιάδης γέλασε.

Τον ρωτά κάποιος: Στρατηγέ μου, γιατί γελάς, όταν ο άλλος σε προσβάλει;

Και απαντά εκείνος: Αυτό τουλάχιστον είναι τσάμπα. Δεν το έχω πληρώσει. Γιατί για να μάθω να δέχομαι την αρνητική κριτική και να γελάω, το πλήρωσα.

Από την ψυχολογία δεν το έχουμε μάθει αυτό. Αντιβαίνει λοιπόν σε μια ανοικτή κοινωνία, όπου ο καθένας μπορεί να εκφράζεται όπως θέλει.

Γιατί μας λένε, ότι δεν θα κάτσεις να σε χλευάσει ο άλλος.

Αλλά όχι. Θα το ανεχτείς. Θα τον ακούσεις, θα δεις τι έχει να πει.

Δεν σημαίνει ότι θα μειωθείς εσύ ο ίδιος.

Πρέπει μέσα σου να είσαι ισχυρός.

Να διατηρείς το εσωτερικό σου φως.

Να μην το σκοτώνεις εσύ ο ίδιος.

Αυτή η ωραία ιστορία όπως άλλες, είναι μέσα στα μυστήρια.

Του Διόνυσου του Στρατηλάτη, ο Παυσανίας την παρουσιάζει εκείνη την εποχή σαν μια κωμωδία, όπου ο Διόνυσος μαζί με τις Μαινάδες του και τον Πάνα, επιτέθηκαν στους ελέφαντες των Ινδών και τους κατατρόπωσαν. Βεβαίως η φύση όταν επιτίθεται το κάνει με πολλούς τρόπους.

Με καταιγίδες, φωτιές κλπ. Και πολύ εύκολα. Είναι αδύνατον να τα βάλεις με το Διόνυσο είτε τον Πάνα, που αποτελούν τη εμψύχωση της φύσης σε όλες τις μορφές της. 

-Να πάμε στο Γ΄ στάδιο;

-Το Γ΄ στάδιο, είναι τα εποπτικά Μυστήρια των Τιτάνων.

Είναι ακόμη ένα υλικό στάδιο μύησης.

Εδώ πρέπει να φύγουμε από τους Τιτάνες, οι οποίοι είναι οι δημιουργοί θεοί. Αυτοί που έφτιαξαν τον κόσμο. Γι αυτό έχουμε και την Τιτανομαχία, συμβολικά με το 12θεο πολεμά με τους Τιτάνες.

Γιατί φτιάχνουν έναν υλικό κόσμο αυτοκαταστρεφόμενο κυκλικό, που τρέφεται από τον ίδιο του τον εαυτό.

Αυτός ο κόσμος είναι λογικό να είναι άδικος.

Και είναι λογικό να οδηγεί στο θάνατο.

Να μην περιλαμβάνει την ομορφιά, την αθανασία και την αιώνια νεότητα.

Γι αυτό στην Αίγυπτο θρηνούν όταν γεννιέται ένα παιδί και γιορτάζουν όταν κάποιος πεθάνει.

Ο Σωκράτης όταν ήπιε το κώνειο είπε: Θυσιάστε στον Ασκληπιό ένα πετεινό γιατί με γλύτωσε από την ασθένεια της ζωής επιτέλους.

Από τον πόνο, από την ανάγκη, από το άδικο, από όλο αυτό που είναι μια φυλακή. Κι από τις ίδιες τις αισθήσεις που μερικές φορές δεν μας δείχνουν την αλήθεια.

Φεύγω δηλαδή από το νοητικό στο Γ’ στάδιο. Φεύγω από την ύλη. Και ο εγκέφαλος ύλη είναι. Και περνάμε στο υπεραισθητό.

Ιστορίες υπάρχουν πολλές. Μέσα στο τελεστήριο των Ελευσινίων, υποτίθεται ότι υπάρχει το ορυκτό που λέγεται γρανάτης. Ο γρανάτης αντανακλά το φως και το σκοτάδι. Μέσα από τις εναλλαγές φωτός και σκοταδιού σε μια μέρα και ροή μύησης, ξεχνούσε το νοητικό επίπεδο και περνούσε στο υπερσυνείδητο.

Θα έφτανε στην υπεραίσθηση. Στην  υπερψυχή του. Στον ανώτερό του εαυτό.

-Δ΄ μυητική βαθμίδα και σπουδαίος λόγος κα Κακογιάννου.     

-Τα μεγάλα μυστήρια του Ζαγρέα είναι μετά, ο Διόνυσος.

Ξεχάσαμε την κοινωνία, αφήσαμε πίσω τα κατώτερα ένστικτα και αισθήματα, αφήσαμε τις ορμές μας, ακόμη και την απάθεια, ακόμη και τη σκέψη.

Και περνάμε στα μεγάλα μυστήρια του Ζαγρέα που είναι η έκσταση, η αυτοψία, η ένωση με τη Θεότητα αλλά και η απορρόφηση του εαυτού μας  στην ενότητα.

Πρόκειται δηλαδή για την Κοσμογονία.

Πως θα φτιάξω τον κόσμο μέσα μου. Γιατί κάθε άνθρωπος είναι κι ένας ολόκληρος κόσμος. Ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι εγώ την πραγματικότητα μου είναι ο κόσμος μου.

Το ΕΙΝΑΙ μου.

Εδώ περνάμε σε μια μορφή ανώτερου ΕΓΩ.

-Όταν λέμε «ΕΙΜΑΙ» λοιπόν, φτάνουμε εδώ.

Ναι είναι το «Εγώ Ειμί»   

-Ε΄ μυητική βαθμίδα

-Εδώ έχουμε τα άρρητα μυστήρια του Διός

Σ΄ αυτή τη βαθμίδα έχουμε την απορρόφηση της ψυχής στη Θεότητα.

Αναφέρεται στο Φαίδωνα και στο Φαίδρο και σε ολόκληρη την Ελληνική Φιλοσοφία που αποτελεί τον αυτοσκοπό.

Να φτάσουμε στο ανώτερο σημείο της εξέλιξης μας.

-Στη Θέωση δηλαδή;

-Όχι ακριβώς, γιατί είναι η προσωπική Θέωση του καθένα μας. Γιατί ο καθένας διαφορετικά θα εξελιχθεί, διαφορετικά θα φτάσει. Ο Πλάτων λέει ότι είμαστε φτιαγμένοι απ΄ την ψυχή των άστρων και του σύμπαντος. Ο καθένας όταν φτάσει σ΄ αυτό το μυστήριο, θα έχει πρόσβαση στο αστέρι της γενέσεως του. Γι αυτό είναι άρρητα μυστήρια. Γιατί αν ειπωθούν σ έναν σύγχρονο άνθρωπο, θα θεωρηθούν τουλάχιστον παλαβά.

Γι αυτό δίνω αυτά τα στοιχεία στα βιβλία μου και μετά αλλάζω τη δομή του βιβλίου δίνοντας τις πληροφορίες και τις πηγές.

Δίνω πρώτα την ιστορία και μετά τη βάση της.

-Θα έπρεπε να τα διδαχτούμε, εφόσον επιθυμούμε αυτά τα βήματα.

-Ουσιαστικά τα μυστήρια δεν ήταν τίποτα άλλο από διδασκαλία. Δεν ήταν κάτι το περίεργο ή  ενεργειακά άσχημο.

Η λέξη «όργιο» στα αρχαία Ελληνικά σημαίνει «έργο». Οπότε όταν λέμε Διονυσιακά όργια εννοούμε έργα. Είναι λέξη που έχει παραφραστεί. Ειδικά στο Ηλιοστάσιο, γίνονταν ισχυρότατες τελετές που αφορούσαν τον Θεό Απόλλωνα. Δεν ήταν λοιπόν όργια σεξουαλικού τύπου. Δυστυχώς το πράγμα έτσι γίνεται λίγο γελοίο. Είναι και μερικοί που φτάνουν σε ακρότητες, επειδή αυτό ακριβώς «πουλάει».

Και αυτό είναι ντροπή για την Ιστορία μας, για τους Φιλοσόφους μας.

Γιατί εμείς δεν είχαμε θρησκεία. Είχαμε Φιλοσοφία. Εμείς είχαμε σκέψη. ¨Όλα στηρίζονται σε λογικές δομές.

Η Κβαντική φυσική το αποδεικνύει σήμερα. Αποδείξεις υπάρχουν.

Ακόμη και ο Σλήμαν διάβαζε ένα παραμύθι, την Ιλιάδα. Κι από κει αποδείχθηκε ότι υπήρχε η Τροία. Ένα Παραμύθι του Ομήρου, μπορεί να μας οδηγήσει στην αρχαία Ελληνική Ιατρική. Σε φάρμακα της φύσης. ¨Όπως το περίφημο μώλυ. Που το έδινε η Κίρκη και μετέτρεπε τους άνδρες σε ότι ήθελε.

-Ποιό ήταν αυτό το βότανο;

-Ο μανδραγόρας. Είναι απλά ένα ηρεμιστικό. Η Κίρκη έδωσε τον μανδραγόρα,  οι ναύτες του Οδυσσέα χαλάρωσαν κι ο καθένας μπήκε στο δικό του κόσμο. Το αντίδοτό του που το έφερε ο Ερμής, που δεν ήταν τίποτε άλλο από μία ρίζα. Αυτή του δεντρολίβανου. Αν την βράσεις, ξυπνάς.

-Γιατί πρέπει ένας άνθρωπος να φτάσει μεγάλος στην αναζήτηση και να μην έχει όλη αυτή τη γνώση από παιδί; Αφού όλη αυτήν τη γνώση οι αρχαίοι πρόγονοί μας την παρείχαν σε όλον τον κόσμο; Αυτό από κάπου ξεκινά. Πέρα από  το γεγονός του ότι όποιος έχει αυτή τη γνώση έχει την ηθική υποχρέωση να την μεταδώσει.

-Είναι πρώτα απ΄ όλα θέμα παιδείας. Η παιδεία έχει μείνει στη γραμματική και το συντακτικό. Απαραίτητο είναι να διδαχτεί ο Αριστοτέλης, γιατί περιέχει στοιχεία ψυχολογίας, κοσμογονίας, δημιουργίας των ανθρώπινων συναισθημάτων. Γράφει για την αγάπη και το θυμό. Είναι και απλός στη γραφή του. Ο Πλάτων έχει κομμάτια όπως είναι η περιγραφή του κάτω κόσμου, όπου ξεπερνάει την κόλαση του Δάντη.

Με τους 3 ποταμούς, τον Πυριφλεγέθωντα και τον Κωκυτό.  

Ο πρώτος γεμάτος φωτιά, και ο δεύτερος γεμάτος θρήνο. Και μετά έχουμε το ποτάμι της λήθης, όπου ξεχνάμε τα πάντα και ηρεμούμε. Και φτάνουμε στην Αχερουσία λίμνη, όπου περνάει ο γνωστός βαρκάρης, γι αυτό και του δίνει νόμισμα. Το νόμισμα δίνεται γιατί πρέπει να πληρώσουμε την άνοδο μας στο επίπεδο της ένωσης με τη ενότητα της φύσης, με την ενότητα του όντος.

Ας το διδάξουμε τουλάχιστον μέσα από ένα παραμύθι.

Όπως του μύθο του Σίσυφου. 

Κι ο ίδιος ο Θεός δεν μπορεί να σε βοηθήσει αν εσύ ο ίδιος δεν βιώσεις τον ψυχικό σου θάνατο. Ο καθένας έχει έτσι δομημένη την προσωπικότητά του έτσι ώστε να μπορεί να εξελιχθεί. Αλλά και το βαθύτερο Εγώ αφυπνισμένο. Γεννιόμαστε με ανοικτά όλα τα ενεργειακά μας κέντρα. Μας τα κλείνει η κοινωνία, η άγνοια, η προκατάληψη.

Γι αυτό ο «Προμηθέας Δεσμώτης» δεν διδάσκεται στα σχολεία. Η «Ορέστεια» επίσης. Γιατί θίγουν το θεσμό της οικογένειας. Η οικογένεια είναι ένα στερεότυπο, επειδή η οικογένεια είναι μια οικογενειακή μονάδα. Υπάρχουν λόγοι.

-Γιατί αλλάζουν όνομα όσοι ασχολούνται με τα πνευματικά;

-Διότι ξαναγεννιούνται και ξαναβαπτίζονται. Πολλοί μάλιστα, συμπτωματικά, μυούνται στο Γ’ στάδιο μύησης την ημέρα των γενεθλίων τους. Εκεί δίνεται και ο χαιρετισμός «Καλώς ήρθες ξαναγεννημένε άνθρωπε».

-Τι είναι ο χωροχρόνος;

-Ο χωροχρόνος είναι μια ενότητα. Είναι γνωστό ότι αν είμαστε στη 2η διάσταση και στο πάτωμα έβαζα μια ευθεία γραμμή. Θα ήταν ένας τοίχος που θα έβλεπα το ον της 2ης διάστασης και δεν θα μπορούσε να περάσει. Τώρα που είμαι στην 3η διάσταση και βλέπω ένα τοίχο, φυσικά και μπορώ να τον περάσω. Το θέμα είναι ότι αν το κάνω και το δει κάποιος τι έχω να πάθω.

Κινείσαι λοιπόν με το ανώτερο αιθερικό κι αν θέλεις αργότερα με το νοητικό και γίνεσαι και ορατός.

Ο Πυθαγόρας δίδασκε σε 10 διαφορετικά σημεία ταυτόχρονα, ενώ κοιμόταν στο κρεβάτι του.

-Ποιά είναι τα 3 στάδια μυήσεως των γνωστικών;

-Κατά τον Ιάμβλιχο είναι ο εσωτερικός χριστιανισμός.

Το 1ο στάδιο δημιουργείται από την στιγμή που γεννιέται μέσα στην ψυχή του ανθρώπου η γνωστική νόηση, η οποία του δίνει τον απαραίτητο ηρωισμό ώστε να δαμάσει τον εγωισμό του, να γνωρίσει ότι έχει πάθει, να τα καταπολεμήσει και να τα εξαλείψει.  Η γνώση  των παθών είναι πολύ σημαντική για τον άνθρωπο, διότι θα τον βοηθήσει να πετύχει τη οριστική εξάλειψη του ΕΓΩ του.

Το 2ο στάδιο, αρχίζει στον άνθρωπο εκείνο, στον οποίο πέτυχε η οριστική εξάλειψη όλων των ειδών του θανάτου. Ορίζεται ως πνευματική αναγέννηση.

Με την επίτευξη της αναγέννησης, ο άνθρωπος αποκτά τη σοφία εκείνη που θα του επιτρέψει να εκδηλώσει μεγαλύτερη διαισθητικότητα του πνεύματος στις αλήθειες της φύσεως.

Το 3ο στάδιο αρχίζει με την απόκτηση πνευματικού οργανισμού. Αφήνουμε τον υλικό οργανισμό.

Το πνεύμα μου όπως και να ορίζεται, (ορίζεται σαν αιθέρας) είναι ο οργανισμός μου.

Άρα, αποκτώ όποια μορφή θέλω. Έτσι κι αλλιώς, η μορφή μας δεν είναι η πραγματική.

Γι αυτό κι όταν θέλουμε να γίνουμε αρεστοί στους άλλους και όμορφοι, ξεχνάμε ότι από μέσα μας πηγάζει η ομορφιά η πραγματική.

Είναι και αυτό ένα στερεότυπο.

Ο Επίκουρος έλεγε ότι όταν βλέπουμε τους άλλους όμορφους, τους βλέπουμε γιατί εμείς είμαστε όμορφοι.

Ο πνευματικός οργανισμός, δημιουργεί την πραγματική ομορφιά.

Για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, αυτό είχε την έννοια της μορφής.

Όταν έχω πνευματικό σώμα, αποκτώ μορφή. Γιατί πριν δεν έχω σχήμα. Είμαι άσχημος. ¨Όταν αποκτήσω, γίνομαι όμορφος. Έχω τη μορφή μου.

Κι αυτό από τον Ιάμβλιχο είναι μια επιφάνεια. Δεν θα τα πει όλα.

-Ποια είναι τα 4 γήινα στοιχεία ; Και τι είναι ο Αιθέρας;

-Η φωτιά, το νερό, ο αέρας τα μέταλλα και τα ορυκτά. Ο αιθέρας είναι το Πράνα των Ινδών. Δεν είναι συγκολλητική ουσία. Είναι η ενέργεια που υλοποιεί το σύμπαν.

Επίσης από το Δημόκριτο, ονομάζεται αμέριστη ουσία. Αχώριστη.

Είναι το κενό μεταξύ των ατομικών σωματιδίων. Σύμφωνα με τον Λεύκιππο και το Δημόκριτο. Αποδεικνύεται και στη σημερινή φυσική. Διότι η ύλη μας δεν στηρίζεται μόνο στο νερό. Το νερό στηρίζεται στο κενό. Το κενό ανάμεσα στα μόρια.

Η φύση των ατόμων είναι ο αιθέρας.

-Πριν κλείσουμε, θα ήθελα τον ορισμό της λέξης «Μύηση»

-Μυώ σημαίνει κλείνω. Κλείνω τα μάτια, τα αυτιά, τη μύτη, το στόμα, ξεχνώ τις αισθήσεις μου.

-Τι έχετε να μας πείτε για την αθανασία της ψυχής;

-Η αθανασία της ψυχής είναι το χωροχρονικό συνεχές. Είναι η Διάς των Πυθαγορείων. Αυτό που ονομάζουν το έτερον άπειρον. Δηλαδή το να φτάσω στον άλλο μου εαυτό που είναι άπειρος.

Ο άλλος εαυτός δεν είναι μόνο φωτεινός, είναι και σκοτεινός.

Γι αυτό η δυναμική του ονόματος μας έχει μεγάλη σημασία. Διότι μέσα από αυτόν μπορούμε να ελέγξουμε το σκοτάδι μας. Βλέπουμε τη σκιά μας. Όποιος μπορεί να βλέπει  τη σκιά μέσα του, τότε μπορεί και να την ελέγχει.

Στο επόμενο μου βιβλίο, υπάρχει ένα κεφάλαιο με τίτλο «Η Ψυχή δαίμονας» Από αυτήν πρέπει να απαλλαγούμε. Τότε, αλλάζει το D.N.A., αλλάζει η δομή του αίματος, αλλά γι αυτό πρέπει να βρω αποδεικτικά στοιχεία.

Το φωτογραφικό υλικό και η συνέντευξη είναι της ΚατερίναςΜαγουνάκη

Συντονισμός Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Δείτε ακόμη