Αν έχω αναγνωρίσει ότι «εγώ είμαι», τότε «εγώ μπορώ» και νιώθω ότι αξίζω και δικαιούμαι να «θέλω».

Αν έχω αναγνωρίσει ότι «εγώ είμαι», τότε «εγώ μπορώ» και νιώθω ότι αξίζω και δικαιούμαι να «θέλω». Τότε τα «θέλω» μας, έχουν εντελώς διαφορετική σημασία και διαφορετική δυναμική. Γιατί καθώς εμείς απελευθερώσαμε τον εαυτό μας και γνωρίζουμε ποιοι είμαστε, τότε και τα θέλω μας είναι ελεύθερα από «πρέπει», «κατέχω», ανθρώπινες προσδοκίες και ανθρώπινες ελπίδες. Και μόνο σ’ αυτή την περίπτωση τα «θέλω» μας καθρεφτίζουν και αντανακλούν τον αληθινό μας εαυτό και είναι δικά μας. Όταν όμως φτάσουμε σ’ αυτό το επίπεδο εξέλιξης τότε το εκπληκτικό είναι ότι αρχίζουμε να λειτουργούμε αφαιρετικά σχετικά με τα «θέλω» μας και ανακαλύπτουμε ότι τα «θέλω» μας είναι πολύ λίγα, γιατί δεν νιώθουμε πια ελλιπείς. Γιατί μέσα μας νιώθουμε ολοκληρωμένοι και πλήρεις. Και οι αλλαγές που έχουν συντελεστεί μέσα μας έχουν εκφραστεί και έξω από μας κι έχουμε δημιουργήσει μια καινούργια πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα υγείας αφθονίας, αρμονίας και πληρότητας. Στη διαδικασία της εξέλιξής μας, εμείς δουλεύουμε με τον εαυτό μας και ο εαυτός μας δουλεύει για μας και οι αλλαγές απλά συμβαίνουν και έξω από εμάς, χωρίς να χρειάζεται καν να εκφράσουμε οποιοδήποτε «θέλω» μας.

Επιλέγει η  Kaiti Tsoli 

Τη φωτογραφία επιλέγει η Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου