δεν ειναι οι σελιδες που τρεξαν στο τελος του βιβλιου..
μα τα δακτυλα που βιαστηκαν να τις γυρισουν στο αμαθητο παρακατω.
οι αληθειες δε βρεξανε το χθες,οχι...
το ποτισαν ομως..
χρυσισε η σιωπη..
σωπασα κ εγω..
οχι γιατι το φως μου δε σε ειδε..
μα γιατι σε καταλαβε!
μα τα δακτυλα που βιαστηκαν να τις γυρισουν στο αμαθητο παρακατω.
οι αληθειες δε βρεξανε το χθες,οχι...
το ποτισαν ομως..
χρυσισε η σιωπη..
σωπασα κ εγω..
οχι γιατι το φως μου δε σε ειδε..
μα γιατι σε καταλαβε!
Από την Μαρία Κολλιού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου