Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΤΑΒΛΩΝ ΤΟΥ ΑΥΓΕΙΑ

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΧΟΟΥ 

ΚΑΙ Ο ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΤΑΒΛΩΝ ΤΟΥ ΑΥΓΕΙΑ

Από τη Χριστίνα Φούσκα 

Τη σχέση μπορεί να έχει η εποχή του Υδροχόου

 με αυτόν τον άθλο του ημίθεου Ηρακλή;

Λέγεται πως το μέλλον έχει γραφτεί απ’ το παρελθόν,

και πραγματικά, αν κοιτάξουμε βαθιά πίσω απ’ τον ελληνικό μύθο,

δεν έχουμε παρά να ανακαλύψουμε τη διαχρονική αυτή αλήθεια.

Μια αλήθεια που συνδέει την ανθρώπινη διάσταση με τη θεική,

την επίγνωση με την υπέρβαση, τη ψυχή με την ουσία της.

Η ιστορία μας μαθαίνει τη πορεία προς τα αρχέτυπα,

ο μύθος εμπερικλύει και ενσαρκώνει αυτά τα αρχέτυπα.

Ο Ηρακλής είναι ένας ήρωας.

Οι Θηβαίοι τον τίμησαν όσο κανέναν άλλο.

Ημίθεος, πατέρας του ο θεός Δίας και μητέρα του η Αλκμήνη.

Το φθαρτό σώμα του έγινε η αιτία της μεγάλης του περιπέτειας

προς την αναζήτηση του θείου.

Αναλύοντας του δώδεκα άθλους του Ηρακλή

θα ανακαλύψουμε μια στενή σχέση

με τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού.

Μια αντιστοιχία φαίνεται να ξεδιπλώνεται

ανάμεσα στον κάθε άθλο και το πέρασμα του Ήλιου απ’ τα διάφορα ζώδια,

σταθμοί στη μεταμόρφωση της φύσης

αλλά και της εξωτερικής και εσωτερικής πορείας του ανθρώπου.

Ο κάθε άθλος του ήρωα – ανθρώπου

φαίνεται εδώ στο πεδίο της μάχης του φυσικού κόσμου. 

Το κάθε ζωδιακό σημείο δείχνει το χώρο που δραστηριοποιείται η ψυχή,

περνώντας απ’ όλα τα στάδια της μεταμόρφωσης

με σκοπό την ένωσή της με το θείο.

Όλοι μας εμπεριέχουμε και τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού

και καλούμαστε να τα “ξυπνήσουμε” με άθλους

για να μπορέσει να λάμψει μέσα μας το φως και η συνείδηση.

Στο μύθο του καθαρισμού των σταύλων του Αυγεία

ο Ευρυσθέας αναθέτει στον Ηρακλή να καθαρίσει τους σταύλους

που βρίσκονται οι ηλιακές αγελάδες του βασιλιά Αυγεία, γιό του Ήλιου.

Η βρωμιά και οι αρρώστιες απειλούν ολόκληρη τη πόλη

και τίποτα δεν μπορεί να φυτρώσει μέσα σε τόσες ακαθαρσίες.

Ο Ηρακλής κατόρθωσε να περάσει τα ορμητικά νερά

του Αλφειού και του Πηνειού μέσα από τους στάβλους

καθαρίζοντας τη χώρα από τη βρωμιά μέσα σε μια μέρα. 

Τούτοι οι στάβλοι θυμίζουν τους δικούς μας υλικούς,

συναισθηματικούς και νοητικούς σταύλους που είναι γεμάτοι

από ψεύτικες αξίες, απληστία, εκδίκηση, προκαταλήψη

και ένα σωρό άλλες πλάνες που έχουν μολύνει τα γονίδιά μας

αλλά και ολόκληρο το σώμα της ανθρωπότητας.

Ο Ηρακλής γκρέμισε τα φράγματα και έστρεψε τους δυο ποταμούς

με εναρμονισμένη ροή προς τη κάθαρση.

Το ζωδιακό σημείο του Υδροχόου μας δείχνει τον άνθρωπο

που κρατά ένα δοχείο και από μέσα βγαίνουν δυο χείμαροι νερού.

Ο ποταμός της ζωής και ο ποταμός της αγάπης.

Το πρώτο πράγμα που θα ανοίξει τη πόρτα στην εποχή του Υδροχόου

θα είναι να “γκρεμιστούν τα φράγματα”,

έτσι ώστε οι δυο ενέργειες να εναρμονιστούν

και να καθαρίσουν τον κόπρο, το συσσωρευμένο σκοτάδι. 

Η εποχή του Υδροχόου εμπερικλύει την ενότητα σε πνευματικό επίπεδο,

την ταύτηση με κάθε μορφή ζωής και την υπηρεσία για την προστασία της.

Το νερό του φέρνει το φως της ομαδικής συνείδησης και της περιεκτικής αγάπης.

Ο άνθρωπος καλείται να φέρει την ευθύνη του κρατήματος του δοχείου

και να μοιράσει το νερό στη διψασμένη ανθρωπότητα.

Η υπηρεσία προς το πλησίον (εποχή των Ιχθύων)

περνάει σε μια νέα διάσταση, πιο συνειδητή,

μια καινούρια έννοια θυσίας,

όπου το όνειρο του κόσμου θα οδεύσει προς την εκδήλωση του Σκοπού.

Μπαίνοντας στην εποχή του Υδροχόου και για αρκετά χρόνια

οι δοκιμασίες για τη προβολή του φωτός από το σκοτάδι

θα είναι πολλές και απόλυτα ενεργές.

Ήδη έχουμε αρχίσει και τις βλέπουμε σε όλο τους το μεγαλείο

(Κρόνος, κυβερνήτης του πρώτου δεκανού).

Θα ακολουθήσουν τα χρόνια της αυτοσυνείδησης

και της ομαδικής συνείδησης (Ερμής, κυβερνήτης δεύτερου δεκανού),

για να οδηγηθούμε τελικά, μετά δυό χιλιάδες χρόνια από σήμερα,

στην ανάδυση της αδελφικής αγάπης (Αφροδίτη, κυβερνήτης τρίτου δεκανού).

«Κι αν ο δρόμος είναι σκοτεινός, κι η απόσταση της κορφής μου ραγίζει τη καρδιά,

γιατί ποτέ δεν θα τη δω, συνεχίζω να κάνω το χρέος μου

γιατί πιστεύω ότι αυτό το οποίο μας περιμένει

είναι το σύμπαν ολόκληρο μπροστά στη σκόνη του χθες.»

Επιλέγει η Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου