Ένας έρωτας στο ειδώλιο!

Ένας έρωτας στο ειδώλιο

Από τη Μαρία Κολλιού

Η αφρούλα έχει οίκτο ..

Έχει κ καλή καρδιά..

Κ συναίσθημα μεγάλο..

Έχει κ την αρχοντιά.

Έχει κ τον σύζυγό της..

Έναν Άρη δυνατό..

Της πυρώνει το ατσάλι..

Κ το σεξουαλικό ..

Κ ολά αυτά τα βλέπει ο ερμος..

Κ ο Ερμής που να τα πει;

Τρέχει ο δόλιος κουτσομπολης..

Κ τον Δία συναντεί..

Ψιθυρίζει στο αυτί του..

Το ποιόν του ζευγαριού..

Κ ο Δίας μαγεμένος ..

Κάνει επέκταση ζαριού..

Δυονιζεται κ φτανει ..

Σε ουρανό Χωρίς πτυχές..

Θε να δώσει το ρεμάλι..

Σε έναν Κρόνο ενοχές..

Ετυμηγορεί μα μπαίνει..

Μια κυρία με τιμές.

Άκου κρονε..εδώ σελήνη.

Μη δικάζεις πριν να δεις..

Έχει απόρρητο η ευθύνη..

Έχει κ υπερβολές.

Έχει όμως κ ένα βάθος..

Που πολλοί παραποιούν..

Ενσυναίσθηση με βάθος..

Που τον Πλούτωνα ρωτούν.

Έχει χρόνια ξεχασμένα ..

Μα είναι από παιδί..

Κ όταν τα βρει μπερδεμένα..

Ποσειδώνα ανακαλεί..

Δε του αρέσει μα το κάνει..

Γιατί έχει κουραστεί..

Να παιδεύει την χημεια..

Κ τη δίνει στο κρασί..

Ποσειδώνα άκουσε με..

Δε τη βγάζω καθαρή..

Για ανέλαβε τον Άρη..

Εγώ βλέπω το χαρτί.

Έχει γκόμενά εκείνη ..

Τη δειλή τη βαρετή.

Εγώ πλέον δε ταιριάζω..

Είμαι σε βαρύ σκοπό..

Κ τον έρωτα αδειάζω..

Σε τασάκι από καπνό.

Επιμέλεια Κ.Β