''Ουρανοκατέβατοι''

Γιατί ουρανοκατέβατοι; Ουρανοκατέβατοι γιατί ο κόσμος και οι άνθρωποι μερικές φορές μας φαίνονται παράξενοι κι η ζωή μας προσγειώνει σε μια καθημερινότητα, που καθόλου δεν μας αντιπροσωπεύει. Ουρανοκατέβατοι καθώς θαυμάζοντας το σύμπαν, ευχόμαστε να γίνουμε μέρος της μαγείας του, νιώθουμε την ανάγκη να ζήσουμε τα όνειρα, τις επιθυμίες μας και το μυστήριο του κόσμου. Μαζί θέλουμε να προβληματιστούμε και να συζητήσουμε σχετικά με την αστρολογία και τον κόσμο, την ποιότητα ζωής μας (κοινωνία, περιβάλλον, υγεία, κ.ά.) και να ανταλλάξουμε σκέψεις ελεύθερα, υπεύθυνα, δημιουργικά. Οι ιδέες μας μπροστά στο μυστήριο του κόσμου. Εξάλλου ... “A single idea / the sudden flash of a thought / may be worth a million dollars....and a wonderful life”. (Ερμής/Ποσειδώνας);

16/9/20

Ariane Mnouchkine, ΑΡΙΑΝ ΜΝΟΥΣΚΙ΄Ν (1002)

 

Ariane Mnouchkine
ΑΡΙΑΝ ΜΝΟΥΣΚΙ΄Ν (1002)

Από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου



Η Αριάν Μνουσκίν γεννημένη το 1939 στη Γαλλία, σημάδεψε το σύγχρονο παγκόσμιο θέατρο με τις υπέρ-θεαματικές παραστάσεις της. Είχε τις ρίζες της στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, απ’την οποία καταγόταν ο πατέρας της και παραγωγός κινηματογράφου, Αλεξάντερ Μνουσκίν.

Η Ariane είναι το ομώνυμο της εταιρείας παραγωγής "Ariane Films" που ιδρύθηκε από τον πατέρα της. Στα τέλη της δεκαετίας του 50’, πραγματοποιεί το πρώτο της ταξίδι στην Αγγλία(Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης- Ψυχολογία) όπου παρατάει τις σπουδές της, για να ασχοληθεί ενεργά με την θεατρική ομάδα του  πανεπιστημίου. Λίγο αργότερα, θα γνωρίσει στον ίδιο χώρο τον κινηματογραφιστή Κεν Λόουτς, διευρύνοντας έτσι τους ορίζοντες της στον κόσμο του θεάτρου.

Στις 29 Μαΐου του 1964 ιδρύει στην καρδιά του Παρισιού, το περίφημο Θέατρο του Ήλιου (Théâtre du Soleil), το οποίο κι αποτελεί μοντέλο κολεκτίβας. Πρόκειται για έναν πολυπολιτισμικό θίασο, απ’ τη στιγμή που συνενώνει καλλιτέχνες από διαφορετικούς χώρους (θέατρο, χορός, μουσική, κουκλοθέατρο κ.λπ.) κι από διαφορετικές πολιτισμικές κουλτούρες. Όλοι λειτουργούσαν αλληλέγγυα και ισάξια σα μια γροθιά, ενώ το μότο τους ήταν: «ίσος μισθός και ίσες υποχρεώσεις». Η Αριάν Μνουσκίν, πειραματίστηκε με διαφορετικές τεχνικές, επηρεασμένη από την Ινδία, την Ιαπωνία, την Κίνα και το Μπαλί.

Η σκηνοθέτρια Αριάν Μνουσκίν, ανέπτυξε δικα της έργα, όπως πολιτικά-το 1789, καθώς και πολλά κλασικά κείμενα, όπως Μολιέρου «s Δον Ζουάν ή Ταρτούφος . Μεταξύ 1981 και 1984, μετέφρασε και σκηνοθέτησε μια σειρά έργων του William ShakespeareRichard II , Twelfth Night και Henry IV, Part 1, Ιφιγένεια από τον Ευριπίδη και την Ορέστεια (Agamemnon , Choephori και The Eumenides) μεταξύ 1990-92. Έλαβε πολλά βραβεία, εκ των οποίων, το Ibsen και to Μετάλιο Goethe.

Το 1971, η Mnouchkine υπέγραψε το Μανιφέστο του 343, ανακοινώνοντας δημοσίως ότι είχε παράνομη έκτρωση.

Σε συνέντευξη της με ερώτημα για το θέατρο, αναφέρει το εξής: Να βλέπεις, να ακούς, να μαντεύεις αυτό που δεν λέγεται ποτέ. Όταν σας μιλώ για την κοινωνία, σας μιλώ για το θέατρο! Αυτό είναι το θέατρο! Ν’ αποκαλύπτεις τους θεούς και τους δαίμονες που κρύβονται στο βάθος της ψυχής μας. Και στη συνέχεια, να μεταμορφώνεις, έτσι ώστε με τη βοήθεια της Ομορφιάς, που έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει, να γνωρίζουμε και να δείχνουμε ανεκτικότητα στην ανθρώπινη κατάσταση. Δείχνω ανεκτικότητα δεν σημαίνει ούτε καταπιέζομαι ούτε παραιτούμαι! Κι αυτό, λοιπόν, θέατρο είναι!


-Δεν είναι καιρός να ζητηθεί ένα νέο σύμφωνο για την τέχνη και τον πολιτισμό;
Όχι μόνο για την τέχνη και τον πολιτισμό. Αποτελούμε μέρος ενός συνόλου.

Η Αριάν Μνούσκιν, βρέθηκε στην Ελλάδα, την εποχή που οι αγανακτισμένοι, έκαναν σημαντικές δράσεις, όπως για παράδειγμα, την πορεία στο Σύνταγμα και δήλωσε το εξής: «Η εξέγερση των Ελλήνων πιο βαθιά από το γαλλικό Μάη» - «Δικαιοσύνη για τους Ελληνες» ζήτησε με τον πιο εντυπωσιακό και δυναμικό τρόπο η Γαλλίδα σκηνοθέτης Αριάν Μνουσκίν. Με εφηβική ορμή, παρά τα 72 της τότε χρόνια, μια τεράστια λευκοντυμένη μαριονέτα ύψους 3 μέτρων, τοποθετημένη πάνω σε δοκούς -ήταν το τρόπαιο που κουβαλούσαν στους ώμους τους μέλη του γαλλικού θιάσου. 
Από μακριά η εικόνα της λευκοντυμένης μαριονέτας, που αιωρούνταν στα χέρια των ηθοποιών, έφερνε στο μυαλό την αναβίωση κάποιου μεσαιωνικού ή διονυσιακού δρώμενου. Καθώς ο θίασος πλησίαζε προς την πλατεία Συντάγματος είδαν τη μάσκα παρακμής και θανάτου στο πρόσωπο της φιγούρας (Δικαιοσύνη) με σπαθί στο χέρι, ενώ ίχνη αίματος διακρίνονταν τόσο στο πρόσωπο όσο και στο σκισμένο λευκό της φόρεμα. Δυνατά κρουστά και επική μουσική συνόδευαν την πομπή. Ενας ηθοποιός κρατούσε στα χέρια του βέργα με μια τεράστια μεταλλική ζυγαριά στην κορυφή της.



Οι ιαχές «θέλουμε δικαιοσύνη» από τα μέλη του «Θέατρου του Ηλιου» γέμισαν την πλατεία με τεράστια πανό, που έγραφαν ρήσεις των: Ρομέν Ρολάν («Οταν η τάξη είναι αδικία η αταξία είναι ήδη η απαρχή της δικαιοσύνης»), του Αισχύλου («Η ελπίδα δεν θα μπει στο ανάκτορο του φόβου»), του Σέξπιρ («Οι κηφήνες δεν ρουφάνε το αίμα των αετών. Λεηλατούν τις κυψέλες των μελισσών»), του Μπέντζαμιν Κόνσταντ («Η εξουσία ας προσπαθεί να είναι δίκαιη. Εμείς θα προσπαθήσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι»), του Βίκτωρος Ουγκό («Θλιβερό δημόσιο θέαμα. Ο καθείς σκέφτεται μονάχα τον εαυτό του, τα αξιώματα, τις θέσεις, το χρήμα. Οι άνθρωποι παίρνουν τα πάντα, θέλουν τα πάντα, λεηλατούν τα πάντα. Δεν ζουν πια παρά μόνο από φιλοδοξία και πλεονεξία»).

Η Μνουσκίν, εν μέσω χειροκροτημάτων, κάτω από τη σκιά των δέντρων της πλατείας έλεγε μετά το τέλος της δράσης: «Οι άνθρωποι που βρίσκονται τόσες μέρες εδώ, ακόμα κι αν έχουν διαφορετικά κίνητρα, ζητούν ένα και μόνο πράγμα: δικαιοσύνη. Δεν πρόκειται για ζήτημα χρημάτων αλλά, κυρίως για ζητήματα δικαιοσύνης και εθνικής ανεξαρτησίας». «Πιο σοβαρή» Οταν τη ρώτησαν αν αναγνωρίζει ομοιότητες στην εξέγερση των Ελλήνων με εκείνη του παρισινού Μάη το '68, τόνισε: «Δεν ξέρω... Η εξέγερση των Ελλήνων μοιάζει πιο σοβαρή και πιο βαθιά από εκείνη του γαλλικού Μάη. Κι αυτό το λέω, γιατί η οικονομία το 1968 δεν βρισκόταν σε άσχημη κατάσταση όπως είναι σήμερα».

Η βαθιά ανθρωπιστική της στάση, την επιβεβαιώνει εμπράκτως τόσο στη ζωή όσο και στη λειτουργία της ομάδας της. Πιστή στην έννοια του «θιάσου» με την παλιά σημασία του όρου, θεμελιώνει την ηθική του θεάτρου της πάνω σε στοιχειώδεις κανόνες: ανεξαρτήτως της θεατρικής συντεχνίας στην οποία ανήκουν τα μέλη του θιάσου, παίρνουν όλοι τον ίδιο μισθό και συμμετέχουν συνολικά στη λειτουργία του, από την καθημερινή συντήρηση μέχρι την υποδοχή του κοινού στις παραστάσεις.

Στην κλασική Αστρολογία, ο Ωροσκόπος αντιπροσωπεύει την ΄΄persona΄΄ ή εξωτερικό εαυτό και η ζωδιακή φύση του επηρεάζει σημαντικά την δομή και εμφάνιση του φυσικού σώματος, (ιδίως από τον λαιμό και κάτω).

Αποτελεί την προσωπικότητα ή χαρακτήρα που επιδεικνύουμε με μεγάλη ευκολία και ως φυσιολογικό κεκτημένο, ευθύς μετά την γέννηση. Αποτελεί ένα είδος αφετηριακής προσωπικότητας με την οποία εκφραζόμαστε στη ζωή. Ωροσκόπος Ζυγός: Το άτομο στο παρελθόν ανέπτυξε τις αναλυτικές, σχολαστικές, και επιλεκτικές του ικανότητες, καθώς και την ικανότητα της διάκρισης και της σύγκρισης λεπτομερειών, οι οποίες είναι προϋποθέσεις, ώστε κατά την παρούσα προσπάθεια, να αναπτύξει την ικανότητα ρύθμισης, εξισορρόπησης και εναρμόνισης. Στην παρούσα προσπάθεια εξίσωσής του με όλους, θα αναπτύξει κοινωνική αντίληψη και ευαισθησία και κατ’ επέκταση καλλιτεχνικές ευαισθησίες.

Ο Κρόνος, αντιπροσωπεύει τη συγκομιδή προσωπικής αναπτύξεως από το παρελθόν. Ενσωματώνει και μεταφέρει χρήσιμο υλικό, για τη δόμηση του πλαισίου της προσωπικότητας. Ταυτόχρονα όμως, αντιπροσωπεύει και ένα υπόλοιπο ζωδιακών χαρακτηριστικών, το οποίο, είναι υποχρεωμένος να επιδείξει. Το άτομο έχει αναπτύξει την αποφασιστικότητα και την τόλμη και τώρα πρέπει να υποστεί τη δοκιμασία της εφαρμογής και επιδείξεως, σε διαρκή κλίμακα αυτής της αρετής, χωρίς επιφυλάξεις και δισταγμούς… που προέρχονται ίσως από αλτρουιστικά συναισθήματα ή από συναλλακτική διάθεση. Το άτομο είναι υποχρεωμένο από τις περιστάσεις, να εφαρμόσει τα κίνητρά του και την αυτοπεποίθησή του. Άνθρωποι με τέτοια θέση του Κρόνου στο Ωροσκόπιό τους, έχουν κατ’ επανάληψη στο παρελθόν, αναρριχηθεί σε θέσεις κοινωνικής ή διοικητικής ισχύος, με πολλή επιμονή και μέσα από συναλλαγές και διαπραγματεύσεις, δηλ. όχι με πολύ διαφανείς τρόπους. Μοιάζει σαν να είναι ΄΄υποχρεωμένοι΄΄ να χρησιμοποιήσουν τον πλέον δύσκολο δρόμο. Χρειάζεται να επιδείξουν ένα πύρινο ιδεαλισμό, καθαρότητα προθέσεων και τόλμη για συγκρούσεις, με μόνο κίνητρο να παραμείνουν δίκαιοι, έντιμοι και ικανοί κυβερνήτες ή διευθυντές.

Καρμικός σχηματισμός στον άξονα Ιχθύων – Παρθένου, με τη συμμετοχή του Ήλιου (θέληση), του Ερμή (επικοινωνία) και του Ποσειδώνα, Δία (σύνθεση).

Ο Ήλιος αντιπροσωπεύει την πρωτοταγή θέληση, την κινητήρια δύναμη που ενεργοποιεί τον άνθρωπο και κατευθύνει τους σκοπούς του. Συμβολίζει την προσωπική ταυτότητα κάθε οντότητας.αρχή της ατομικοποίησης στην φύση και προσδιορίζει την προσωπική ταυτότητα κάθε οντότητας. Η θέση του ως προς το ζώδιο και τον οίκο που καταλαμβάνει και οι όψεις που σχηματίζει αντιπροσωπεύουν την ισχυρότερη επιρροή επί του ατόμου. Δείχνει επίσης, την κατεύθυνση του ατόμου, την επιθυμητή  από το άτομο βιοτική κατάσταση που επιθυμεί να δημιουργήσει και οτιδήποτε αυτό επιθυμεί να καταστεί.

Ο Ήλιος όταν συνδυάζεται σε τέτοιο σχηματισμό, υποδεικνύει τα ελλείμματα του παρελθόντος και ταυτόχρονα το εξελικτικό δυναμικό του παρόντος, ώστε το άτομο να αποκτήσει την ισορροπία που υποδεικνύεται από τον εμπλεκόμενο ζωδιακό άξονα.

ΗΛΙΟΣ ΣΤΟΝ ΑΞΟΝΑ ΠΑΡΘΕΝΟΥ-ΙΧΘΥΩΝ

Άτομα με παρόμοιους σχηματισμούς, ιδιαίτερα αν μαζί με τον Ήλιο, εμπλέκεται και σημαντικός αριθμός πλανητών, πλησιάζουν στο τέρμα ενός κύκλου υποχρεώσεων Καλούνται να τρέξουν το τελευταίο ΄΄στάδιό΄΄ του και να προχωρήσουν σε επόμενο κύκλο. Πρόκειται για υψηλής εσωτεριστικής συνειδητότητας άτομα, διευρυμένης εσωτερικής αντίληψης, από την παιδική τους ηλικία.

Αν ο Ήλιος ευρίσκεται στους Ιχθείς, το άτομο έχει ενσαρκωθεί προκειμένου να αντιληφθεί την έννοια της ολιστικότητος και της επαφής με το Σύμπαν, πέρα και έξω από την γήινη ύπαρξη. Αυτά τα άτομα χρησιμεύουν σαν γεφυρωτές της επίγειας πραγματικότητας και της ευρύτερης συνειδητότητας πέραν όλων των υλικών και διανοητικών πραγμάτων, πέραν των φαινομένων και νοουμένων της γης.Γενικά, άτομα με τέτοιους καρμικούς σχηματισμούς και Ήλιο είτε στην Παρθένο είτε στους Ιχθείς είναι παλαιές ψυχές που έχουν βιώσει κάθε δυνατό τρόπο ζωής, κοινωνικής τάξης και τύπου προσωπικότητας.

Αν αντίθετα υπάρχει ένας τουλάχιστον κύριος καρμικός δείκτης στην Παρθένο(Ariane Mnouchkine) αυτά τα άτομα διαφεύγουν, με το να προτιμήσουν την βύθιση σε δραστηριότητες, που περιλαμβάνουν μεγάλο όγκο λεπτομερειακής εργασίας και μελέτης.  
Χρειάζονται κυρίως να ενστερνιστούν την Ιχθυακή τάση, να προσέχουν το σύνολο και όχι τόσο τα μέρη του, ώστε να αναπτύξουν μια σφαιρική αντίληψη τόσο στην εργασία τους όσο και στην κοινωνία. Γενικά, διαθέτουν απεριόριστες δυνατότητες σταδιοδρομίας, αφού αντλούν τις εκάστοτε ικανότητες που χρειάζονται από την τεράστια ποικιλία εμπειριών που έχουν βιώσει στο παρελθόν. Συνήθως, κατευθύνονται σε κλάδους προσφοράς υπηρεσιών ή εφαρμοσμένων τεχνών. Έχουν όμως δυνατότητες ασχολίας σε κάθε κλάδο και επομένως συχνά πρόβλημα επιλογής.

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ (Κυβερνήτης του Ήλιου)

Ο Ποσειδώνας εκφράζει την απόλυτη ρευστότητα του αιθέρος, την ευαισθησία, τον ρομαντισμό και την συμπάθεια, την υπομονή και τον εναρμονισμό. Στα χαρακτηριστικά του επίσης, περιλαμβάνονται η φαντασία, ο στοχασμός, η δεκτικότητα, ο μυστικισμός, και οι τάσεις φυγής.

Άτομα που επηρεάζονται ισχυρά από τον Ποσειδώνα, αισθάνονται την ανάγκη να μεταφέρουν το κέντρο της συνειδητότητάς τους σε άλλο επίπεδο, επειδή διαθέτουν μια εσωτερική βιωματική επίγνωση των υπερ-κόσμιων περιοχών και της αρμονίας και ελλείψεως ορίων που τις χαρακτηρίζουν. Με την επίγνωση αυτή, δυσαρεστούνται από τους περιορισμούς, τις τριβές και την δυσαρμονία του γήινου επιπέδου, καθίστανται μονίμως ανήσυχοι και διακρίνονται από την ισχυρή τους επιθυμία να αναζητήσουν την πραγματικότητα πέραν του υλικού πεδίου, συχνότατα  δε ασχολούνται με τις τέχνες και το μυστικισμό.

Είναι συμπαθητικοί και καλόψυχοι άνθρωποι, με καλλιτεχνικά ταλένταυπερευαίσθητοιευσυγκίνητοι, εύκολα εντυπωσιάζονται, και με τάσεις φυγής. Ορισμένοι ίσως βυθισθούν σ’ αυτές τις τάσεις φυγής. Στην καλύτερη περίπτωση, θα βυθιστούν σε ατέλειωτες περιπλανήσεις φυγής στον κινηματογράφο, το θέατρο ή τα βιβλία.

Υπό την επίδραση του Ποσειδώνα , γνωρίζουμε τους περιορισμούς που μας επιβάλουν οι αισθήσεις μας και οι εξαιρετικά δομημένοι, σχεδόν μηχανιστικοί τρόποι σκέψεως της κοινωνίας.

Ο Ποσειδώνας, υποδεικνύει την τάση του ατόμου, να αναζητήσει κάποιο υπερκόσμιο ιδανικό, σχετικό με την ζωδιακή θέση του Ποσειδώνα. Συχνά πάντως, επιδεικνύουν υπερβολική συμπεριφορά ως προς τις κοινωνικές συμβατικότητες, ωσάν να έχουν συγκεχυμένη άποψη, για το ποια θα πρέπει να είναι τα κατάλληλα πρότυπα κοινωνικής συμπεριφοράς (π.χ. Niccolo Machiavelli,  με Ποσειδώνα στον Σκορπιό, Κρόνο και Ήλιο στον Ταύρο).

Η δράση του Ποσειδώνα, απαιτεί γενικά, εξισορρόπηση του μίγματος επιθυμητών βιωμάτων -των δύο απέναντι ζωδιακών περιοχών. Άτομα με καρμικό σχηματισμό του Ποσειδώνα στον άξονα αυτό, διακατέχονται από μια σφοδρή επιθυμία να επικοινωνούν με ανώτερα του γήινου επίπεδα υπάρξεως και κατέχουν ανεπτυγμένες παραψυχικές και έξω-αισθητήριες ικανότητες για να το πραγματοποιήσουν.

Στο μακρινό παρελθόν τους, έχουν μαθητεύσει κοντά σε μεγάλους αποκρυφιστές και πνευματικούς δασκάλους, οι οποίοι τους βοήθησαν σημαντικά να αναπτύξουν τις ικανότητες τους αυτές. Έχουν ένα υποσυνείδητο δίαυλο (ανοικτό) επικοινωνίας.

Η   ΣΕΛΗΝΗ

Στην κλασική αστρολογία, η Σελήνη αντιπροσωπεύει τα συναισθήματα και μέσω των φάσεών της συμβολίζει την κυκλοθυμικότητα  και εναλλαγή διαθέσεων που είναι έμφυτη στον άνθρωπο. Η Σελήνη αποτελεί μια τυποποίηση του παρελθόντος, τον πολτό παλαιών επιθυμιών, μνημών και ενστίκτων, που επηρεάζουν τις διαθέσεις και τα αισθήματα του ατόμου.

Επιπλέον, αποτελεί ένδειξη της ικανότητας κάποιου να αισθάνεται και να αντανακλά τις ανάγκες και τα συναισθήματα των άλλων. Δείχνει τον τρόπο με τον οποίο η παρατηρούμενη συμπεριφορά ενός ατόμου, ευθυγραμμίζεται με τα αισθήματά του. και πώς η τρέχουσα δραστηριότητά του έλκει τις καταβολές της σε ασυνείδητες αναμνήσεις. Στην Αστρολογία, η Σελήνη (περιλαμβανομένων και των φάσεων και των δεσμών της) συμβολίζει την Ψυχή (το όχημα της Ατομικότητας) και την πορεία της ψυχής.

ΣΕΛΗΝΗ ΣΤΟΝ ΖΩΔΙΑΚΟ ΑΞΟΝΑ ΛΕΟΝΤΑ-ΥΔΡΟΧΟΟΥ

Αρχή:                                    ζω για να αγαπώ την αγάπη μου.
Μετασχηματισμός:        
ζω για να αγαπώ τα πάντα, περιλαμβανομένου και του εαυτού μου.

Η συνηθισμένη γενναιοδωρία και ο αλτρουισμός των ζωδίων Λέοντος και Υδροχόου και η σταθερότητά τους, προσδίδει σ’ αυτά τα άτομα την αποφασιστικότητα και συνέπεια, ώστε να πράξουν κάθε τι το δυνατόν και να το προσφέρουν. Η συμπαθητική και γεμάτη κατανόηση φύση τους να βοηθήσουν τους άλλους, εκφράζονται σε κάθε σχέση τους και αποκτά το μέγιστο της προσφοράς, όταν κατευθύνεται προς κάτι συλλογικό!


Πηγή: Iadroitebiaise.com, maxmag.gr, Telerama, Ελευθεροτυπία,  lifo.gr, Σημειώσεις Αστρώον Σπουδαστήριο Συμβολισμών, Wikipedia, www.franceinter.fr 




Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου,
Σύμβουλος Ολιστικής & Συνδυαστικής Αστρολογίας,
Reiki Master Teacher






 

14/9/20

Αστρολογικά Νέα, 14-20 Σεπτεμβρίου

 

Αστρολογικά Νέα, 14-20 Σεπτεμβρίου

Από την Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου

Μια διαφορετική εβδομάδα αρχίζει! Η Νέα Σελήνη(17/9 το μεσημέρι) πραγματοποιείται στο 3ο δεκαήμερο της Παρθένου, στην 25η μοίρα. Τα μεταβλητά ζώδια, (Παρθένος, Ιχθύς, Δίδυμοι, & Τοξότης) αλλά και όσοι έχετε ωροσκόπομεσουράνημα και προσωπικούς πλανήτες στο 3ο δεκαήμερο, είστε οι άμεσα ενδιαφερόμενοι.

Φυσικά, κάθε Νέα Σελήνη, όπως και αυτή, σηματοδοτεί μια νέα αρχή, ή έστω, ένα νέο σημείο αναφοράς.

Ο άξονας Παρθένου – Ιχθύων, τοποθετημένος στον 3ο 9ο οίκο,  τονίζει, (σε παγκόσμιο επίπεδο) θέματα που έχουν να κάνουν με την Υγεία, την εργασία, τη δικαιοσύνη, τις μετακινήσεις, τις επαφές με το εξωτερικό και την παιδεία. Παράλληλα, τονίζει ζητήματα, που σχετίζονται με το δίπολο θύτης και θύμα.

Η Πανσέληνος αυτή, είναι πολύ σημαντική, γιατί δείχνει την κορύφωση, από τον άξονα Ιχθύων - Παρθένου. Κορύφωση, που αντλεί την πληροφορία της, από τον Μάρτιο του 2020(Με ότι και αν αυτό, συνεπάγεται).

Το ζώδιο της Παρθένου και ο 9ος οίκος, δηλαδή, η δύναμη της διάκρισης και των πεποιθήσεων, ΄΄ενδιαφέρεται΄΄ πολύ για τον τομέα της Υγείας, και τονίζει θέματα, που μάλλον, θα πάρουν τη διάσταση της δικαιοσύνης. Η διχογνωμία, προέρχεται λόγω του Ποσειδώνα, από το ζώδιο των Ιχθύων, …που θα παίξει σημαντικό ρόλο.

Μια σημαντική όψη της εβδομάδας, είναι το τρίγωνο του Ήλιου με τον Πλούτωνα, …που δίνει ισχυρή θέληση…για όλα! Οι προσπάθειες για απόκτηση δύναμης, θα γίνουν εξαιρετικά εμφανείς.

Η Αφροδίτη σε τετράγωνο με τον Ουρανό, μπορεί να φέρει αλλαγές, σε πολλές σχέσεις και συμφωνίες.

Ο Ερμής σε τετράγωνο με τον Δία, ενδέχεται να προκαλέσει υπερβολές στον λόγο. (Ο Δίας, είναι ορθόδρομος, από τις 13/9). Επίσης, (σε παγκόσμιο επίπεδο) οι κυβερνήτες της κίνησης Ερμής και Δίας ίσως φουντώσουν …τις αποφάσεις, και μάλλον, θα δούμε δράσεις, …στους δρόμους όλου του κόσμου.

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να κρατήσουμε μικρό καλάθι και να είμαστε παρατηρητικοί, έτσι ώστε, να αναπτύξουμε τη δυνατότητα της διάκρισης.  Θα ήταν εξαιρετικά ωφέλιμο, …να μην βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα!

Το τρίγωνο του  Ήλιου/Σελήνης με τον Κρόνο από τον Αιγόκερω, θα απαιτήσει μέτρα, προς όλες τις κοινωνικές κατευθύνσεις.  Οι νόμοι του κράτους, θα θέσουν εκ νέου, παλιές και γνωστές μεθόδους (στήριξης).

Ο Ουρανός από τον 5ο οίκο, θα εφεύρει, νέες δημιουργικές ιδέες, που μπορεί να έχουν τη μορφή της διασκέδασης και του παιχνιδιού. 
Το τετράγωνο Άρη-Κρόνου, θα έχει τις ΄΄αντιρρήσεις΄΄ του.


ΚΡΙΟΣ

Την εβδομάδα αυτή, θα πρέπει να δείτε τα οικονομικά σας ζητήματα. Οι επαγγελματικές ευκαιρίες για εσάς δεν θα λείψουν, και οι νέες σας επαφές, μπορεί να σας φέρουν... αέρα αισιοδοξίας. Η Νέα Σελήνη από την περιοχή της Παρθένου, βοηθά τις προσπάθειες σας στην εργασία. Ωστόσο, καλό θα ήταν, να εκτονώστε την ενέργεια σας, με  δημιουργικό τρόπο(λόγω Άρη)



ΤΑΥΡΟΣ

Αυτή η εβδομάδα, είναι συμπαθητική για εσάς. Θα πρέπει όμως, να είστε προσεκτικοί σε ότι αφορά τις υπερβολές. Οι εκπρόσωποι του 3ου δεκαημέρου, έχετε πολύ σημαντικές ευκαιρίες. Μοιάζει, σαν να αναγνωρίζονται οι κόποι σας. Συνειδητοποιήστε τη δύναμή σας και βάλτε δυναμικούς στόχους. Η επιτυχία είναι στο χέρι σας. Η νέα Σελήνη είναι με το μέρος σας. 



ΔΙΔΥΜΟΙ

Έχετε δημιουργική όρεξη για πολλά. Η νέα Σελήνη, ενεργοποιεί νέα ξεκινήματα. (σε πολλούς τομείς) Είστε ιδιαίτερα κοινωνικοί …και έτοιμοι για νέες σχέσεις. Ωστόσο, να είστε εγκρατείς στο λόγο σας, και πολύ προσεκτικοί σε υπερβολές. Την εβδομάδα αυτή, ο τομέας σπίτι και οικογένεια, θα είναι στη σκέψη σας. Αναζητάτε πρακτικές λύσεις.



ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Είναι καλή εβδομάδα για να δείξετε την αξία σας και κυρίως εάν είστε εκπρόσωποι του 3ου δεκαημέρου. Θετική, για τη βελτίωση των σχέσεων. Οι επαγγελματικοί σας στόχοι, βρίσκουν γόνιμο έδαφος. Προσοχή, χρειάζεται στις διαπροσωπικές σας σχέσεις. Μπορεί να κρατάτε πράγματα μέσα σας, και το ταίρι σας, ίσως να μην είναι ενήμερο. Βάλτε προτεραιότητες.



ΛΕΩΝ

Έχετε καλές προοπτικές. Η Αφροδίτη από το 1ο σας δεκαήμερο, μεταφέρεται στο 2ο. Θα είστε κερδισμένοι, όσοι δώσετε προτεραιότητα σε καινούργιες ιδέες. Να είστε ανοικτοί σε καινοτομικά σχέδια, και να δείτε μέσα από το πρίσμα της αλλαγής. Έχετε πολλές ευκαιρίες και καλές εξελίξεις. Η νέα Σελήνη σας δίνει το έδαφος. Προγραμματίστε (όσο καλύτερα μπορείτε) τις δράσεις σας.


 
ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Μια νέα Σελήνη στο ζώδιο σας. Από το 3ο σας δεκαήμερο, και στον 9ο οίκο. Όπως καταλαβαίνετε, θα τα πείτε έξω από τα δόντια. Η φιλοσοφική σας διάθεση, αλλά και η αίσθηση της δικαιοσύνης, είναι 2 τομείς, που δεν χαρίζεται σε κανέναν (για κανένα λόγο). Ο κυβερνήτης σας Ερμής, βρίσκεται σε τετράγωνο, με τον Δία ορθόδρομο (αυτή τη φορά). Περιμένουμε να ακούσουμε πολλά….και διάφορα!



ΖΥΓΟΣ

Αρκετά επικοινωνιακή η εβδομάδα αυτή για εσάς. Προσοχή όμως σε περιττά έξοδα, γιατί μάλλον ...δεν θα είστε πολύ εγκρατείς.Έχετε τις ευκαιρίες, ...για να κλείσετε κάποια... από τα παλιά σας θέματα.  Είστε το μεσουράνημα της Νέας Σελήνης. Η φωνή σας θα πάρει τη διάσταση της διπλωματίας. Έχετε κοινωνική δύναμη. Δημιουργείστε τις κατάλληλες ομάδες.


ΣΚΟΡΠΙΟΣ

Σχεδιάστε τις επαγγελματικές σας προτεραιότητες. Τα πράγματα όμως, δεν κινούνται και τόσο γρήγορα. Ο κυβερνήτης σας Άρης είναι ανάδρομος. Παρόλα αυτά, έχετε μεγάλη δύναμη. Ο Πλούτωνας σε τρίγωνο με τον Ήλιο, κρατάει καλά. Έχει δύναμη και ισχύ ...που μπορεί να ελέγξει τις καταστάσεις.



ΤΟΞΟΤΗΣ

Υπάρχει ένα κλίμα υπεραισιοδοξίας. Ο κυβερνήτης σας Δίας, μπήκε και ορθή πορεία. Δείτε όμως, ο Δίας, κάνει τετράγωνο με τον Ερμή. Υπάρχει ο λεγόμενος κίνδυνος ΄΄φούσκα΄΄. Δώστε προσοχή στην οικονομική σας διαχείριση. Η νέα Σελήνη, σηματοδοτεί για εσάς νέα ξεκινήματα σε σχέσεις και συνεργασίες. (κάθε είδους) Είστε ο ωροσκόπος της νέας Σελήνης. Να οδηγείτε (και το λέω συμβολικά) με προσοχή.



ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Μια σημαντική εβδομάδα ξεκινά για εσάς. Θα έχετε εξελίξεις. Έχετε μεγάλη δύναμη. Η νέα Σελήνη, φωτίζει τις γνώσεις και τις εμπειρίες σας. Είναι μια δυναμική περίοδος, που καλείστε να διαχειριστείτε σωστά ...και με ωριμότητα. Όμως, ο Άρης από τον Κριό,  κρύβει εντάσεις. Να είστε οριοθετημένοι με προσοχή.


ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Αξιολογήστε τις σχέσεις σας. Αλλάξτε τις συνήθειες σας, και δείτε τα πράγματα από την αρχή. Ο κυβερνήτης σας Ουρανός, κάνει τετράγωνο με την Αφροδίτη από τον Λέοντα, και επηρεάζει το 1ο και το 2ο σας δεκαήμερο. Θα πρέπει την εβδομάδα αυτή, να είστε πολύ προσεκτικοί στα λόγια σας. Ενδέχεται να πείτε πράγματα, που δεν θα ήταν ...για εσάς βοηθητικά.


ΙΧΘΥΣ

Οι σχέσεις μπαίνουν σε λίγο καλύτερη θέση και βλέπετε ότι οι προοπτικές σας ...βρίσκουν έδαφος υλοποίησης. Η διεύρυνση του κοινωνικού σας κύκλου, σας δίνει χαρά. Σε κάθε επίπεδο σχέσεων, βλέπετε μια θεαματική αλλαγή. Η Νέα Σελήνη, σας ενεργοποιεί από κάθε άποψη. Ιδιαίτερη προσοχή, χρειάζεται σε τυχόν διευκρινήσεις. Υπάρχει η περίπτωση παρεξηγήσεων, κυρίως εάν είστε εκπρόσωποι του 2ου προς 3ου δεκαημέρου.  


Με Χαρά, 

για το ''Kifissia Radio News - Κifissia Νorth City''

Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου





Νέα Σελήνη στην Παρθένο (χάρτης)

 








8/9/20

Μετατόπιση εστίασης ελέγχου στην σημερινή κοινωνία: ένα ανεπίλυτο παράδοξο


Μετατόπιση εστίασης ελέγχου στην σημερινή κοινωνία: ένα ανεπίλυτο παράδοξο
ANASTASIA NIKOLITSA·ΤΡΙΤΗ, 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2020·ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ: 2 ΛΕΠΤΑ
Ο όρος Locus of Control (Εστίαση Ελέγχου) (LOC) δημιουργήθηκε από τον Julian B. Rotter το 1954 και αποτελεί την βάση για την θεωρία του πάνω στην κοινωνική μάθηση της προσωπικότητας (social learning theory of personality). H ιδέα είναι ότι oι άνθρωποι εστιάζουν σε έναν εσωτερικό έλεγχο όσων βιώνουν πιστεύοντας ότι μπορούν να ελέγξουν την δική τους ζωή ή εστιάζουν σε έναν εξωτερικό έλεγχο, πιστεύοντας ότι η ζωή τους ελέγχεται από εξωτερικούς παράγοντες, τους οποίους δεν μπορούν να επηρεάσουν, ότι η τύχη ή η μοίρα ελέγχουν την ζωή τους (Wikipedia). Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται από τους ειδικούς της θεραπείας ψυχικού τραύματος ως (Ross C. 2000 και Schwarz, L. et al. 2018) ως Locus of Control Shift (LOCS – Μετατόπιση Εστίασης Ελέγχου) για να περιγράψει τον ασυνείδητο νευροχημικό μηχανισμό επιβίωσης που αναπτύσσουν τα παιδιά που κακοποιούνται από τους γονείς τους. Ο φόβος, η θλίψη, η οργή, η αηδία και η ντροπή ρυθμίζονται (γίνονται δηλαδή διαχειρίσιμα για το νευρικό σύστημα) με την υιοθέτηση της ευθύνης από το ίδιο το παιδί για αυτό που του συμβαίνει. Δημιουργείται η ψευδαίσθηση ισχύος/ελέγχου, και πολλές φορές αυτό ενθαρρύνεται από τον ίδιο τον γονέα, ότι «αν προσπαθήσω να είμαι καλύτερο παιδί θα σταματήσω την κακοποίηση ή θα λάβω την αγάπη και φροντίδα που έχω ανάγκη». Αυτός ο μηχανισμός επιβίωσης, όχι μόνο ρυθμίζει την υπερδιέγερση των συναισθημάτων που αναδύονται από το παράδοξο της κακοποίησης («ο γονέας με αγαπά – ο γονέας με μισεί»), αλλά επιτρέπει στο παιδί να συνεχίσει να αναζητά την πρόσδεση (με τον κακοποιητικό γονέα) έτσι ώστε να επιβιώσει από τον τρόμο της μη σύνδεσης. Αυτή είναι η πηγή της ντροπής και της αυτό-ακύρωσης που βιώνουν τα θύματα κακοποίησης στην ενήλικη ζωή τους. Είναι ένας μαθημένος νευροχημικός μηχανισμός διάσχισης (του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος) που εδραιώνεται στα πρώιμα χρόνια που το παιδί έχει ως μοναδικές φιγούρες πρόσδεσης τους γονείς, και γι’ αυτό είναι δύσκολη η επίλυση/θεραπεία του. Το άτομο δεν έχει επίγνωση αυτού του μηχανισμού, ως μηχανισμό ψυχολογικής επιβίωσης και εμφανίζεται με άρνηση της κακοποιητικής πλευράς του γονέα, αμνησία των τραυματικών γεγονότων και συναισθηματικών καταστάσεων, αυτοκαταστροφικών τάσεων, αυτο-υποτίμησης και ενοχής και ένα αφήγημα/γνωσία που λέει «μα με αγαπάει, δεν μπορεί να είναι κακός/η, μάλλον εγώ φταίω». Είναι το software που χτίζεται στην πορεία της ανάπτυξης και καθορίζει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και τους άλλους στην υπόλοιπη ζωή του. Μπορούμε να κατανοήσουμε πόσο ευρεία είναι ως ψυχική κατάσταση στον γενικό πληθυσμό, καθώς σύμφωνα με τις στατιστικές στις ΗΠΑ η παιδική κακοποίηση και παραμέληση αναφέρονται κάθε 10 δευτερόλεπτα (National Child Abuse and Neglect Data System - NCANDS) (δεν βρήκα σαφείς στατιστικές για την Ελλάδα). Το αφήγημα/γνωσία αυτού του softwareμας ακολουθεί ως ενήλικες σε όλες τις σχέσεις μας, και φυσικά καθορίζει την σχέση και στάση μας προς την κάθε μορφής εξουσίας.
Η παράδοξη αυτή «λύση» που δίνεται από το παιδί ως τρόπος επιβίωσης προέρχεται από μία “αποδιοργανωμένη κατάσταση πρόσδεσης” με τον κακοποιητικό γονέα (Ainsworth M., 1989) και είναι αποτέλεσμα αυτού που ονομάζουμε τραύμα πρόσδεσης. Τα προβλήματα με την γονική μέριμνα συνδέονται με πολλούς δυσμενείς στρεσογόνους παράγοντες όπως π.χ. σοβαρή χρόνια συζυγική σύγκρουση, περιγεννητική απώλεια προηγούμενου μωρού, επιλόχεια κατάθλιψη/ψύχωση, γονική ψυχιατρική νοσηρότητα και βίαιο περιβάλλον (Bifulco A. et al. 2009, George. C. et al. 2011). Η επιβίωση μας μέσα σε μία τραυματική πρόσδεση με τον γονέα είναι εφικτή μέσω του μηχανισμού διάσχισης (dissociation). Η παρουσία τραύματος συνεπάγεται την παρουσία διάσχισης. Η διάσχιση είναι μία ψυχολογική αμυντική απόκριση που προστατεύει από οδυνηρά συναισθήματα και αναμνήσεις και συγχρόνως μια οργανική και αυτόματη απόκριση σε άμεσο κίνδυνο (Van der Hart, Nijenhuis, & Steele, 2006). Με λίγα λόγια αποκοβόμαστε από τον αβάσταχτο πόνο για την προδοσία του γονέα γιατί αν δεν συνδεθούμε μαζί του, με οποιοδήποτε κόστος ο εγκέφαλός μας θα ενεργοποιήσει, αυτόματα πάλι, τον τρόμου θανάτου. Το νευρωνικό σύστημα πρόσδεσης είναι εξελικτικά σχεδιασμένο να αναγκάζει εγγενώς ένα μωρό/παιδί να συνδέεται σταθερά με μία φιγούρα πρόσδεσης (βλ. γονέα), για λόγους επιβίωσης, ακόμη και κάτω από τραυματικές καταστάσεις. Ακόμη και οι πιο δυσμενείς, επώδυνες εμπειρίες μπορούν να ενσωματωθούν σε αυτή την πρώιμη μορφή σχέσης (Opendak M, Sullivan RM.2019). Αυτό το παράδοξο λοιπόν, παραμένει ανεπίλυτο, παγιδεύοντάς μας σε μία κατάσταση συνεχούς αναζήτησης πρόσδεσης που προκαλεί τρόμο και συγχρόνως συνεχούς αναζήτησης διαφυγής από αυτό τον τρόμο (Siegel, D.J., 2010).
Επιστρέφοντας στον μηχανισμό Μετατόπισης Εστίασης Ελέγχου (Μ.Ε.Ε) σε διευρυμένο πεδίο, ως φαινόμενο στην κοινωνία, μπορούμε να παρατηρήσουμε την διαιώνιση αυτού του παράδοξου. Το κράτος-γονέας συστηματικά παραμελεί, κακοποιεί και παραβιάζει τα δικαιώματα του πολίτη-παιδιού. Ακόμη και στα αντικειμενικά πιο δημοκρατικά κράτη του πλανήτη, το φαινόμενο της χειραγώγησης, παραπλάνησης, παραμέλησης και κακοποίησης των πολιτών είναι πραγματικότητα, γι’ αυτό υπάρχουν κινήματα και αντιδράσεις σε διάφορα θέματα που επιβάλλονται από το κράτος που αφορούν στους πολίτες. Σε μία παγκόσμια επιβολή πρωτόγνωρων μέτρων, που διαπερνά και προσπερνά οποιαδήποτε γεωγραφικά τοποθετημένη εξουσία, ο κάθε πολίτης του πλανήτη Γη καλείται να κατανοήσει και να διαχειριστεί την σχέση με την εξουσία καθώς τα, πρότερα αυτονόητα, δικαιώματά του τίθενται σε αμφιβολία, με δικαιολογία το «κοινό καλό» και την «δημόσια υγεία». Ο μηχανισμός Μ.Ε.Ε. σε συλλογικό επίπεδο ενεργοποιείται έτσι ώστε ο φόβος, η αγωνία, ο θυμός, ο πανικός αλλά και η ντροπή, από την μη ασφαλή σύνδεση με το κράτος-γονέα, να κατευναστεί, να μην βιωθεί, δηλαδή να διασχιστεί, ειδικά όταν το κράτος-γονέας θέτει τον αδιαπραγμάτευτο όρο της αναγκαστικής υποταγής και συμμόρφωσης για το συλλογικό καλό, ενισχύοντας αυτή την επιβολή με πρόστιμο ή ακόμη και φυλάκιση. Εκεί όπου υπήρχαν προαιώνια παράπονα και διαμαρτυρίες για την μη-πρόνοια και κατάχρηση εξουσίας του κράτους (παραλληλία με την παραμέληση και κακοποίηση από τον γονέα προς το παιδί) τώρα ο πολίτης μεταθέτει την εστίαση ελέγχου στον εαυτό του, προσπαθώντας να είναι καλός και ώριμος πολίτης-παιδί, να λειτουργεί με τις νέες οδηγίες ακόμη κι αν του προκαλούν δυσφορία και πόνο, να μην αντιδρά ή αντιμιλά στις επιταγές του κράτους-γονέα και να παραμένει σταθερά προσδεδεμένος σε αυτό/ν …έτσι ώστε να επιβιώσει. Το παράδοξο λοιπόν, ενδυναμώνεται και επιφέρει το παρατηρούμενο φαινόμενο του εσωτερικού διχασμού, της άρνησης της πραγματικότητας, της άρνησης ότι το κράτος-γονέας μπορεί να είναι κακοποιητικό προς τον πολίτη, της υποταγής στην κακοποιητική σχέση για να κατευναστεί ο τρομαχτικός τρόμος θανάτου από την μη αποδοχή και την μη σύνδεση με κάτι μεγαλύτερο και ευρύτερο από τον ίδιο. Η παιδική άρρητη γνωσία που λέει «δεν μπορεί να είναι κακός ο γονέας, μάλλον εγώ φταίω» συνεχίζεται στην ενήλικη ζωή, καθώς αυτό το παράδοξο του τραύματος πρόσδεσης παραμένει ανεπίλυτο και μάλιστα διαιωνίζεται και μεταφέρεται και στους απογόνους, εφόσον δεν έχει επέλθει θεραπεία και συνειδητή κατανόηση και προσπάθεια αλλαγής αυτού του αυτόματου μηχανισμού. Έτσι, δημιουργούνται υποτακτικοί πολίτες που αναλαμβάνουν ολόκληρη την ευθύνη για την παραμέληση και κακοποίηση στην οποία υπόκεινται από το κράτος και δέχονται το αφήγημα των πολιτικών, δημοσιογράφων, ιατρών κ.α. θέσεων εξουσίας αγόγγυστα, χωρίς αμφισβήτηση αυτών … και πάλι ασυνείδητα και ως τρόπος επιβίωσης. Τα πιο τρανταχτά πρόσφατα παραδείγματα της Ελληνικής ιστορίας είναι το «μαζί τα φάγαμε» και τώρα τελευταία το «πρέπει να αναλάβουμε την προσωπική μας ευθύνη για την υγεία των αγαπημένων μας προσώπων».
Παγιδευμένοι οι πολίτες-παιδιά, με ενεργοποιημένο αυτό τον ασυνείδητο μηχανισμό άμυνας απέναντι σε κάτι πιο τρομαχτικό από το να φοράνε μάσκα όλη μέρα παντού (…τον θάνατο), παραδίδουν τα αυτονόητα δικαιώματά τους για χάρη του «στοργικού κράτους που θέλει το καλό μας». Γι’ αυτό παρατηρείται το φαινόμενο του διευρυμένου φόβου, της μετάλλαξης στάσης των πρώην κοινωνικών αγωνιστών/ακτιβιστών σε πειθήνιους πολίτες, που εφαρμόζουν και υποστηρίζουν ακόμη και τις πιο παράλογες και διφορούμενες οδηγίες από όσους κρατούν την εξουσία στην σύγχρονη κοινωνία. Ένα ακόμη αξιοσημείωτο φαινόμενο που παρατηρείται είναι ότι όλη η γνώση που έχει ήδη αποκαλυφθεί στην ανθρωπότητα μέσω διαδικτύου, τις τελευταίες δεκαετίες, για τα σκάνδαλα των φαρμακοβιομηχανιών, των πολιτικών, των δημοσιογράφων παραδίδεται στην αμνησία, ή και την λήθη, και ο απλός, αλλά πρωτύτερα ενήμερος και ενεργός πολίτης, κατρακυλάει εξαιτίας του φόβου στην ψευδαίσθηση ότι τώρα, μπροστά σε έναν παγκόσμιο κίνδυνο για την υγεία του πληθυσμού όλοι προσπαθούνε για το κοινό καλό. Κι αυτή φυσικά είναι μια παγίδα που θολώνει την κρίση και την λογική επεξεργασία των δεδομένων, καθώς η βιολογία του φόβου κυριαρχεί αυτών βάσει της φυσιολογίας του ανθρώπου. Δεν χρειάζεται πολύ έρευνα στο διαδίκτυο για να διαπιστώσει κανείς πώς σε μία τέτοια παγκόσμια κρίση επωφελούνται οι λίγοι έχοντες την εξουσία και το χρήμα.
Όπως υποστηρίζει ο Collin Ross η βάση της θεραπείας έγκειται στην αντιστροφή του Μ.Ε.Ε., κάτι το οποίο θα επιφέρει το πένθος για τον γονέα(-κράτος) που δεν είχαμε ποτέ στην πραγματικότητα. Αυτό, όσο δύσκολο και να ακούγεται, είναι ο μόνος τρόπος να ενηλικιωθούμε ως πολίτες και να αναλάβουμε ουσιαστική δράση, χωρίς φόβο για την εξάλειψη του ψεύδους, της αδικίας, της χειραγώγησης και της βίας που ανεχόμαστε. Θα κλείσω με την φράση της ανεξάρτητης Αυστραλέζας δημοσιογράφου Caitlin Jonhstone “o κύριος λόγος που είναι πιο δύσκολο να πείσεις το κοινό ότι έχουν εξαπατηθεί από προπαγάνδα και δυσφημιστικές εκστρατείες είναι γιατί, για κάποιον χαζό λόγο, ένα από τα πιο ντροπιαστικά πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς στην κοινωνία μας είναι να εξαπατηθεί. Αν ξεπεράσουμε το κυρίαρχο αφήγημα των ιθυνόντων, είναι σημαντικό να μετατοπίσουμε αυτή την ντροπή από αυτούς που έχουν υποστεί εξαπάτηση σε εκείνους που τους έχουν εξαπατήσει” (@caitoz, Twitter, 1/6/2019).
Βιβλιογραφικές αναφορές
  • Ainsworth M., 1989. Attachments beyond infancy. American Psychology, 44:709–6. 10.1037//0003-066X.44.4.709
  • Bifulco A, Moran PM, Jacobs C, Bunn A., 2009. Problem partners and parenting: exploring linkages with maternal insecure attachment style and adolescent offspring internalizing disorder. Attachment Human Development, 11:69–5. 10.1080/14616730802500826
  • George C, Solomon J., 2011. Caregiving helplessness: The development of a screening measure for disorganized maternal caregiving. In: Solomon J, George C, editors. Disorganized attachment and caregiving. New York: Guilford Press; (2011). 133–6. 10.1016/j.neubiorev.2013.05.001
  • Opendak M, Sullivan RM., 2019. Unique infant neurobiology produces distinct trauma processing. Dev Cogn Neuosci. 36:100637. 10.3402/ejpt.v7.31276
  • Ross, C., 2000. The Trauma Model: A Solution to the Problem of Comorbidity in Psychiatry, Manitou Communications. Manitou Communications
  • Rotter, J. B., 1954. Social learning and clinical psychology. Prentice-Hall, Inc.
  • Siegel, Daniel J. 2010. Mindsight – transform your brain with the new science of Kindness. Bantam Books
  • Schwarz, L., Corrigan F., Hull A., Raju R., 2018. The Comprehensive Resource Model: Effective Therapeutic Techniques for the Healing of Complex Trauma (Explorations in Mental Health). Routledge
  • Van der Hart, O., Nijenhuis, E. R. S., & Steele, K., 2006. The haunted self: Structural dissociation and the treatment of chronic traumatization. New York: Norton.
    Της Αναστασίας Νικολίτσα Χοροθεραπεύτρια - Σωματοκεντρική Ψυχοθεραπεύτρια, CRM® Tραυματοθεραπεύτρια, Συγγραφέας sofosoma@outlook.com.gr