ΑΙΣΧΥΛΟΥ «ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ» Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη

ΑΙΣΧΥΛΟΥ «ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ»

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2013

Μουσική: Σοφία Καμαγιάννη

Ένα κορυφαίο έργο της αρχαίας ελληνικής δραματικής τέχνης περιλαμβάνεται στο καλοκαιρινό πρόγραμμα του ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ: ο ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ – το πρώτο έργο από την τριλογία του Αισχύλου ΟΡΕΣΤΕΙΑ, την μοναδική τριλογία που διασώθηκε ολόκληρη και που λειτουργεί ως σημείο πολλαπλών αναφορών και συμβολισμών σε σχέση με την δύναμη και την αρτιότητα του ποιητικού της μεγαλείου.

Η πρώτη παρουσίαση της Τριλογίας ΟΡΕΣΤΕΙΑ: ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ, ΧΟΗΦΟΡΟΙ, ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ για την οποία ο Αισχύλος τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο, έγινε στην Αθήνα το 458 π.χ. στα Μεγάλα Διονύσια. Την τριλογία συμπλήρωνε το σατιρικό Δράμα ΠΡΩΤΕΥΣ. 

Αυτό το καλοκαίρι, με σεβασμό στον τρόπο της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, τον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου διδάσκει σε έναν θίασο εκλεκτών ηθοποιών η Νικαίτη Κοντούρη. 

Στον Αγαμέμνονα, ο Αισχύλος -σε σχέση με το μυθικό πλαίσιο, όπως αυτό παρουσιάζεται στο Ομηρικά Επη – στηρίζει τον δραματικό άξονα της τραγωδίας του, πάνω σε δύο ισχυρές επιλογές. Η πρώτη έχει να κάνει με τον χαρακτήρα της Κλυταιμήστρας ως αρχετυπικής μητριαρχικής persona , και η δεύτερη με τη θυσία της Ιφιγένειας.

Το βράδυ που ο βασιλιάς Αγαμέμνων επιστρέφει στο Άργος νικητής, έπειτα από τον δεκαετή Τρωϊκό πόλεμο, έχοντας μαζί την ιέρεια του Απόλλωνα Κασσάνδρα ως σκλάβα κι ερωμένη του, η βασίλισσα Κλυταιμνήστρα θα τον υποδεχτεί στο παλάτι. Αργότερα, μέσα στη νύχτα, η Κλυταιμνήστρα θα σφάξει με τα ίδια της τα χέρια τον σύζυγό της και την μάντισσα, έχοντας στο πλευρό της τον εραστή της Αίγισθο.

Για τον Αισχύλο, η θυσία της κόρης του Ιφιγένειας από τον Αγαμέμνονα προκειμένου να εξευμενίσει τους θεούς και να οδηγήσουν αυτόν και το Ελληνικό στράτευμα στην Τροία, είναι και ο ισχυρότερος λόγος για την βασίλισσα Κλυταιμήστρα να κρατήσει άσβεστο το μίσος ενάντια στον Αγαμέμνονα και να κατακρεουργήσει, αυτόν και την ερωμένη του Κασσάνδρα.

Στον «Αγαμέμνονα», η ιστορία των προσώπων είναι γνωστή κι αυτό κάνει το έργο εξαιρετικά οικείο. Κι εδώ όπως και γενικότερα στην Αισχύλεια Τραγωδία, την συλλογική συνείδηση του ανθρώπου που χαρακτηρίζεται από Θεοσέβεια και Θεοφοβία εκφράζει ο Χορός.
Στην συγκλονιστική ποιητική δημιουργία του Αισχύλου, αναγνωρίζουμε την τάξη των παλαιών Αρχών και των αρχαίων Θεών του κόσμου, που ορίζουν και τιμωρούν την ‘Υβριν. 
Οι ήρωες της τραγωδίας συνθλίβονται από το βάρος της Ευθύνης που φέρουν και ταυτόχρονα την Αδυναμία της ανθρώπινης φύσης να υπερβεί το πεπρωμένο της.


ΔΗΠΕΘΕ ΚΟΖΑΝΗΣ