16:40«Ζω πια συνέχεια, μια ζωή δράμα» – Το σημείωμα σοκ πριν την αυτοκτονία!
24 Μαΐου 2012
Τραγικό τέλος στη ζωή τους έδωσαν μαζί μάνα και γιος, πέφτοντας από την ταράτσα πενταώροφης πολυκατοικίας όπου διέμεναν στο κέντρο της Αθήνας.
Πρόκειται για μια 90χρονη γυναίκα και τον 60χρονο γιο της, άνεργο μουσικό, οι οποίοι έμεναν σε διαμέρισμα του πρώτου ορόφου της πολυκατοικίας.
Για τους λόγους της διπλής αυτοκτονίας διενεργείται προανάκριση από την αστυνομία.
Ωστόσο, ο 60χρονος είχε αναρτήσει νωρίτερα κείμενο σε μπλογκ του διαδικτύου, όπου ανέφερε ότι:«Ζω πια συνέχεια, μια ζωή δράμα» και εξηγούσε ότι φρόντιζε 20 χρόνια τη μητέρα του που είχε αλτσχάιμερ και άλλα προβλήματα υγείας, αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και είχε φτάσει σε αδιέξοδο.
Κάτω από το κείμενο είχε γράψει και κάποιους δικούς του στίχους, με αναφορές στην οικονομική και κοινωνική κρίση.
Οι τελευταίοι του στίχοι συγκλονίζουν και δείχνουν την απόγνωση που του προκάλεσε η οικονομική κρίση και επιρρίπτει ευθύνες στους ανάλγητους πολιτικούς:
Μη μείνει απ´ αυτούς κανείς.
Τον κόσμο αυτό αν θες να φτιάξεις
πρέπει ν΄αλλάξεις τη δομή,
πρωτού λόγω της απραξίας μας
μας αφανίσει η παρακμή,
μας κυβερνούν οι λωποδύτες,
οι τραπεζίτες κι´ οι αγιογδύτες
κι´ όλοι τους οι υποτακτικοί.
πρέπει ν΄αλλάξεις τη δομή,
πρωτού λόγω της απραξίας μας
μας αφανίσει η παρακμή,
μας κυβερνούν οι λωποδύτες,
οι τραπεζίτες κι´ οι αγιογδύτες
κι´ όλοι τους οι υποτακτικοί.
Δίχως έλεος λοιπόν, δίχως οίκτο,
κτύπα τους πριν αφανιστείς,
γιατί αλλιώς μεσ´ στη μιζέρια
και μεσ´ στο άδικο θα ζεις,
δίχως έλεος λοιπόν, δίχως οίκτο,
μη μείνει απ´ αυτούς κανείς.
κτύπα τους πριν αφανιστείς,
γιατί αλλιώς μεσ´ στη μιζέρια
και μεσ´ στο άδικο θα ζεις,
δίχως έλεος λοιπόν, δίχως οίκτο,
μη μείνει απ´ αυτούς κανείς.
Λέει η εντολή ου αυτοκτονήσεις,
μα κατ´ ανάγκη αυτοκτονείς,
χτύπα τους πριν σε αφανίσουν,
εγκληματείς που αδρανείς,
της ηθικής μας απραξίας
όπως και της νωθρότητάς μας
πια ας μην είμαστ´ ασθενείς.
μα κατ´ ανάγκη αυτοκτονείς,
χτύπα τους πριν σε αφανίσουν,
εγκληματείς που αδρανείς,
της ηθικής μας απραξίας
όπως και της νωθρότητάς μας
πια ας μην είμαστ´ ασθενείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου