''Ουρανοκατέβατοι''

Γιατί ουρανοκατέβατοι; Ουρανοκατέβατοι γιατί ο κόσμος και οι άνθρωποι μερικές φορές μας φαίνονται παράξενοι κι η ζωή μας προσγειώνει σε μια καθημερινότητα, που καθόλου δεν μας αντιπροσωπεύει. Ουρανοκατέβατοι καθώς θαυμάζοντας το σύμπαν, ευχόμαστε να γίνουμε μέρος της μαγείας του, νιώθουμε την ανάγκη να ζήσουμε τα όνειρα, τις επιθυμίες μας και το μυστήριο του κόσμου. Μαζί θέλουμε να προβληματιστούμε και να συζητήσουμε σχετικά με την αστρολογία και τον κόσμο, την ποιότητα ζωής μας (κοινωνία, περιβάλλον, υγεία, κ.ά.) και να ανταλλάξουμε σκέψεις ελεύθερα, υπεύθυνα, δημιουργικά. Οι ιδέες μας μπροστά στο μυστήριο του κόσμου. Εξάλλου ... “A single idea / the sudden flash of a thought / may be worth a million dollars....and a wonderful life”. (Ερμής/Ποσειδώνας);

22/2/20

Καλό της ταξίδι....







Μ  έκλεισε μέσα η βροχή 
και μένω τώρα να εξαρτιέμαι από σταγόνες. 

Όμως πού ξέρω αν αυτό είναι βροχή 
ή δάκρυα από τον μέσα ουρανό μιας μνήμης; 
Μεγάλωσα πολύ για να ονομάζω 
τα φαινόμενα χωρίς επιφύλαξη, 
αυτό βροχή, αυτό δάκρυα. 

Στέγνη στέκομαι ανάμεσα στα δύο ενδεχόμενα: βροχή ή δάκρυα, 
κι ανάμεσα σε τόσα διφορούμενα: 
βροχή ή δάκρυα, 
έρωτας ή τρόπος να μεγαλώνουμε, 
εσύ ή μικρή αποχαιρετιστήρια αιώρηση σκιάς 
του τελευταίου φύλλου. 
Το κάθε τελευταίο, 
τελευταίο τ  ονομάζω χωρίς επιφύλαξη. 

Και μεγάλωσα πολύ 
για να είναι αυτό αφορμή δακρύων. 
Δάκρυα ή βροχή, πού να ξέρω; 
Και μένω να εξαρτιέμαι από σταγόνες. 
Και μεγάλωσα πολύ 
για να περιμένω άλλο μέτρο όταν βρέχει 
κι όταν δε βρέχει άλλο. 
Σταγόνες για όλα. 
Σταγόνες βροχής ή δάκρυα. 
Από τα μάτια κάποιας μνήμης ή τα δικά μου. 
Εγώ ή η μνήμη, πού να ξέρω; 
Μεγάλωσα πολύ για να χωρίζω τους χρόνους. 
Βροχή ή δάκρυα. 
Εσύ ή μικρή αποχαιρετιστήρια αιώρηση σκιάς 
του τελευταίου φύλλου.







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου