Σκιά στα βήματά σου έγινα,
χαρά στη θλίψη σου,
όνειρο στη ζωή που μαρτυρούσες ότι ήτανε πεζή,
θέρμη στην παγωμένη σου ψυχή,
ανεμελιά στη φυλακή σου,
πνοή ζωής στο θλιβερό σου θάνατο,
φιλί της πεταλούδας στ αφίλητό σου μάγουλο,
δάκρυ κρυστάλλινο χαράς στις σκοτεινές σου μέρες
και μια αγκαλιά θεραπευτή στη μοναξιά σου.
Εσύ πού ήσουν?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου